Λέγοντας ηθική εννοούμε ένα σύνολο κανόνων και αξιών με τους οποίους ορίζεται τι επιτρέπεται, τι απαγορεύεται και τι οφείλουμε να κάνουμε στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους και γενικά στους κανόνες συμπεριφοράς που επιβάλλει η κοινωνία. Από την άλλη με την έννοια πολυγαμικότητα εννοούμε τη μη μονογαμία, δηλαδή τη σχέση με διάφορους συντρόφους.
Αν ρωτούσα αν υπάρχει ηθική πολυγαμικότητα, ξέρω πως οι περισσότεροι θα με κοιτούσαν με μισό μάτι και οι διαμαρτυρίες και τα επιχειρήματα για τη μονογαμία θα έπαιρναν φωτιά. Αν όμως η ερώτηση γίνονταν διαφορετικά και περίμενα να δώσουν απάντηση στο αν προτιμούν την ηθική πολυγαμικότητα από την «ανήθικη μονογαμικότητα» με το κέρατο να έχει φτάσει στον Θεό, ποια θα ήταν άραγε η απάντησή τους;
Τι θα επέβαλε εδώ η κοινωνία μας που μας έχει φλομώσει από μικρούς με την κουλτούρα της δια βίου μονογαμίας; Το ωραίο παραμύθι που μας μαθαίνουν από μικρούς λέει ότι συναντάμε τον ιδανικό σύντροφο για εμάς, τον ερωτευόμαστε τρελά, παντρευόμαστε και ζούμε σε μια σχέση ευτυχίας για πάντα μαζί και… happy end.
Για κάποιους η μονογαμία προσφέρει ευτυχία και πληρότητα και τους δίνει την ευκαιρία να χτίσουν μια ζωή και ίσως και μια οικογένεια με κάποιον. Ωστόσο για άλλους κάτι τέτοιο μπορεί να είναι αδιανόητο και περιοριστικό και να τους στερεί την ελευθερία. Άνθρωποι που επιλέγουν την ηθική πολυγαμικότητα είναι λιγότερο ανήσυχοι, αγχωτικοί και καταθλιπτικοί από ό,τι αν ζούσαν σε μονογαμία και έπειτα απατούσαν τους συντρόφους τους. Γιατί έτσι η εξωσυζυγική σχέση συμβαίνει στο πλαίσιο της ειλικρίνειας, της διαφάνειας και της συναίνεσης.
Για να το αναλύσουμε λιγάκι, ο έρωτας μάς δίνει διαφορετική χαρά και διαφορετική συγκίνηση με διαφορετικούς ανθρώπους. Ειδικά όταν ο έρωτας είναι καινούριος και ξεκινάει από την αρχή δεν εξιδανικεύεται. Επίσης δεν υπάρχει ο ένας και μοναδικός άνθρωπος με τον οποίο «όλα θα γίνουνε σωστά», όπως μας λέει το παραμύθι. Το μοτίβο αυτό της σχέσης χορταίνει και την ψυχή. Όταν λέμε χορταίνει δεν εννοούμε επιφέρει κορεσμό γιατί το αποτέλεσμα δεν είναι απλά και μόνο να ξεκ@υλώσεις. Στην ηθική πολυγαμικότητα το σημείο αναφοράς δεν είναι μόνο οι περισσότεροι από έναν ερωτικοί σύντροφοι αλλά μερικές φορές και μόνο οι ρομαντικοί σύντροφοι.
Για να πετύχει σαφώς αυτός ο τύπος σχέσης θα πρέπει να υπάρχει συμφωνία μεταξύ των συντρόφων και να έχουν συζητηθεί επακριβώς τα όρια και οι κανόνες, να υπάρχει συνεχής επικοινωνία και συναίνεση μεταξύ τους. Επίσης θα είναι χρήσιμο να υπάρχουν σχέδια για τυχόν συναισθήματα ζήλιας ή ανασφάλειας εάν προκύψουν. Το σημαντικό είναι πως όταν ικανοποιούνται οι προσδοκίες και οι ανάγκες όλων, το αποτέλεσμα είναι πιο θετικό.
Η ηθική πολυγαμικότητα έχει και αυτή διαφόρους τύπους που την ορίζουν, έτσι λοιπόν πολλοί πολυγαμικοί ορίζουν τη σχέση τους ως «μονογαμία», που περιλαμβάνει να είσαι κυρίως μονογαμικός αλλά περιστασιακά να συμμετέχεις σε εξωτερικές ρομαντικές ή σ@ξουλικές σχέσεις. Μια άλλη μορφή περιλαμβάνει ανοιχτές σχέσεις ή αλλιώς «αιώρηση», όπου δυο σύντροφοί επιτρέπουν ο ένας στον άλλο να επιδιώκει εξωτερικές ερωτικές ή και ρομαντικές σχέσεις συνεχώς. Τέλος υπάρχει κι ένας τρίτος τύπος, που είναι η «πολυαμορία», η οποία στην κυριολεξία σημαίνει να έχεις πολλαπλές σχέσεις αγάπης. Αυτό συχνά περιλαμβάνει μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται όλοι μαζί σε μια σχέση. Όποιο μοτίβο σχέσης και να επιλεχθεί πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη, όλων των συντρόφων για να πετύχει.
Οι λόγοι πάντως που οι άνθρωποι επιλέγουν την ηθική πολυγαμικότητα ποικίλουν. Άλλοι το κάνουν για να ικανοποιήσουν τις ερωτικές τους ανάγκες με τη σ@ξουαλική ποικιλία, ενώ για άλλους οι λόγοι είναι κυρίως υπαρξιακοί, δηλαδή το κίνητρό τους προέρχεται από την επιθυμία για προσωπική ανάπτυξη και αυτό-επέκταση μέσω άλλων ανθρώπων και σχέσεων.
Οποιονδήποτε τύπο και να επιλέξουμε ως άνθρωποι δε θα πρέπει να είναι κατακριτέος. Μάλιστα ίσως θα ήταν ενδιαφέρον και να δούμε το γεγονός, γιατί ενώ η μονογαμία εγείρει τέτοιας απήχησης οι μισοί γάμοι αποτυγχάνουν. Αν δούμε το θέμα από μια άλλη οπτική ίσως το να περιμένουμε από έναν άνθρωπο να είναι ταυτόχρονα ο καλύτερός μας φίλους, να μας αγαπάει, να νιώθει ενσυναίσθηση, να μας διεγείρει διανοητικά και να εκπληρώνει όλες τις ερωτικές μας φαντασιώσεις, να είναι too much. Εν ολίγοις δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους συντρόφους μας να είναι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι για τη δική μας ευτυχία. Οι υγιείς σχέσεις απαιτούν συνεχή προσπάθεια, επικοινωνία, διαφάνεια και επαφή με τον εαυτό μας. Το σημαντικότερο είναι να καταλάβουμε ότι η ευτυχία μας βρίσκεται στον αποκλειστικό δικό μας έλεγχο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρία Παναγή
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
