Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι μία γλώσσες παγκοσμίως και θα μπορούσαν να οριστούν ως παραβολές ή αφηγήσεις με κάποιο είδος μαθήματος ή ηθικής συνέπειας. Αφορούν την προσωπική ανάπτυξη, την ψυχολογία και την αυτοβοήθεια. Υπό αυτή την έννοια, απολαμβάνει μια εκτίμηση παρόμοια με αυτή του Paulo Coelho. Βιβλία του όπως το «Να σου πω μια ιστορία», «Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης», εκθέτουν τις αντιλήψεις του για ό,τι συνάντησε στο διάβα του ως ψυχοθεραπευτής. «Ο δρόμος της ευτυχίας», είναι ίσως ένα από τα πιο σπουδαία δημιουργήματά του. Πάντα επίκαιρος, λέγοντας πράγματα που διαβάζοντάς τα ίσως νιώσετε πως τα γνωρίζατε ήδη, αλλά δεν επιτρέπατε στο μυαλό σας να τα υιοθετήσει και να τα επεξεργαστεί. Ο λόγος για τον Χόρχε Μπουκάι και τα αξεπέραστα βιβλία του:
«Να σου πω μία ιστορία»
Πρόκειται για ένα βιβλίο με πολλές ιστορίες, σαν μικρές παραβολές. Ο ψυχοθεραπευτής Μπουκάι τις χρησιμοποιεί για να βοηθήσει τον θεραπευόμενό του Ντεμιάν να ξεπεράσει τις ανασφάλειές του. Καβγάδες, μίσος, αντιπάθειες, αγάπη και κατανόηση είναι μερικά από τα συναισθήματα που υπάρχουν μέσα σ’ αυτό το βιβλίο, που αποτελεί ενδεχομένως το πιο διάσημο έργο του.
«20 βήματα μπροστά»
20 Βήματα, μέσα από 20 κεφάλαια που θα σας προσανατολίσουν και θα σας βοηθήσουν να επαναπροσδιορίσετε τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο αποφάσεών σας. Θα μάθετε να μη φοβάστε τα ρίσκα, να έχετε υπομονή και να μετράτε σωστότερα τις καταστάσεις της ζωή σας.
«Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας»
Από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες του Μπουκάι, στην οποία εξηγεί πως αν το θέλετε, μπορείτε να σπάσετε τα δεσμά που σας κρατάνε και να τ’ αλλάξετε όλα. Συγκινητικό, απελευθερωτικό και κατάλληλο για μικρά και μεγάλα παιδιά, είναι μια μικρή ιστοριούλα 20 σελίδων που αξίζει τον χρόνο σας.
«Μέσα από τον Δρόμο της Αυτοεξάρτησης»
Ο ψυχοθεραπευτής Μπουκάι αποκαλύπτει όλες του τις σκέψεις κι αντιλήψεις με τις οποίες πορεύεται στη ζωή του. Όπως αναφέρει «δεν είμαστε όλοι τυχεροί να έχουμε υποστηρικτικούς γονείς και γι’ αυτό τον λόγο θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να βοηθηθούμε».
«Θέλω»
Ένα βιβλίο γεμάτο από τα θέλω του ψυχοθεραπευτή. Σε διάφορες περιόδους δημοσίευε διάφορα μικρά κείμενα για τα θέλω της καθημερινής ζωής, μια βίβλο επιθυμιών και τι υπάρχει πίσω από κάθε μια τους. Αυτά τελικά κατέληξαν σε ένα μικρό βιβλίο με προσωπικό χαιρετισμό από τον Μπουκάι. «Σας καλωσορίζω, πάντα με αγάπη κι ευγνωμοσύνη. Χόρχε Μπουκάι»
«Γονείς και Παιδιά»
Ο Μπουκάι θεωρεί πως ίσως είναι το καλύτερο του βιβλίο και το παρομοιάζει σαν εργαλειοθήκη για τη δύσκολη σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών. Ένα βιβλίο που πρωταγωνιστές είναι ο Μπουκάι κι ο Ντεμιάν από το «Να σου πω μια ιστορία». Συζητούν σε βάθος αυτήν την κρίσιμη και καθοριστική πρώτη σχέση, δίνοντας ο καθένας τη δική του οπτική γωνία.
«Μια ιστορία λυπητερή, όχι και τόσο λυπητερή»
Ένας τίτλος λίγο ιδιαίτερος, μυστήριος, παράξενος ο οποίος προκαλεί να το ανοίξετε και να το διαβάσετε. Το θέμα του βιβλίου σχετίζεται με το τι συμβαίνει όταν μαμά και κόρη μετακομίζουν στο σπίτι της γιαγιάς για να τη φροντίσουν, πώς μπορείτε να διαχειριστείτε έναν άνθρωπο τόσο δύστροπο και παράξενο, τι πραγματικά έχει συμβεί και φέρεται έτσι η γιαγιά. Μια μοναδική ιστορία που φανερώνει πώς επιλέγει ο καθένας ν’ αντιμετωπίζει την απώλεια και τον πόνο.
Εκτός όμως από τα βιβλία του, δημοφιλή κι αγαπημένα είναι κι αρκετά ρητά του:
«Οι δυσκολίες είναι αναπόσπαστο κομμάτι του δρόμου του έρωτα. Η λύση θα ήταν ν’ αφήσουμε κατά μέρος τη φαντασίωση ενός ιδανικού ζευγαριού, χωρίς συγκρούσεις. Η πραγματικότητα βελτιώνεται σημαντικά όταν αποφασίζω ν’ απολαύσω αυτά που μπορώ, αντί να υποφέρω επειδή δεν πραγματοποιείται μία φαντασίωση ή μία αυταπάτη».
Προσπαθώντας να προσδιορίσει και την έννοια του άλλου μισού έχει πει χαρακτηριστικά:
«Η χειρότερη από τις αντιλήψεις που έμαθαν και μετέφεραν οι γονείς στα παιδιά τους είναι πως υποτίθεται ότι βρισκόμαστε στην αναζήτηση του άλλου μας μισού. Γιατί να μην προσπαθήσουμε να βρούμε κάποιον ολόκληρο αντί να συμβιβαστούμε με κάποιον μισό;»
Με εξίσου ενδιαφέροντα τρόπο έχει αναφερθεί και στις δυσκολίες της ζωής όπου:
«Η πρόταση είναι: στη ζωή μας, ας κάνουμε το εφικτό, όσο γίνεται καλύτερο. Το να υποφέρω επειδή τα πράγματα δεν είναι όπως εγώ τα είχα φανταστεί, δεν είναι μόνο ανώφελο, είναι και παιδαριώδες.»
Δε θα μπορούσε να αφήσει όμως έξω από τις θεωρίες του τις σχέσεις:
«Η σχέση βοηθάει την προσωπική μας εξέλιξη, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Η σχέση προσθέτει. Γι’ αυτό αξίζει τον κόπο. Αξίζει, τον κόπο (δηλαδή, αξίζει να κοπιάσουμε γι’ αυτήν). Αξίζει το βάσανο που προκαλεί. Αξίζει τον πόνο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Κι όλα αυτά αξίζουν, γιατί όταν θα τα έχουμε ξεπεράσει δε θα είμαστε πια οι ίδιοι: θα έχουμε αναπτυχθεί, θα είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι, θα αισθανόμαστε πιο ολοκληρωμένοι.»
Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για έναν από τους πιο επιδραστικούς συγγραφείς. Το αξιοσημείωτο είναι πως έχει έναν δικό του μοναδικό τρόπο μακριά από στείρες απόψεις και μονότονη παράθεση απόψεων, να παρακινεί, να βοηθά στο ν’ αλλάζει κάποιος τον τρόπο σκέψης και τις αποφάσεις που παίρνει με λόγια απλά, κατανοητά κι επηρεασμένα από ανθρώπους της διπλανής πόρτας πολλές φορές. Ίσως αυτή η αμεσότητα να τον κάνει τόσο δημοφιλή κι αγαπητό και σίγουρα όχι άδικα, αφού πάντα έχει να πει κάτι και να μας βάλει σε σκέψεις για τη ζωή, την καθημερινότητα, τις αποφάσεις μας με τρόπο μοναδικά εύστοχο. Άλλωστε, όπως ο ίδιος πιστεύει: «ο πιο παραπλανητικός τρόπος να πετύχω τον στόχο μου, είναι να ρίξω πρώτα το βέλος στο δέντρο και μετά να ζωγραφίσω τους κύκλους γύρω του.»
Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
