Όλες οι συμπεριφορές μέσα στις σχέσεις διέπονται από άγραφους κανόνες οι οποίοι όμως όσο σημαντικοί και να είναι, δυστυχώς παραβιάζονται συνεχώς κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα μικρές ή και μεγαλύτερες ρίξεις με το ταίρι μας, ως και την πλήρη διάλυση της σχέσης. Μελετώντας αυτές τις συμπεριφορές καταλήγουμε στις εξής τέσσερις κατηγορίες αντίδρασης που ακολουθούν τα άτομα ως μοτίβα.
Μη αντίδραση
Σημαίνει όπως καθαρά απορρέει από τη λέξη ότι δεν αντιδράμε καθόλου σε μια άσχημη ή προσβλητική συμπεριφορά του συντρόφου μας, παρ’ όλο που αυτή μας στεναχωρεί, μας πληγώνει, μας θυμώνει και μας κατατρώει με αποτέλεσμα να επηρεάζει τη σχέση μας. Εμείς όμως το καταπίνουμε και το βάζουμε κι αυτό κάτω από το χαλάκι μαζί με όλα τα προηγούμενα.
Σχόλια για παράδειγμα που έχουν να κάνουν με την εμφάνιση ή με τρόπο συμπεριφοράς σε κοινή θέα, τύπου «μη φορέσεις αυτό και με κάνεις ρεζίλι» ή «μήπως να έχανες κανένα κιλό;», συχνά έχουν ως αντίδραση τη μη αντίδραση, καθώς παγώνουν τον αποδέκτη τους και δεν είναι εύκολο να σηκώσει άμυνα. Ωστόσο η σιωπή εδώ μπορεί να παρερμηνευτεί ως άδεια για να συνεχίσουν να γίνονται.
Άμεση επιθετική αντίδραση
Αντιδρούμε στον χρόνο που γίνεται το γεγονός με απότομο, άκομψο, προσβλητικό, έντονο κι άσχημο τρόπο. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι εκείνη τη στιγμή χαρακτηρίζουμε τον άνθρωπο κι όχι τη συμπεριφορά. Οι επιθετικές κρίσεις δεν είναι ποτέ αποτελεσματικές.
Μας λέει ο σύντροφός μας ότι έχει καλέσει ένα φιλικό του πρόσωπο για καφέ κι εμείς πεταγόμαστε επάνω και με επιθετικό τρόπο, με έντονο τόνο χρησιμοποιώντας άσχημο λεξιλόγιο του λεμέ ότι δε σέβεται τη δουλειά μας και την κούρασή μας και πως καμία όρεξη δεν έχουμε για συναναστροφές, όμως πού να το καταλάβει, αφού “σιγά τη δουλειά που κάνεις εσύ”.
Καθυστερημένη επιθετική αντίδραση
Δεν αντιδρούμε τη στιγμή που γίνεται το γεγονός αλλά μετά από ώρες, μέρες, ξεσπάμε με έντονο κι απόλυτο τρόπο χρησιμοποιώντας το ως επιχείρημα σε καβγά.
Έχουμε τα γενέθλιά μας κι είμαστε φουλαρισμένοι στην προσδοκία. Φτάνει η ώρα, έρχεται το ταίρι μας και… τίποτα. Ούτε χρόνια πολλά όταν μας βλέπει, ούτε δώρο. Στην αρχή σκεφτόμαστε ότι είναι μέρος της έκπληξης. Η ώρα περνάει κι αρχίζουμε και συνειδητοποιούμε ότι μάλλον τα έχει ξεχάσει. Συνεχίζεται η βραδιά κι εμείς, ενώ βράζουμε στο ζουμί μας, προσποιούμαστε ότι όλα είναι καλά. Περνάνε μερικές μέρες, κάνουμε τη λίστα του σούπερ, πάει να πάρει τα ψώνια, ξεχνάει να πάρει ντομάτες.
Με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με έντονο τόνο, επιρρίπτουμε ευθύνη ότι είναι ξεχασιάρης, αμελής άνθρωπος και φυσικά ξεφουρνίζουμε και ό,τι μας πείραξε δέκα μέρες πριν. Μας ρωτάει γιατί δεν το είπαμε εκείνη τη μέρα για να αυτοσχεδίαζε κι αμύνεται κατά της επίθεσης που δέχεται. Χάσαμε την ευκαιρία να περάσουμε καλά και να εστιάσουμε στο ουσιαστικό και τώρα μαλώνουμε για τις ντομάτες. Ερχόμαστε σε μειονεκτική θέση, καθώς έχουμε περάσει όλες τις προηγούμενες μέρες βράζοντας στο ζουμί μας κι εν τέλει ούτε γεμιστά θα φτιάξουμε, ούτε γενέθλια γιορτάσαμε.
Έμμεση αντίδραση
Αντιδρούμε τη στιγμή που γίνεται το γεγονός αλλά δεν το επικοινωνούμε με το ενδιαφερόμενο άτομο αλλά με το ευρύτερο κοινό μας περιβάλλον. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν κι οι γνωστές σε όλους μας μπηχτές. Δεν είναι ευθύ κατηγορώ και δεν έρχονται τη στιγμή που δημιουργούνται οι παρεξηγήσεις, πληγώνουν όμως πάρα πολύ και μπορούν να φέρουν σοβαρά προβλήματα στη σχέση.
Συμπέρασμα κι ηθικό δίδαγμα των παραπάνω είναι ότι οι σχέσεις χαλάνε, όχι γιατί κάνουμε κάποιο μεγάλο κακό αλλά, γιατί αυτό που κάνουμε δεν εκφράστηκε τη σωστή χρονική στιγμή με τον σωστό τρόπο. Θα γλυτώσουμε από μεγάλη στεναχώρια, φασαρία, κλάματα κι άγχη, αν κάνουμε μια προσπάθεια να μιλάμε με τον άνθρωπό μας παραγωγικά, ακόμα και για τα πιο δύσκολα. Όλα μια απόφαση είναι.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρία Παναγή
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
