Στα ζόρια φαίνεται πού το πάτε

Είναι Τετάρτη βράδυ και σε βρίσκει κάπως αγχωμένο κι ανυπόμονο μαζί γιατί έχεις ραντεβού που λέει και το γνωστό άσμα. Ούτε θυμάσαι πόσο καιρό είχες να ενθουσιαστείς. Απέρριψες, ίσως να σε απέρριψαν κι εσένα, όμως λίγο, τελικά, σε νοιάζει. Εσένα σου αρκεί που δεν πληρούσαν τις δικές σου προϋποθέσεις που πολλές φορές υπήρξαν υπέρ του δέοντος υψηλά χάριν μιας κάποιας άυλης προσδοκίας. Είναι ο λόγος η ηλικία, η εμπειρία, τα κατάλοιπα από την προηγούμενή σου σχέση, ο ανάδρομος; Βρήκες δικαιολογία και το έκλεισες το μαγαζί, αυτό έχει σημασία, μα ο έρωτας όταν είναι ειλικρινής πατάει κάτω κάθε άλλοθι.

Τόσο μικρή λέξη και να που περικλείει όλες τις επιθυμίες σου. Κι έτσι κάποια στιγμή, ανέλπιστα, χωρίς να το θες ή να το περιμένεις γνώρισες έναν άνθρωπο που νιώθεις πως μαζί του κουμπώνεις, πως ταιριάζετε εσείς οι δύο γι’ αυτό έχεις όρεξη να κάνεις πολλά πράγματα μαζί του. Θες να μοιραστείτε στιγμές, να γεμίσετε νέες εμπειρίες, αποκλειστικά δικές σας! Έχεις ενθουσιαστεί ξανά. Ζεις όλα τα κλισέ από την αντίστροφη, ξενύχτια, αφαγία, χαομένη σκέψη, όλα τα έχει το μενού.

Μέσα σε αυτή την παραζάλη αρχίζεις να σκέφτεσαι πως αυτός ο άνθρωπος είναι ο άνθρωπός σου. Δειλά δειλά ή και με περίσσιο θάρρος του εξομολογείσαι κάποια στιγμή, το συναισθηματικό σου κομφούζιο. Λέξεις βαρυσήμαντες βγαίνουν από το στόμα σου για να εκδηλώσουν το συναίσθημά σου κι ως άλλος πολιτικός του έρωτα ξεστομίζεις βαριές κουβέντες δέσμευσης κι αφοσίωσης. Είναι όμως αυτά αποτέλεσμα του πραγματικού συναισθήματός σου ή του παρορμητισμού σου; Θα ισχύουν αυτά και αύριο; Είναι τα συναισθήματα σου τόσο δυνατά ώστε να μετουσιωθούν σε αντίστοιχες πράξεις; Κι ακόμα κι αν η απάντηση είναι θετική, είναι αυτή η υπερβολή θεμιτή τελικά;

Γιατί, όχι, ίσως ν’ αναρωτηθείς. Μα η απάντηση είναι απλή. Οι περισσότεροι άνθρωποι πάνω στον ενθουσιασμό μας , όταν γνωρίζουμε ένα νέο άνθρωπο, τείνουμε να μεγαλοποιούμε όσα νιώθουμε εξαιτίας την καθ’ όλα ανθρώπινης ανάγκης μας για αποδοχή. Πιστεύουμε πως έχουμε βρει έναν άνθρωπο που μας εγκρίνει -με την ευρεία έννοια της λέξης- και συνεπώς αυτή τη φορά η σχέση θα μας βγει όπως τη θέλουμε. Μα δεν είναι καθόλου έτσι.

Αρχικά, διότι ξεκινάμε μία σχέση με προσδοκίες κι αυτό σημαίνει ότι με τον τρόπο μας προσπαθούμε να την καθοδηγήσουμε εκεί που εμείς θεωρούμε πως πρέπει να πάει. Λες κι υπάρχει μόνο ένας τρόπος να εξελιχθεί μία σχέση, ο δικός μας. Αυτό όμως είναι άδικο για τον άλλον άνθρωπο. Έπειτα ξεχνάμε πως το συναίσθημα στην αρχή είναι κάπως ανώριμο. Χρειάζεται χρόνος και τριβή για να ωριμάσει και να γίνει βαθύ, αν τελικά όντως γίνει.

Οπότε μην παρασύρεσαι, μη λες μεγάλα λόγια, μη βαφτίζεις τον ενθουσιασμό έρωτα ή τον έρωτα αγάπη. Ξέρεις, το αληθινό συναίσθημα δε μετριέται με χαρές, μετριέται με ζόρια. Αληθινά αγαπάς εκείνον τον άνθρωπο που πλήγωσες και σε πλήγωσε, που παλέψατε για τη σχέση σας ακόμα κι αν δε σας βγήκε. Αληθινά αγαπάς εκείνον για τον οποίο έκλαψες, ξενύχτησες, μέθυσες. Που ζορίστηκες κι εν τέλει είπες πως άξιζε.

Θα μου πεις, προς τι αυτή η σύγκριση; Καμία σύγκριση. Ίσως να είναι σκέψεις περί ενθουσιασμού κι άλλα μυθικά τέρατα. Κανείς δε θα σου πει πως είναι λάθος να ενθουσιαστείς, να πεις ό, τι θέλεις όπως θέλεις, να είσαι αφελής ή κυνικός ή και βαθιά αισθηματίας. Απλά ξέρεις, το σουφλέ θέλει 12 λεπτά ψήσιμο. Αν βγει πιο μετά θα είναι κέικ. Αν βγει πριν, δε θα στέκεται. Got it?