Όταν αγαπάς και σ' αγαπούν το ίδιο

Με αυτές συνδέεσαι και διαπλέκεσαι από την στιγμή της γέννησής σου. Άλλες από αυτές σου δίνονται χωρίς την έγκριση ή την επιλογή σου κι άλλες δεν υφίστανται χωρίς τη θέλησή σου. Κάποιες διαρκούν ελάχιστα ή έστω για λίγο, κάποιες περισσότερο κι άλλες για πάντα. Όλες προσφέρουν εμπειρία, κάποιες παρέχουν γνώση και κάποιες άλλες αίσθημα.

Όλα τα παραπάνω δε θα μπορούσαν να περιγράφουν τίποτα άλλο από «σχέσεις». Σχέσεις με πρόσωπα ή αντικείμενα που συνδεόμαστε εκούσια ή ακούσια, σχέσεις που μπορεί να είναι ασήμαντες και να περνούν γρήγορα στη λήθη κι άλλες που αφήνουν το σημάδι τους εφόρου ζωής. Ανεξάρτητα, όμως, από τη διάρκεια μιας σχέσης υπάρχει κάτι άλλο που κάνει τη διαφορά κι αυτό είναι η ένταση ή καλύτερα η αμοιβαιότητα του από κοινού συναισθήματος.

Πριν γίνει αυτό κατανοητό λεκτικά, πρέπει πρώτα να «ειπωθεί» συναισθηματικά, να μιλήσει στην ψυχή σου. Τι μιλάει όμως στην ψυχή σου; Και τι είναι ψυχή εν τέλει; Γιατί έχει τόση δύναμη που φορές-φορές νιώθεις ότι απλά ο διάλογος με τη λογική την αφήνει παγερά αδιάφορη και αποφασίζει αυτοβούλως και χωρίς πολλά πολλά; Η ψυχή, λοιπόν, είναι όλα αυτά που λαμβάνει κανείς με τις αισθήσεις του, όλες αυτές οι πληροφορίες που προσφέρονται σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο.

Όλες οι πληροφορίες, όμως, δεν έχουν την ίδια ισχύ και συνεπώς τα ίδια αποτελέσματα. Κάποιες είναι τελείως άγευστες κι άλλες είναι τόσο νόστιμες που δεν μπορείς από το να βουτήξεις μέσα τους και να τις απολαύσεις. Αυτό το γλυκάκι μετατρέπεται σε τούρτα ή εργοστάσιο σοκολάτας όταν ξέρεις ότι οι άνθρωποι που αγαπάς, σε αγαπούν το ίδιο. Έτσι νιώθεις στο αμοιβαίο, σαν να  επιπλέεις σε μια απέραντη θάλασσα σοκολάτας που δε σε λιγώνει ποτέ. Αντίθετα, όσες φορές κι αν την δοκιμάσεις, άλλες τόσες θα σ’ ευχαριστεί ποικιλοτρόπως. Η θερμοκρασία της σε χαλαρώνει και σε ηρεμεί, αφού ξέρεις ότι βρίσκεσαι κάπου ζεστά και όμορφα. Η γεύση της σε κάνει να χαμογελάς από ευτυχία που μπορείς και την γεύεσαι και η απεραντοσύνη δένει όλα τα κομμάτια σου που αμφέβαλαν για την ύπαρξή της. Μπορείς να φανταστείς την αίσθηση που προσφέρει, έτσι δεν είναι;

Ναι, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω που λειτουργούν ως εργοστάσια σοκολάτας. Αυτό που τους καθιστά τόσο σημαντικούς είναι τα συναισθήματα που σου ενέπνευσαν, η αίσθηση που έχεις όταν βρίσκεσαι μαζί τους αλλά και γιατί δεν υπάρχει σύγκριση με το αίσθημα που σου προκαλεί η σιγουριά ότι αυτοί που αγαπάς σε αγαπούν το ίδιο.

Όσο σημαντική είναι η συνειδητοποίηση της ύπαρξής σου και της αγάπης που τρέφεις για τον εαυτό σου, άλλο τόσο σημαντική καθίσταται και η ύπαρξη άλλων ανθρώπων στη ζωή σου. Γιατί όσο καλά κι αν τα ‘χεις με τον εαυτό σου κι όσο σίγουρος κι αν νιώθεις γι’ αυτόν, πάντα θα διαπλέκεσαι με κάποιους άλλους. Μην ξεχνάς, είσαι κοινωνία. Έχεις ανάγκη τον άλλο, τόση όση έχει αυτός από σένα, γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Γεννιέσαι και αναπτύσσεσαι σ’ ένα περιβάλλον όπου οι άλλοι διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στο σχηματισμό και στη ζωή σου εν γένει. Μόνο που κάποιοι από αυτούς λειτουργούν ως καθρέφτες κι άλλοι ως τοίχοι. Στους καθρέφτες αντιλαμβάνεσαι με όλες σου τις αισθήσεις αυτό που αναζητάς, ενώ στα τοίχοι αυτό που σίγουρα δε χρειάζεσαι.

Κι αν κάποιες φορές απορείς και αναρωτιέσαι γιατί θέλεις τόσο πολύ την παρουσία συγκεκριμένων ανθρώπων στη ζωή σου, τότε η ψυχή θα σου πει ότι αυτό που έχει μάθει να κάνει από τη στιγμή της δημιουργίας της είναι να επιθυμεί. Δε σταματάει να επιθυμεί. Κυρίως το όμοιο.