Πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να σου συμβεί

Νέα μέρα, νέα βδομάδα, νέος μήνας, καινούργιος χρόνος! Σε κάθε νέο, σε κάθε καινούργιο δράττεσαι της ευκαιρίας να ελπίσεις, να ονειρευτείς, να θέσεις στόχους και να πείσεις τον εαυτό σου ότι αυτή η αρχή θα συνεπάγεται ποικίλες αλλαγές και κυρίως την εκπλήρωση των επιθυμιών σου.

«Επιθυμίες», σκέφτεσαι, «δε σταματούν ποτέ». Κάθε τόσο επιθυμείς είτε το ίδιο μέχρι να πραγματοποιηθεί, είτε όλο νέα και διαφορετικά πράγματα, ανθρώπους, καταστάσεις. Κι αν είναι στιγμές που πιάνεις τον εαυτό σου να ανησυχεί και να θεωρεί λίγο παράλογη ή και εγωιστική την επιθυμία σου να επιθυμείς, τότε μάθε ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο φυσιολογικό απ’ αυτό.

Η Φιλοσοφία μας μαθαίνει ότι η ουσία του ανθρώπου αποτελείται από σώμα, ψυχή και κοινωνία. Επίσης, εξηγεί ότι μια από τις βασικές λειτουργίες της ψυχής είναι η επιθυμία. Όμως, τι είναι επιθυμία και τι συνεπάγεται; Όνειρα, στόχους ή ευχές; Φαντασία ή πραγματικότητα; Πότε είναι πραγματικά δικά μας και πότε όχι; Και γιατί είναι σημαντικός ο διαχωρισμός αυτό;

Αυτό το καταλαβαίνεις παρατηρώντας τόσο τα μικρά παιδιά όσο και τους ενήλικες. Όταν βαλθούν να πραγματοποιήσουν μια ευχή κινούν γη και ουρανό, θεμιτά ή αθέμιτα μέσα μέχρις ότου τα καταφέρουν. Λογικό είναι, βέβαια, από τη στιγμή που μια σκέψη στροβιλίζει το μυαλό σου να καταλαμβάνει πολύ χρόνο και ενέργεια από την καθημερινότητά σου γι’ αυτό και προσπαθείς μέχρι να γίνει.

Έτσι, είτε το γράφεις σε χαρτί είτε όχι, το σχέδιο για να κατακτήσεις τον πολυπόθητο θησαυρό είναι σαφές και άκρως ιντριγκαδόρικο στο μυαλό σου. Φοράς, λοιπόν, την στολή πειρατή με όλη την αυτοπεποίθηση και τον δυναμισμό με τον οποίο αυτός διακατέχεται, σαλπάροντας στα ανοιχτά ώστε να το βρεις και να τον κατακτήσεις.

Και το βλέπεις ως θησαυρό, γιατί ό,τι κι αν είναι αυτό για το οποίο εύχεσαι να συμβεί, πάντα το φαντάζεσαι ως κάτι ξεχωριστό και πολύτιμο. Προτού το δεις με τα μάτια σου, το αγγίξεις με τα χέρια σου και ακούσεις τον ήχου του ντουλαπιού που ανοίγει για να αισθανθείς ότι τα κατάφερες και να συνειδητοποιήσεις ότι βρίσκεσαι ακριβώς εκεί όπου ήθελες να είσαι, το φαντάζεσαι προκαταβολικά, αδημονώντας για τη στιγμή που θα γίνει πραγματικότητα.

Έλα όμως, που η πραγματικότητα δεν είναι πάντα αντάξια των προσδοκιών και της φαντασίας σου και τυχαίνει όχι απλά να ξενερώνεις με το τελικό αποτέλεσμα, αλλά και να απογοητεύεσαι. Είτε λόγω του ότι δεν είναι όπως το περίμενες είτε, ακόμη κι αν είναι πολύ κοντά σ’ αυτό που ήθελες, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ο θησαυρός με τον οποίο τον είχες παρομοιάσει.

Ξαφνικά χάνεται η λάμψη και η αίγλη με την οποία είχε διαποτιστεί στο μυαλό σου αυτή η ιδέα, με τα πολύτιμα πετράδια και τα χρυσά στολίδια που μύριζε ευτυχία και άνοιξη κι όλα αυτά μετατρέπονται σε αδιάφορα τσίγκινα αντικείμενα που βρωμοκοπάνε αδιαφορία και πλήξη.

Μα πώς γίνεται, αναρωτιέσαι, να έπεσες τόσο έξω σε αυτό που τόσο σίγουρος ήσουν ότι θα σε οδηγούσε στις πύλες του επονομαζόμενου παραδείσου; Ήσουν πεπεισμένος ότι αυτό το νησί έκρυβε τους ευσεβής πόθους σου. Αυτό που σε λυπεί περισσότερο είναι ο χρόνος που αφιέρωσες για κάτι τόσο ανούσιο. Απογοητεύεσαι και μελαγχολείς. Τι είναι αυτό που σε οδήγησε σε αυτό κι όχι σε κάποιο άλλο ταξίδι; Σκέφτεσαι τους λόγους που υπήρχαν από πίσω και προσπαθείς να καταλάβεις τι δεν πήγε καλά.

Επαναπροσδιορίζεσαι, λοιπόν, και συνειδητοποιήσεις ότι το όνειρο για το οποίο βγήκες στα ανοιχτά να κυνηγήσεις δεν ανήκε πραγματικά σε σένα. Η πίστη κάποιου άλλου σε έπεισε για την ύπαρξή του και εσύ καταπιάστηκες να το υλοποιήσεις σαν να ήταν δικό σου. Έτσι, γίνεται συνήθως με τα όνειρα και τις ευχές. Βγαίνουν αληθινές όταν τα πιστέψεις πάρα πολύ. Γι’ αυτό πριν γίνεις συγκεκριμένος ως προς το αίτημά σου, διερεύνησε πρώτα εσένα και τα πραγματικά σου θέλω κι έπειτα να ξεκίνα για να το πετύχεις.

Τα όνειρα και οι ευχές που θέλεις και πιστεύεις πραγματικά υποκινούν τον ασυνείδητο νου προς την κατεύθυνση που τους δείχνεις. Έχεις μέσα σου όλες τις απαντήσεις προς την πορεία αυτή. Πάρε χρόνο να παρατηρήσεις τα συστατικά σου και φτιάξε την ευτυχία σου.