Φοιτητικά χρόνια, όπως λένε οι περισσότεροι, είναι τα πιο ωραία κι ανέμελα χρόνια της ζωής σου. Καμιά φορά, βέβαια, αλλιώς τα έχεις τα έχεις στο μυαλό σου πριν ξεκινήσουν και καταλήγουν με διαφορετικό επίλογο. Πολλές από τις θεωρίες και τις εικόνες σου, ενδεχομένως να μην έχουν γίνει πραγματικότητα ούτε στο ελάχιστο. Φτάνεις, μάλιστα, στο σημείο ν’ αναρωτιέσαι αν υπάρχουν όντως ή είναι απλώς ένας μύθος.
Φτάνει μια μέρα ο καιρός που βλέπεις τ’ αποτελέσματα των πανελλήνιων. Αν περάσεις σε μια σχολή μακριά από την πόλη σου, στην αρχή περνάς κι ένα μικρό σοκ, που θα είναι ανακατεμένο με ενθουσιασμό, λίγο φόβο και μια βίαιη ανάγκη να γίνει η καινούρια αυτή αρχή. Όπως πολλοί θα σου πουν κι εν τέλει θα το πιστέψεις, τα πλεονεκτήματα είναι πολλά: ένα σπίτι ολόδικό σου, χρόνος για βόλτες χωρίς να λογοδοτείς πού πας και τι κάνεις, ανεξαρτησία κι αυτονομία, μια ολοκαίνουρια τάξη πραγμάτων.
Το πρώτο πράγμα που οραματίζεσαι στο όμορφο και ξέγνοιαστο ταξίδι των νεανικών σου χρόνων, είναι τα ατέλειωτα πάρτι που θα κάνεις αλλά κι εκείνα στα οποία θα συμμετέχεις. Ακολουθούν οι καινούργιες παρέες με τις οποίες θα κανονίζετε ένα σωρό πράγματα όπως εκδρομές, βόλτες, ταξίδια, ατέλειωτα sleepovers. Οι έρωτες που θα φιλοξενηθούν στο σπίτι σου παρουσία των 4 τοίχων σου. Το γεγονός ότι μπορείς να φας τη βλακεία σου, να καπνίσεις στο σαλόνι σου και να κυκλοφορείς με το βρακί χωρίς να φας κατσάδες ή να σε κοιτούν περίεργα. Ακόμα και το γεγονός ότι είσαι υπεύθυνος για το μάρκετ σου σε εξιτάρει. Είσαι ενήλικας, όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και στον τρόπο που ζεις.
Και φτάνει η στιγμή που ξεκινάνε αυτά τα χρόνια και μέρα με τη μέρα, συνειδητοποιείς πως πολλά απ’ αυτά που σκεφτόσουν δε συμβαίνουν. Προσπαθείς να δώσεις λίγο χρόνο για να προσαρμοστείς στην καινούργια κατάσταση που βρέθηκες από τη μία στιγμή στην άλλη. Φάση είναι, θα περάσει, σκέφτεσαι. Δε γίνεται όλοι να περιγράφουν τα φοιτητικά χρόνια ως τα καλύτερά τους και για σένα να μην είναι.
Όσο περνάει ο χρόνος, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο χλιαρά. Η σχολή θέλει πολύ διάβασμα, οι συνθήκες που επικρατούν σε κρατούν πίσω, τα χρήματα δεν πολυφτάνουν, οι βόλτες είναι ελάχιστες, σου λείπει αρκετά το σπίτι σου, σε βαθμό που εάν είσαι σε κοντινή περιοχή πηγαίνεις κάθε σαββατοκύριακο και σε κάθε κενό από τα μαθήματα.
Σε κατακλύζει αρκετές φορές μελαγχολία κι αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά και δε σου βγήκαν όλες οι αρχικές σου σκέψεις, γιατί όσα σκεφτόσουν πριν το ξεκίνημα της φοιτητικής σου πορείας δεν έχουν γίνει πραγματικότητα. Μάλλον εσύ θα έκανες κάτι λάθος, σκέφτεσαι και παίρνεις την απόφαση να το ζήσεις όπως σου προέκυψε, με λιγότερες προσδοκίες πια.
Μέχρι να φτάσει το τέλος αυτών των χρόνων με τα καλά και τ’ άσχημά τους, έχεις πια αναθεωρήσει μέσα από τις εμπειρίες που απέκτησες. Καταλήγεις, με μια γλυκόπικρη αίσθηση, να παραδεχτείς πως τελικά, τα τέλεια φοιτητικά χρόνια δεν υπάρχουν ως αυτός ο μύθος που έχουμε πλάσει, αλλά ο καθένας μας τα φέρνει στα μέτρα του. Στο τέλος αυτής της πορείας φτάνεις να κάνεις τον δικό σου απολογισμό για όλα εκείνα που προέκυψαν αλλιώτικα. Παίρνεις κι εσύ τις ευθύνες που σου αναλογούν, μα δε φορτώνεις παραπάνω την πλάτη σου με μια άπιαστη ευτυχία που δε βίωσες όπως στις ταινίες. Καμιά φορά, είμαστε και λίγο άτυχοι.
Ίσως να είναι σημείο των καιρών η απομυθοποίηση των φοιτητικών χρόνων, από ένα μεγάλο ποσοστό νέων που βλέπουν πως με άλλη πορεία ξεκίνησαν για τα φοιτητικά τους χρόνια και με εντελώς άλλη τα τέλειωσαν. Όπως και να ‘χει, είτε τα έζησες θεσπέσια αυτά τα χρόνια σου, σύμφωνα με τις αρχικές σου σκέψεις, είτε ήρθαν κάπως ανάποδα τα πράγματα στον δρόμο σου, μη λυπάσαι. Μέσω αυτής της απομυθοποίησης κέρδισες σημαντικά βιώματα κι εμπειρίες που θα σου χρειαστούν. Καμιά φορά, το να σου πάνε τα πράγματα λιγάκι στραβά, σημαίνει πως σε προετοιμάζουν για τα επόμενα καλύτερα. Μας χρωστάει η ζωή τα γαμάτα φοιτητικά χρόνια που δε ζήσαμε. Και θα τα φέρει, σε άλλη μορφή.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου