Να είστε εκείνο το βαρετό ζευγάρι στα μάτια τρίτων

Σχέση είναι το μοίρασμα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Μοίρασμα συναισθημάτων, εμπειριών και σκέψεων. Υπάρχουν βέβαια πολλών ειδών ερωτικές σχέσεις. Κάποιες είναι εφηβικές, εφήμερες, τοξικές, παράνομες. Άλλες είναι ώριμες, ωραίες, αμοιβαίες. Κάποιες είναι στη μόδα και κάποιες φαινομενικά ξενέρωτες. Αυτές οι τελευταίες είναι πολύ μα πολύ παρεξηγημένες.

Είναι Κυριακή πρωί. Εσύ έχεις ξυπνήσει και πίνεις τον καφέ σου, πολύ πολύ ήσυχα για να μην ξυπνήσεις τον άνθρωπό σου που ακόμα κοιμάται. Έχεις βάλει στην τοστιέρα να ψήνονται δύο τοστ κι από το ψυγείο μερικά πορτοκάλια για να φτιάξεις φρέσκο χυμό και για τους δύο σας. Με το που τα έχεις όλα έτοιμα, θα πας να δεις τι κάνει. Έχετε δημιουργήσει την ξεχωριστή ρουτίνα σας. Ξαφνικά εκεί που στύβεις τα ζουμερά πορτοκάλια χτυπά το κινητό σου. Έχεις κλήση από τα παιδιά, την παρέα σας. Είναι στο αμάξι όλοι μαζί, με τέρμα τη μουσική και σου λένε να πάτε μαζί τους σε ένα πολύ cool και in beach bar που έχει party με ωραίο κόσμο, άνετες ξαπλώστρες και με το πιο ωραίο mojito που έχετε δοκιμάσει. Σε δελεάζει αυτό το τελευταίο, μα, τους ευχαριστείς για την πρόσκληση κι έχοντας πλήρη επίγνωση πως θα τους απογοητεύσεις, αρνείσαι. Εκείνοι φανερά δυσαρεστημένοι σου κλείνουν το τηλέφωνο στη μούρη λέγοντας πως έχετε καταντήσει τέρμα ξενέρωτοι και οι δυο σας.

Χαίρεσαι μέσα σου όταν σας χαρακτηρίζουν έτσι γιατί αντιλαμβάνεσαι πως ο σύντροφός σου κι εσύ έχετε κάτι που οι υπόλοιποι γύρω σας δεν καταλαβαίνουν, έχετε κάτι ιδιαίτερο, μόνο δικό σας. Κι αυτό είναι φυσικά, η -για τους άλλους- ξενέρωτη σχέση σας.

Κάθε σου αίσθηση, όραση, αφή, ακοή, γεύση, όσφρηση βρίσκονται εκεί. Εκεί βρίσκεται και το μυαλό σου. Δεν έχεις χρόνο λοιπόν για μπιτς μπαρ και φασαρίες, ό, τι χρειάζεσαι είναι στα δύο εκατοστά και χουζουρεύει. Η ιδιωτικότητα της σχέσης σας είναι άκρως απολαυστική, κάτι σαν ένα κοινό μυστικό, που γνωρίζετε, μοιράζεστε κι απολαμβάνετε μόνο οι δύο σας, χωρίς θεατές.

Κρυφούς ή μάλλον ιδιωτικούς κρατάτε και τους καβγάδες σας. Ό, τι κι αν γίνει, όσο θυμωμένοι κι αν είστε, πάντα ο ένας κάνει πίσω μέχρι να πέσουν οι τόνοι είτε βρίσκετε με κόσμο είτε χωρίς. Και δεν είναι για να μη δώσετε δικαίωμα ή για να διατηρήσετε την καθώς πρέπει εικόνα που έχουν οι άλλοι για τη σχέση σας. Ποσώς σας ενδιαφέρουν όλα αυτά τα μικροαστικά. Απλά είναι που εσείς, έχετε πια μεγαλώσει, έχετε πάθει, έχετε μάθει και ξέρετε τι ζητάτε ο ένας από τον άλλο. Ζητάτε σεβασμό. Γι’ αυτό και πρώτα πρώτα τον δίνετε ο ένας στον άλλον. Και οι μέρες περνούν, οι μήνες κυλούν κι οι υπόλοιποι αναρωτιούνται πώς δεν έχετε πεθάνει από βαρεμάρα.

Η απάντηση στην ερώτηση θα δοθεί λοιπόν με ερώτηση.

Ποιος από εμάς, έχει βρει, όχι έναν έρωτα εφήμερο, ούτε τον άνθρωπο που στιγμάτισε τη ζωή του, θετικά ή αρνητικά, εκείνον που διάλεξε να πορευθεί μαζί του και τον βαρέθηκε; Η βαρεμάρα χαρακτηρίζει τις σχέσεις ζωής, όπως κι η όμορφη ρουτίνα, η ασφάλεια, η σταθερότητα, ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη.

Οι σχέσεις ζωής είναι ήσυχες, σου ρίχνουν τους παλμούς, δε σε αφήνουν να ζεις στο καρδιοχτύπι, σε κάνουν να νιώθεις ασφαλής και σε θέλουν ντυμένο για έξοδο, χωρίς ρούχα ή με πιτζάμες, σε θέλουν πάντα. Αυτές οι σχέσεις, αυτοί οι άνθρωποι, είναι δώρο. Ένα μικρό γκρι κουτάκι, για τους πολλούς αδιάφορο. Όμως γι’ αυτόν τον έναν το χρώμα που αγαπά. Για εσένα, η ζωή σου όλη.

Το θέμα είναι να το ανοίξεις. Έτσι μόνο καταλαβαίνεις. Εκεί λοιπόν βρίσκεται η απάντηση, κρυμμένη μέσα σε ένα μικροσκοπικό γκρι κουτάκι, φαίνεται μόνο αν σταθείς και το παρατηρήσεις.