Όσοι συγκατοικούν από νωρίς έχουν περισσότερες πιθανότητες να χωρίσουν

Σίγουρα, είτε είσαι σε σχέση είτε όχι, είτε συγκατοικείς είτε όχι θα έχεις ακούσει από γνωστούς και φίλους περιπτώσεις ζευγαριών που συγκατοικούν χωρίς να παίζει απαραίτητα κάποιο πιθανό σενάριο -συνειδητά τουλάχιστον- επισημοποιήσεις ή κοινώς γάμου! Μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, πολύ σχετικό για τον καθένα, δυο άνθρωποι αποφασίζουν να μοιραστούν μια κοινή καθημερινότητα με το έτερο όλο κι όχι ήμισυ, όπως μαθαίνουμε.

Αυτό αφορά μια τάση της εποχής μας και παρατηρείται κατά κόρων στο φάσμα της δεκαετίας των 20, κυρίως πριν τα 30 κι αυτό όχι τυχαία.

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Φαντάσου δυο νέους ανέμελους, ερωτευμένους και πλέον πεπεισμένους για το χέρι του ανθρώπου που τους κρατά έξω στο δρόμο με τα υπέροχα συναισθήματα που αυτή η κίνηση συνεπάγεται· να θέλουν να περνούν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Μια αγκαλιά που όσο και να την έχεις, δε σου αρκεί. Κι αν σου αρκούσε δηλαδή θα ήθελες το παραπάνω, του παραπάνω, ώ παραπάνω. Ξυπνάς σου λείπει, κοιμάσαι σου λείπει και στο μεσοδιάστημα δεν μπορείς να ξεχαστείς γιατί πάλι σου λείπει. Έλεος δηλαδή!

Υπάρχουν φορές που βρίσκετε χρόνο για το μαζί που διαρκεί ώρες κι άλλοτε λίγα λεπτά. Όπως και να ‘χει όμως, μια στο σπίτι του θα βρίσκεστε ή κάπου στο δικό σου θα χάνεστε. Τα πράγματά σας έχουν διαμελιστεί στα σπίτια των δύο σας κι έτσι βρίσκεστε σε μια συνεχή κινητικότητα που, όπως συνειδητοποιείτε μάλλον κι άσκοπη είναι και χρόνο παίρνουν οι μετακινήσεις και λεφτά φεύγουν σε δυο ενοίκια. Οπότε κάπως έτσι φτιάχνετε μια κοινή ερωτική φωλίτσα.

Κι εδώ αρχίζει το όνειρο. Κάθε σημείο του σπιτιού θα έχει την προσωπική σας πινελιά για τον απλούστατο λόγο ότι θα φέρει τη σφραγίδα σας κι επομένως το κάνει αυτομάτως τόσο τέλειο όσο και ξεχωριστό, όπως η αγάπη σας. Χρώματα στους τοίχους, φωτιστικά, κουρτίνες, έπιπλα και ό,τι άλλο μαγευτικό φέρει σε αντικείμενα και συναισθήματα ένα τέτοιο ξεκίνημα. Εντάξει, μη δαγκώνεις! Ναι κι ενίοτε τα αγαπημένα μας σκυλάκια ή γατάκια να νιαουρίζουν σ’ ακατάλληλες στιγμές.

Μια συγκατοίκηση, σκέφτεσαι, εκτός των παραπάνω μόνο θετικά έχει να δώσει κι εκτός των άλλων είναι η καλύτερη ευκαιρία να ζήσεις τον άλλο, να τον μάθεις και να δώσεις απαντήσεις στο ασυνείδητο τεστ κατάλληλης συζυγίας· όχι μαθηματικής, αλλά γαμήλιας! Τι καλύτερο απ’ αυτό; «Κι από την άλλη, δεν έγινε και τίποτα το τρομερό!», λες στον εαυτό σου «κι αν δεν μας βγει πολύ απλά στρίβω στην πρώτη έξοδο. Σιγά!».

Αυτή η κίνηση μοιάζει λίγο πολύ με την τσουλήθρα μιας παιδικής χαράς. Σου παίρνει κάποιο χρόνο για να ανέβεις τα σκαλιά, να βρεις δηλαδή τον άνθρωπό σου και να τον γνωρίσεις. Κάθεσαι στη βάση της κι απολαμβάνεις τη θέα. Λογικό, σε περίοπτη θέση βρίσκεσαι, όπως κι όταν σε πλημμυρίζουν όλα αυτά τα ανεπανάληπτα συναισθήματα που σου έστειλε με το βέλος του ο θεός του έρωτα. Έπειτα, τσουλάς προς τα κάτω χωρίς πολύ σκέψη, αφού συνήθως δεν επιλέγεις συνειδητά και ώριμα τους λόγους που σας φέρνουν στην συγκατοίκηση και το τι θα σημαίνει για τον καθένα σας αυτή η μετάβαση. Στο τέλος, είτε θα γλιστρήσετε από την τσουλήθρα και θα βγείτε αλώβητοι είτε θα χωρίσετε με τα μούτρα στο πάτωμα και μες τα χώματα!

Ποιος το ήθελε αυτό και ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί; Πως γίνεται να ξεκινάς με τις καλύτερες των προθέσεων και να καταλήγεις με τόσες λαβωματιές ίσα με τραυματία πολέμου; Γιατί συνήθως δεν είναι τα συναισθήματα τα μόνα που διακυβεύονται αλλά και ο χρόνος. Χρόνος από τη ζωή σου.

Και τι το λες έτσι; Επιλογή σου ήταν θα μου πεις. Και μαγκιά σου που το έζησες γιατί έτσι το θέλησες. Οκ, μαζί σου! Απλά στο σημείο αυτό, ας κάνουμε ένα διαχωρισμό! Άλλο κλείνω τα μάτια μου και γλιστράω στην τσουλήθρα μέχρι να φτάσω κάτω κι άλλο επιλέγω με ανοιχτά τα μάτια να βλέπω τις επιλογές των πράξεών μου με την αντίστοιχη ευθύνη που έχουν.

Γιατί όσο εύκολη σου φαινόταν στην αρχή η πιθανότητα να φύγεις αλα γαλλικά και χωρίς κόστος άλλο τόσο δύσκολο βρίσκεις τελικά να αποχωριστείς τον καναπέ σας. Έτσι, μένεις σε μια κατάσταση που δε σε γεμίζει και σε πιάνει κρίση. Κι ο χωρισμός έρχεται όταν συνειδητοποίησης ότι ήταν άλλο να ήσασταν συγκάτοικοι της τρέλας κι εραστές κι άλλο σύζυγοι με υποχρεώσεις και παιδιά.