Ανάσα η φιλία, ακριβώς γιατί ξέρεις πως έχεις κάποιον που μπορείς χωρίς περιστροφές να είσαι ο εαυτός σου, να μιλάς ελεύθερα και να εξωτερικεύεις κάθε σου συναίσθημα όπως το νιώθεις. Δεν παίζει ρόλο ο χρόνος και ταυτόχρονα μπορεί να είναι κι η πιο μεγάλη σφραγίδα της σχέσης σας. Κι όσο κι αν περνούν οι εποχές και χωρίζονται τα προγράμματα, ένας φίλος δε θα πάψει ποτέ να είναι εκεί κι ας μην είναι.

Από τα πιο ωραία κι αξιόλογα κεφάλαια στη ζωή, σίγουρα θεωρείται το κεφαλαίο “φίλος”. Αρχικά γιατί επιλέγεται. Κι επιλέγεται πάντα για να γεμίσει ένα κενό που τίποτα άλλο δεν μπορεί να καλύψει. Ένας φίλος μπορεί να φέρει την ευτυχία με τις ατελείωτες ώρες αράγματος που αν τις έκανες μόνος θα βάλτωνες, ενώ αν τις έκανες μ’ ‘εναν έρωτα δε θα χαλάρωνες το ίδιο. Χωρισμοί, νέοι έρωτες, προαγωγές, καινούρια ξεκινήματα, πίκρες και χαρές, όλα αποκτούν μεγαλύτερη αξία αν από δίπλα στέκεται ένας φίλος. Ταξίδια, διακοπές, ξημερώματα κι απογεύματα, μια ατελείωτη συλλογή ανέμελων στιγμιότυπων στο κεφάλαιο της ζωής σου. Ένας ώμος να κλάψεις και μια αγκαλιά για να γελάσεις.

Σε αντίθεση βέβαια με όλα όσα μοιάζουν να κάνουν έναν φίλο ν’ αξίζει να βρίσκεται στο πλάνο, είναι καμιά φορά δύσκολο κι ουτοπικό να διατηρήσεις μια φιλία δια ζώσης. Ίσως όλο αυτό το πλαίσιο γύρω από τη φιλία να μην μπορεί να σταθεί επαρκώς απέναντι στον τοίχο του ίνσταγκραμ και του φέισμπουκ. Σε μια εποχή που σου δίνει το δικαίωμα να δέχεσαι ή να απορρίπτεις κάποιον με το πάτημα ενός κουμπιού, να μοιράζεσαι κομμάτια του εαυτού φιλτραρισμένα, ν’ απαντάς με εικονίτσες και να διακόπτεις τη συζήτηση όταν δε σε συμφέρει, η φιλία μοιάζει όλο και πιο δύσκολη, γιατί στερείται της βασικής οικειότητας και του στοιχείου του χρόνου.

Καμία σχέση δε χτίζεται από οθόνη με την ίδια θέρμη κι ειλικρίνεια, ούτε ένα μήνυμα μπορεί ν’ αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Εξιδανικεύεται από τους ίδιους τους χρήστες η ποιότητα κι η φύση μιας σχέσης -οποιασδήποτε μορφής- και περισσότερο διαφημίζεται παρά υπάρχει. Στην πραγματικότητα δε θα διατηρούσες τη φιλία σου, αν σε μια χαρούμενη στιγμή σου έπαιρνες ένα λάικ στην τελευταία σου φράση. Ούτε αν έπρεπε να φανταστείς τον ήχο της φωνής ή τις αντιδράσεις ενός ανθρώπου που γνωρίζεις μόνο μέσα από λέξεις στην οθόνη. Σίγουρα, τα μέσα σε βοηθούν να σχετιστείς ευκολότερα με τους γύρω σου, αλλά και να λειτουργήσει διαβρωτικά η σχέση αυτή, λόγω έλλειψης επαφής. Οι φίλοι από τα μέσα, σπάνια, ίσως και ποτέ, μπορούν να πάρουν θέση και να παίξουν καταλυτικό ρόλο σε ζητήματα πιο δύσκολα, περίπλοκα και προσωπικά, όπως ένας φίλος που είναι κοντά και μπορεί να χτυπήσει το κουδούνι σου.

Κι ας έχει η εικονική πραγματικότητα καταπιεί την ουσιαστική αλληλεπίδραση κι ας έχουμε δεχτεί πως όντως μπορεί να ενώσει δυο ανθρώπους, αν η φιλία κρατά όσο και μια δημοσίευση, πιθανότατα δεν έχει καμία αξία ύπαρξης. Γιατί η φιλία, όταν βιώνεται πραγματικά κι αληθινά, είναι κάτι απτό. Θέλει το από κοντά και την τριβή, τα μάτια να κοιτάζονται και τις σιωπές να μη συμβαίνουν μέσα από μια οθόνη. Ο έρωτας ίσως και να αντέχει έτσι. Μα η φιλία, όχι.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου