Πού παραγγέλνουμε ένα τζίνι να μας κάνει καμιά εξυπηρέτηση;

Σ’ έναν πολύ όμορφο πλανήτη που λέγεται Γη ζουν κάποια τυχερά πλάσματα που λέγονται άνθρωποι. Αυτά λοιπόν τα όντα είσαι εσύ, ο αδερφός σου οι συγγενείς, οι φίλοι σου, οι ανταγωνιστές, όλοι οι γνωστοί μα κι όλοι οι άγνωστοι ακόμα. Και είναι όλοι ανεξαιρέτως όντα προικισμένα εκ φύσεως με ποικίλες δυνατότητες-ικανότητες. Σύμφωνα λοιπόν, με τον Αριστοτέλη αυτές οι δυνατότητες ονομάζονται έξεις και είναι ισόποσα μοιρασμένες σε κάθε έναν από εμάς. Φαντάσου τον εαυτό σου σαν ένα ακαλλιέργητο χωράφι κι αυτές τις δυνατότητες σαν σπόρους κρυμμένους μόλις κάτω από το χώμα που όμως περιμένουν να τους καλλιεργήσεις για να αρχίζουν να ανθίζουν και να φαίνονται. Πώς θα γίνει αυτό το πότισμα σ’εσένα όμως που δεν είσαι φυτό; Δια μέσου του εθισμού μας διδάσκει ο Αριστοτέλης, κοινώς της εξάσκησης. Χρειάζεται επομένως να αρχίσεις να ασχολείσαι με αυτές και σιγά σιγά θα αποδώσουν καρπούς και θα σε ανταμείψουν.

Ξέρεις, οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνάμε τη δύναμη που κρύβεται μέσα μας και παρασυρόμαστε έτσι στο να ονειρευόμαστε μονάχα αυτά που πραγματικά ποθούμε. Σπαταλάμε συνήθως πολύτιμη ενέργεια απλώς και μόνο στη σκέψη μας για εκείνα κάτι που εν τέλει οδηγούν μόνο στην απομάκρυνσή τους από εμάς. Ενώ λοιπόν στο μυαλό μας σκεφτόμαστε αναλυτικά τα όνειρα κι υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας το πόσο ευτυχισμένοι θα αισθανόμασταν αν όλα εκείνα τα σενάρια που σκηνοθετεί το γεμάτο φαντασία μυαλουδάκι μας, γίνονταν πραγματικότητα, τελικά δεν κάνουμε τίποτα για να τα φέρουμε εις πέρας. Γ’ αυτό καλό είναι να τους αλλάξουμε όνομα και να τα πούμε στόχους. Αυτή η μετάβαση από την άυλη μορφή τους σε μια μορφή με ρεαλιστική υπόσταση θα μας βοηθήσει να τα πλησιάσουμε σιγά σιγά με βήματα σταθερά. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η πίστη μας σ’ εκείνα.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως αδύνατο είναι κάτι για το οποίο δε έχουμε προσπαθήσει αρκετά είτε γιατί μας αποθαρρύνει το άγχος μας είτε γιατί στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων μας δε βρίσκεται σε εξέχουσα θέση είτε γιατί τελικά ίσως να μην το θέλουμε όσο πιστεύουμε. Αν ωστόσο κάτι από αυτά αλλάξει, μπορούμε σίγουρα να το πετύχουμε. Η προσήλωση θα είναι σύμμαχός μας.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τριγύρω μας υπάρχουν πετυχημένοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι. Κάποιος έχει μια αξιοθαύμαστη καριέρα, άλλος μια δεμένη οικογένεια, κάποιος άλλος έχει κατακτήσει πολλά μετάλλια μα είναι ελάχιστοι εκείνοι που απολαμβάνουν το βάθρο της επιτυχίας σε πολλούς τομείς ταυτόχρονα. Αν παρατηρούμε πιο διεξοδικά τους ανθρώπους που ίσως θαυμάζουμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι τους θαυμάζουμε για κάτι πολύ συγκεκριμένο και συνήθως είναι ο τομέας στον οποίο δίνουν την περισσότερη προσοχή κι αφοσίωσή τους. Είναι εκείνο για το οποίο καθημερινά κι αδιαλείπτως προσπαθούν.

Δεν υπάρχει ούτε μαγικό τζίνι ούτε καλή νεράιδα που να πραγματοποιεί μαγικά τις ευχές τους. Το μαγικό που συμβαίνει εδώ η επάξια ανταμοιβή των κόπων τους. Γι’ αυτό λοιπόν κι εσύ, αν έχεις βρει αυτό που αγαπάς, αυτό που σε κάνει να χαμογελάς και γαληνεύει την ψυχή σου μη σταματάς ποτέ να προσπαθείς γι’ αυτό, μην παραιτείσαι. Ακόμα κι αν θεωρείς πως είναι κάτι άπιαστο για εσένα, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να το αγγίξεις να μην το βάζεις κάτω. Να πιστεύεις στον εαυτό σου και με αυτοπεποίθηση να διεκδικείς την ευτυχία στη ζωή σου. Κι αν πολλές φορές κουράζεσαι γιατί δεν έχεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς δεν πειράζει. Ξεκουράσου όσο θες και μετά επέστρεψε δυναμικότερα στη μάχη.

Κάθε φορά που θα επανέρχεσαι θα βρίσκεσαι και πιο κοντά, όλο και πιο κοντά. Στη διαδρομή αυτή εξάλλου δε χρειάζεται να βιάζεσαι, διότι είναι ατέρμονη και δεν έχεις ανταγωνισμό! Πρωταγωνιστής είναι εσύ κι ανταγωνιστής η αρνητική σου σκέψη που σου βάζει συχνά πυκνά τρικλοποδιές. Να πηγαίνεις με το ρυθμό που σου ταιριάζει και κυρίως που δε σε κάνει να πιέζεσαι. Έτσι θα εξασφαλίσεις πως δε θα κουραστείς. Κίνητρο και δύναμη σου θα σου δίνει η ανταμοιβή σου. Και μην ξεχνάς, εκείνο που θα σε ανταμείψει  είναι εκείνο για το οποίο δε σταματάς ποτέ να προσπαθείς. Αυτό πάντα μα πάντα αποδίδει.