Όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφασίζουν να συγκατοικήσουν, χωρίς αυτό να συμβαίνει επειδή έχουν στα άμεσα ή μελλοντικά τους σχέδια έναν γάμο, αλλά κυρίως για λόγους οικονομικούς. Σαφώς, η διαχείριση των οικονομικών είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες που θα πρέπει να συζητηθούν πριν από μια συγκατοίκηση, γιατί είναι ο συνηθέστερος λόγος διαφωνιών κι εντάσεων σε μια σχέση. Ειδικά, αν ο ένας εκ των δυο πάει να συγκατοικήσει στο σπίτι του άλλου, που ήδη υφίσταται, πρέπει όλες οι λεπτομέρειες να διευκρινιστούν εξ αρχής.
Έτσι λοιπόν θα είναι καλό να μιλήσουν ειλικρινά για την οικονομική τους κατάσταση. Και μια τέτοια συζήτηση δε γίνεται έμμεσα, αλλά ξεκάθαρα, με ήπιους τόνους και χωρίς να πιάνεται κανείς στον ύπνο. Έτσι, αφού συμφωνήσουν τα δυο μέλη, τα βάζουν κάτω και δηλώνουν ποια είναι τα έσοδά τους, τα έξοδά τους, οι αποταμιεύσεις που κάνουν. Ανοίγουν τα χαρτιά τους ακόμη και για έξοδα που ίσως έχουν από μια παρελθοντική δυσάρεστη κατάσταση, ένα δάνειο ή ένα χρέος πιστωτικής. Σημαντικό επίσης να συζητηθεί, είναι κι ο τρόπος που διαχειρίζονται τα οικονομικά τους. Θα έχουν την τακτική, ξοδεύω αν έχω, ή ξοδεύω και μετά αναπληρώνω ό,τι έδωσα;
Ύστερα, έρχεται το φλέγον ζήτημα των κοινών εξόδων. Θα συμβάλουν αι οι δυο κατά ίσα μέρη ή άνισα αν ο ένας εκ των δυο έχει υψηλότερες μισθολογικές απολαβές ή ακόμη και μεγαλύτερη οικονομική άνεση; Αν το σπίτι στο οποίο θα συγκατοικήσουν είναι ιδιοκτησία του ενός εκ των δυο, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει ο άλλος να καταβάλλει ένα μηνιαίο μίσθωμα έναντι του ποσοστού του ή όχι αφού δεν πληρώνει κι ο άλλος; Λεπτά πραγματικά ζητήματα, αλλά επειδή τίποτα δεν είναι αυτονόητο ή καταγεγραμμένο θα πρέπει κι αυτό να συζητηθεί.
Ένας καλός τρόπος να μπουν τα οικονομικά σε μια σειρά, είναι αν το ζευγάρι κάνει έναν διαχωρισμό των εξόδων, σε κοινά και προσωπικά. Στα κοινά λοιπόν θα μπορούν να συμπεριλαμβάνονται το ενοίκιο (αν δεν είναι ιδιοκτησία του ενός –οπότε είναι ιδιαίτερα τυχεροί- γιατί είναι ένα σπουδαίο έξοδο), το ρεύμα, το νερό, internet, Netflix, καθώς και το σούπερ μάρκετ, αλλά και τα έξοδα για τα κοινά τους ταξίδια. Στα προσωπικά μπορούν να συμπεριλαμβάνονται τα έξοδα για τις αποταμιεύσεις, για δώρα, για προσωπικό ρουχισμό, είδη περιποίησης, για γεύματα ή εκδρομές που γίνονται με άλλα άτομα. Όλα τα κοινά έξοδα θα μπορούν να υπολογίζονται και να μοιράζονται σε δυο ίσα μέρη ή κατά ποσοστό 60-40 εν δυνάμει, αν ο ένας έχει υψηλότερο μισθό ή αν έχει αποφασιστεί ότι αυτός που έχει το σπίτι θα συμβάλει κατά μικρότερο ποσοστό σ’ αυτά τα έξοδα. Αυτό είναι κάτι που θ’ αποφασίσει κάθε ζευγάρι κατά το δοκούν. Αν όμως υπάρχει μεγάλη ανισότητα στον μισθό τότε, ίσως ένας διακανονισμός μερικού διαμοιρασμού και της αύξησης των κοινών υποχρεώσεων με το πέρασμα του χρόνου, να ήταν μια ανάσα. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξει κανείς την αγάπη και το ενδιαφέρον για το σύντροφό του, χωρίς να χάνει την ανεξαρτησία του.
Ένα έξυπνο πάντως τρικ για τη μείωση των εξόδων στα νέα ζευγάρια που θα συγκατοικήσουν, είναι να γραφτούν στο ίδιο γυμναστήριο για να πάρουν κάρτα μέλους, να ελέγχουν τις προσφορές στα σούπερ μάρκετ και στις παραγγελίες των φαγητών (καλό είναι να μην παραγγέλνουν συχνά, αλλά να μαγειρεύουν μαζί) και να κλείνουν εγκαίρως τις διακοπές-αποδράσεις τους, γιατί πετυχαίνουν καλύτερες τιμές.
Όσοι είστε στη φάση έρωτα και συγκατοίκησης, πριν πάρετε αυτή την απόφαση, κοιτάξτε καλά τη σχέση σας. Αν τσακώνεστε συχνά, αν διαφωνείτε για πράγματα κομβικά κι αν έχετε έντονα σκαμπανεβάσματα, σκεφτείτε το δεύτερη φορά και δώστε ακόμη λίγο χρόνο στην απόφασή σας. Μην πιστέψετε ότι με τη συγκατοίκηση αυτό θα βελτιωθεί, απεναντίας ο επιπλέον κοινός χρόνος θα εντείνει αυτά τα φαινόμενα. Οπότε, επιλέξτε τη συγκατοίκηση μόνο αν αισθάνεστε ότι είναι ό,τι καλύτερο και για τους δυο σας.
Καλή συγκατοίκηση λοιπόν! Ελπίζω να σας βοήθησα έστω λιγάκι.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου