Για όλους μας σχεδόν έχει υπάρξει στιγμή που νιώσαμε πως θέλουμε να έρθει το τέλος σε μια σχέση μας και βρήκαμε τη δύναμη να το κάνουμε πράξη. Αργά ή γρήγορα, δεν έχει σημασία. Όπως επίσης υπήρξαν φορές που δεν εννοούσαμε πραγματικά αυτό το τέλος κι όμως το ανακοινώσαμε, είτε εκβιαστικά, είτε γιατί δεν μπορέσαμε να μείνουμε σταθεροί στην αρχική μας απόφαση. Βάλαμε δηλαδή μια άνω τελεία την οποία θέλαμε να ονομάσουμε «τελεία και παύλα».
Σίγουρα, όταν σκεφτόμαστε να ρίξουμε την αυλαία στη σχέση μας, έχουν προηγηθεί κάποια γεγονότα που έφεραν πρώτα τον προβληματισμό και μετά την απόφαση. Λένε μάλιστα, ότι το συναίσθημα προηγείται των δύο παραπάνω, όπως στην αστραπή προηγείται -του ήχου- η λάμψη. Οι άνθρωποι λοιπόν, πρώτα νιώθουν και μετά πράττουν και συνεπώς πολλές φορές αυτό οδηγεί σε βιαστικές και παρορμητικές επιλογές.
Δεν είναι λίγες οι φορές που επηρεασμένοι και πιεσμένοι από τα έντονα αρνητικά συναισθήματα και γεγονότα, τα οποία νιώσαμε να μας πνίγουν, καταλήξαμε ν’ ανακοινώνουμε ένα εκβιαστικό «τελειώσαμε». Σαν μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσουμε το άλλο άτομο κι εμάς τους ίδιους, ότι είτε πρέπει ν’ αλλάξει το σκηνικό έστω κι αυτήν την ύστατη στιγμή -αφού δε γίνεται να συνεχιστεί μ’ αυτόν τον τρόπο-, είτε όντως να τελειώσει. Όσο όμως υπάρχει αυτό το «είτε-είτε» στο μυαλό μας, είναι σίγουρο ότι δεν επιθυμούμε αληθινά αυτόν τον χωρισμό.
Άλλες φορές πάλι, στην προσπάθειά μας να λύσουμε τη θηλιά στον λαιμό μας και να εκφράσουμε τα παράπονά μας, παρασυρόμαστε από την ένταση της στιγμής και χωρίς να είμαστε σίγουροι, ξεστομίζουμε ένα «τέλος». Μια λέξη που καθώς τη φωνάζουμε, δρα λυτρωτικά σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης. Έλα όμως που λίγα δευτερόλεπτα μετά ούτε εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε αυτό που μόλις είπαμε, εν βρασμώ ψυχής.
Είναι επίσης πολύ πιθανό να υπάρχουν φορές που στο μυαλό μας όλα είναι ένα κουβάρι, γιατί διανύουμε μια κακή περίοδο κατά την οποία νιώθουμε αδικημένοι -σε διάφορους τομείς της ζωής μας- κι ότι κανείς δε μας κατανοεί. Σε μια τέτοια περίοδο λοιπόν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μη θέλουμε κανέναν δίπλα μας, πόσω μάλλον έναν σύντροφο. Ένα μπέρδεμα λοιπόν, μία σύγχυση -ή όπως αλλιώς επιθυμείτε να το πείτε- είναι αυτά που μας οδήγησαν σ’ αυτήν την απόφαση, την οποία θα ζυγίζαμε αρκετά και θα τη σκεφτόμασταν περισσότερο σε μια πιο ισορροπημένη, ψυχολογικά, περίοδο.
Όμως, υφίσταται κι εκείνη η ελάχιστη πιθανότητα ν’ ανακοινώσουμε τη φράση «θέλω να τελειώσουμε», γιατί έχουμε κατανοήσει πως μέσα μας έχει σβήσει κάθε ίχνος συναισθήματος για τον σύντροφό μας. Και σ’ αυτήν την περίπτωση όμως, ενδέχεται να το μετανιώσουμε, είτε από τύψεις είτε από ευσεβή πόθο ότι μια νέα, καθαρή αρχή θ’ αναζωπυρώσει τις στάχτες του άλλοτε έρωτά μας.
Οτιδήποτε και να ισχύει από τα παραπάνω κι οποιαδήποτε κι αν είναι η συναισθηματική μας κατάσταση, είναι πολύ σημαντικό, για εμάς τους ίδιους πρωτίστως, να στηρίζουμε όσο γίνεται την απόφασή μας και να τη φτάνουμε μέχρι το τέλος. Γιατί; Γιατί αφού φτάσαμε να φλερτάρουμε με την ιδέα του χωρισμού, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Ας το αντιληφθούμε λοιπόν κι ας γράψουμε τον επίλογο σ’ αυτό το κεφάλαιο, ανοίγοντας χώρο για ένα νέο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαριάννα Χατζή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
