Υπάρχουν πάρα πολλά είδη ταινιών, με το καθένα να έχει την δική του χάρη προσφέροντας διαφορετική ψυχαγωγία. Τα ερωτικά δράματα είναι ένα είδος πολύ γνωστό κι ευρέως αγαπητό από τους περισσότερους ανθρώπους, καθώς αναφέρεται σε ένα φοβερά ζουμερό μέρος της ζωής, τον έρωτα. Τι γίνεται όμως όταν τέτοιους είδους ταινίες φτάνουν να γίνονται παραπλανητικές ή ακόμη και σεξιστικές; Παρακάτω θα δούμε οχτώ από τις χειρότερες ερωτικές ταινίες του κινηματογράφου και το πώς αυτές χαλούν όλο το νόημα του έρωτα.
1. Λολίτα
Πρόκειται για μια ταινία, η οποία είχε δημιουργήσει πάταγο όταν πρωτοβγήκε. Με τα χρόνια όμως φάνηκε πως είναι μια καταγραφή που προωθεί μέχρι και την παρεμβατικότητα σε μια σχέση που η διαφορά ηλικίας αγγίζει τα όρια του ανήθικου σε ακραίο βαθμό, καθώς το σενάριό της αναφέρεται σε μια σχέση ενός μεσήλικα με ένα 14 χρόνο κοριτσάκι. Δίνει μια μη υγιή μορφή του έρωτα, αγγίζοντας τα όρια του εγκλήματος.
2. Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο
Μια ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, η οποία παίζεται στις τηλεοράσεις μέχρι και σήμερα. Η συγκεκριμένη ταινία όμως δείχνει να προωθεί τη βία μέσα σε μία σχέση, καθώς πάμπολλες φορές ο πρωταγωνιστής χειροδίκησε απέναντι στη μαθήτρια-μνηστή του, ούσα μάλιστα η ίδια ανήλικη. Φαίνεται να προβάλλει τη βία ανάμεσα στο ζευγάρι ως ένα φυσιολογικό γεγονός το οποίο πρέπει να γίνεται, ενώ παρουσιάζει το γυναικείο φύλο ως ξεκάθαρα κατώτερο νοητικά.
3. 365 μέρες
Πρόκειται για μια ταινία που κυκλοφόρησε τον τελευταίο χρόνο και δημιουργεί μια τελείως παραπλανητική εικόνα για το πώς μπορεί κανείς να ερωτευθεί, μπερδεύοντας το σύνδρομο της Στοκχόλμης με τα πηγαία συναισθήματα. Όχι μόνο δείχνει πως μια απαγωγή καταλήγει σε έρωτα, ωραιοποιώντας ψυχικές διαταραχές, αλλά ξεφτιλίζει και το γυναικείο φύλο, καθώς ο πρωταγωνιστής μας βρίσκεται σε θέση να κακομεταχειρίζεται τη σχέση του αλλά και να τη χειραγωγεί πολλάκις.
4. American beauty
Παρόμοια είναι τα μηνύματα και για τη συγκεκριμένη ταινία, καθώς ο μεγάλος Λέστερ ξεκινάει να έλκεται ερωτικά από μια συμμαθήτριά της κόρης του. Η συγκεκριμένη ταινία μπορεί να προκαλέσει μόνο θυμό, καθώς φαίνεται να δηλώνει υπέρ της παραπλάνησης ανηλίκου σε μία σχέση που δε φαίνεται να διακρίνεται από αμοιβαιότητα, αλλά από δόλο και χειριστική συμπεριφορά.
5. Swiped
Μια ακόμη ταινία που τονίζει τον σεξισμό και κατεβάζει ηθικά το γυναικείο φύλο. Οι πρωταγωνιστές δημιουργούν μία εφαρμογή μέσω της οποίας θα έχουν ερωτικές επαφές με κορίτσια, χωρίς καν να γνωρίζουν τα ονόματά τους για να μην υπάρξει κάποιο είδος δέσμευσης. Αν και η λογική της ταινίας μπορεί να φέρνει αρκετά σε σύγχρονες εφαρμογές online dating, η λογική της εν λόγω ταινίας σταματά στην ερωτική ελευθερία του αντρικού φύλου, δίνοντάς του τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί κατ΄αποκλειστικότητα την εφαρμογή- και μάλιστα μόνο όντας straight. Ισότητα-έρωτας, 0-0.
6. Το κορίτσι του τρένου
Μια ταινία που θεωρείται αισθηματική αλλά και περιπέτεια. Η σχέση που έχουν οι δύο πρωταγωνιστές, οι οποίοι είναι χωρισμένοι είχε ξεφύγει εντελώς από τα υγιή πλαίσια, καθώς ο άντρας προσπαθούσε να πείσει τη γυναίκα ότι είναι αλκοολική, δημιουργώντας της ψυχολογικά τραύματα. Η ταινία στο τέλος καταλήγει με την ίδια την πρωταγωνίστρια να φτάσει στο απροχώρητο με τον πρώην σύζυγο της για να επιβιώσει εκείνη. Εκείνος, κατάφερε να την τρελάνει.
7. Μάτια ερμητικά κλειστά
Μια ταινία που κυριολεκτικά αφαιρεί κάθε αξία της μονογαμίας και της πίστης σε μια σχέση, κάνοντας και την ίδια την ερωτική πράξη να είναι ένα ατελείωτο παιχνίδι εξουσίας, μια ανταλλακτική πράξη με μυστικιστικές προεκτάσεις και πτυχές. Αν και το ίδιο το στόρι μας οδηγεί μέσω της Nicole στο να θεωρήσουμε εν τέλει πως ναι, δε δηλώνει μια υγιή μορφή των σχέσεων και της πράξης του έρωτα, ο σκηνοθέτης κάνει τα πάντα για να περάσει έστω κι ενδόμυχα πως δεν είσαι αρκετά έξυπνος ούτε για να ξέρεις τι θέλεις χωρίς να παρασυρθείς από σειρήνες κι άριες, ούτε για να αποκτήσεις μια σχέση ισότιμη- ειδικά αν είσαι γυναίκα.
8. Η διακριτική γοητεία των αρσενικών
Εδώ πια βλέπουμε τον αντίστροφο σεξισμό με την Όλγα Μαλέα να κραυγάζει το πόσο διπρόσωποι, κακοί, άπιστοι σχεδόν ηλίθιοι σε σημεία και ρηχοί είναι όλοι οι άντρες, έχοντας βάλει στόχο της ζωής τους να υποβαθμίσουν το γυναικείο φύλο χωρίς ποτέ να αφήνονται στο να είναι διαθέσιμοι συναισθηματικά. Το να πετάς τα πάντα σε ένα τσουβάλι όμως δεν είναι φεμινισμός, είναι απλώς μικροπρεπές και σίγουρα λάθος.
Δυστυχώς υπάρχουν αρκετές ταινίες μέσα στα χρόνια, οι οποίες πέρασαν λάθος μηνύματα και παραπλάνησαν το κοινό τους. Βέβαια, υπάρχουν και διαμάντια του κινηματογράφου που έθιξαν όμορφες και ηθικές πτυχές του έρωτα, αλλά κι εκείνες που τον έκαναν να μοιάζει πολύ περισσότερο γλυκός ή ουτοπικός από όσο είναι. Όπως και να έχει η κάθε μία ταινία κάτι μας προσφέρει και κάτι μας διδάσκει, όπως όλα τα πράγματα στη ζωή. Η κριτική σκέψη είναι αυτή που χρειάζεται, για να μπορέσεις να δεις πίσω από το προφανές.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου