Όλοι έχουν κάποιον άνθρωπο που είναι η ευαίσθητή τους χορδή. Που οτιδήποτε κι αν πει ή κάνει θα το συγχωρήσουν αμέσως. Είναι εκείνος ο φίλος, σύντροφος, ίσως και συγγενής που κάθε φορά που τον βλέπεις φωτίζεται το πρόσωπό σου, εκείνος που θέλεις πάντα κοντά σου, που θα είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα θελήσεις να μοιραστείς μαζί του κάτι ευχάριστο που θα σου συμβεί αλλά και που θα ζητάς την αγκαλιά του σε μια δυσάρεστη στιγμή. Πάντα τον ψάχνεις και πάντα θα γυρνάς εκεί.
Εκείνος λοιπόν ο άνθρωπος, μόλις σε πλήγωσε. Σου είπε κάτι που αν κάποιος άλλος στο έλεγε, δε θα το άφηνες να πέσει κάτω. Αντιθέτως τώρα, όχι απλώς το αφήνεις να πέσει κάτω αλλά προχωράς τη συζήτηση λες και δεν ειπώθηκε τίποτα, ή το καλύπτεις με αμήχανο χιούμορ. Η αδυναμία σου στον άνθρωπο αυτό, θέτει τον εαυτό σου στην πιο ευάλωτη φάση απέναντί του. Πυροβολεί και λες κι ευχαριστώ.
Για σένα όμως, δεν έκανε και τίποτα τόσο τρομερό. Είναι εκείνος που θα πειραχτείτε, θα πλακωθείτε, θα διαφωνήσετε απείρως, πολλές φορές μέσα σε μία συζήτηση δευτερολέπτων, θα πείτε τις πιο απίστευτες ατάκες αλλά μετά από λίγο θ’ αγκαλιαστείτε και θα μιλάτε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Θα του συγχωρήσεις ό,τι κι αν σου πει, γιατί τίποτα δε θα είναι αρκετό για να σε κάνει να σηκώσεις άμυνες. Η φωνή της αυτοπροστασίας μέσα σου έχει σωπάσει για τα καλά.
Σε πολλούς μπορεί να φανεί υπερβολική αυτή η αντίδραση και το δόγμα του να συγχωρείς όλες του τις συμπεριφορές, αφημένος σε μία λέξη, σε μια του αγκαλιά. Κι αν σε ρωτήσουν γιατί έχεις παραδοθεί, δε σου έρχεται καμία απάντηση -οριακά προσβλητική θεωρείς την οποιαδήποτε συζήτηση που εξετάζει τη στάση σου και καταλήγεις πως απλώς δε σε κατανοούν.
Κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν αυτές οι σχέσεις αδυναμίας όμως, μέχρι να βρεθεί σε μία. Ίσως είναι στη φύση των ανθρώπων να μοιράζουν απλόχερα αγάπη ανεξαρτήτως συνθηκών, ίσως πάλι και υπάρχει εγωιστικό κίνητρο, εκείνο της ικανοποίησης που λαμβάνεις όταν αγαπάς. Το σημαντικό δεν είναι να έχεις αδυναμία σε κάποιον. Το σημαντικό είναι να μην το εκμεταλλεύεται κι ας το ξέρει. Να μην το χρησιμοποιεί εναντίον σου, να μην μπεις στη διαδικασία να το κρύψεις. Γιατί εδώ που τα λέμε, δεν κρύβεται.
Είναι ανθρώπινο να ψάχνεις μια σχέση στην οποία θα παραδοθείς και θα πέσεις δίχως δίχτυ ασφαλείας, όσο σημαντικό είναι βέβαια να μην είναι τόσο εύθραυστη που θα σε ρίξει στο κενό. Γιατί όσο κι αν λέμε πως αναζητάμε ανθρώπους για ν’ ανήκουμε, αυτό ταυτόχρονα τους δίνει και μια εξουσία που άνετα μπορεί να μας καταστρέψει. Αυτή η αδυναμία λοιπόν κι ο άνθρωπος που δημιουργείς το συγκεκριμένο είδος σχέσης μαζί του, όσο μοναδική και περίεργη αν είναι για κάποιους, τόσο κατανοητή και ξεκάθαρη πρέπει να είναι από σένα. Να σου δίνει τη δυνατότητα να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να φοβάσαι πως θα φας τα μούτρα σου.
Να είστε με τον άλλον ειλικρινείς με τα συναισθήματά σας και να νιώθετε το ίδιο άνετα κι οι δύο με αυτά που λέτε, χωρίς να μετράτε απώλειες στο πεδίο της μάχης. Τέλος, φρόντισε να ξέρει η αδυναμία σου πότε σε πληγώνει. Έτσι, είναι πάντα πιο τίμιο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
