Με τα χρόνια οι άνθρωποι αλλάζουν. Η προσωπικότητα και τα στοιχεία αυτής, όσο περνάει ο καιρός διαφοροποιούνται σε σχέση με παλαιότερα. Χαρακτηριστικά που δεν είχες φανταστεί ποτέ ότι θα έχεις, ξαφνικά τα αποκτάς και τα νιώθεις να ενσωματώνονται μέσα σου με τρόπο που μοιάζει πραγματικά φυσικός. Οι καταστάσεις και τα γεγονότα που βιώνεις καθημερινά σε αναγκάζουν να αλλάξεις και διαμορφώνουν αυτό που είσαι τώρα. Τι γίνεται όμως όταν μέσα σε μια σχέση, συνειδητοποιείς ότι ξαφνικά νιώθεις διαφορετικός; Αν εντοπίζεις ότι φέρεσαι και σκέφτεσαι αλλιώς; Κι αν συμβαίνει το ίδιο και με το ταίρι σου; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν ο άνθρωπος που έχεις πλάι σου τόσο καιρό είναι ακόμη αυτός που κάποτε είχες ερωτευτεί; Η μήπως είσαι εσύ τόσο διαφορετικός πλέον που στα μάτια του απέχεις έτη φωτός από το πρόσωπο που κάποτε είχε θελήσει στη ζωή του;

Άπειρα τα ερωτήματα στον εγκέφαλό σου, οι απαντήσεις όμως δε φαίνεται να θέλουν να έρθουν. Και όσο δεν έρχονται οι πολυπόθητες απαντήσεις, άλλο τόσο το συναίσθημα του φόβου μεγαλώνει. Είναι μεγάλο ταρακούνημα η στιγμή που πάνω σε μία ανταλλαγή απόψεων ή ακόμη και έναν καβγά, συνειδητοποιείς ότι με αυτόν τον άνθρωπο δεν ταιριάζετε πλέον. Ακούς μια άποψή του και σου φαίνεται τόσο ξένη. Τόσο μακριά από τις δικές σου απόψεις και ταυτόχρονα τόσο μακριά από όσες θεωρούσες δικές του. Ξεκινάς να αναρωτιέσαι που είναι το άτομο που κάποτε ερωτεύτηκες. Αρνείσαι να δεχτείς ότι πρόκειται για το ίδιο άτομο. Τι κάνεις λοιπόν όταν φτάσεις σε αυτό το σημείο;

Είναι τεράστια και ταυτόχρονα δύσκολη η συνειδητοποίηση ότι δεν είσαι πλέον ερωτευμένος με το ταίρι σου. Πρώτο βήμα είναι η άρνηση. Δεν μπορείς να δεχτείς ότι έφυγε ο έρωτας. Ότι η ρουτίνα που σας χτύπησε την πόρτα αντί να βοηθήσει τη σχέση σας να εξελιχθεί, σας το τελείωσε. Αμφισβητείς τα συναισθήματά σου και προσπαθείς να σώσεις πράγματα που δε σώζονται. Θες να μπορείς έστω να πεις ότι εσείς προσπαθήσατε, ότι τίποτα δεν τελείωσε χωρίς μάχη. Ο έρωτας όμως δεν έρχεται με προσπάθεια. Έρχεται χωρίς να τον περιμένεις και φεύγει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Απότομα, βιαστικά και απροσδόκητα. Έχει λοιπόν καμία σημασία το να προσπαθήσεις να αλλάξεις όλα αυτά που ήρθαν τόσο αναπάντεχα και χάλασαν την εικόνα του τέλειου;

Η απάντηση ίσως να βρεθεί κρυμμένη πίσω από τα κίνητρα. Για πιο λόγο προσπαθείς να σώσεις αυτή τη σχέση; Το κάνεις επειδή αξίζει τόσο πολλά για σένα ή επειδή φοβάσαι να μείνεις μόνος σου και να απομακρυνθείς από την αίσθηση της ασφάλειας που σου προσφέρει; Κάθε αλλαγή μας βγάζει έξω από τα νερά μας, γι’ αυτό έχουμε την τάση να τις φοβόμαστε. Προτιμούμε να πηγαίνουμε εκ του ασφαλούς. Και ίσως σε κάποια πράγματα μπορείς να κινείσαι με βάση την ασφάλεια, αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις αυτό είναι λάθος. Μένοντας σε μία σχέση με απουσία έρωτα, με μοναδικό κίνητρο την ασφάλεια, κινδυνεύεις να πληγωθείς διπλά. Μη σκέφτεσαι λοιπόν έτσι. Πουθενά μη μένεις για αυτόν το λόγο. Μη σε τρομάζει το διαφορετικό.

Όλοι αλλάζουμε, αυτό είναι η φυσική εξέλιξη. Και όταν αυτό γίνει άφησε τον άνθρωπό σου να πάρει το δικό του δρόμο και ταυτόχρονα ακολούθησε και εσύ διαφορετικό μονοπάτι. Κανείς δε φταίει, δεν κάνατε κάτι λάθος. Μη ψάχνεις κάπου να ρίξεις την ευθύνη. Ήταν να γίνει και έγινε. Και ίσως συνέβη για να βρείτε και οι δύο αυτό που πραγματικά σας συμπληρώνει. Ίσως και να μην ήταν γραφτό σας να είστε μαζί και οι πιθανότητες είναι ότι χώρια, μακριά από τις εντάσεις και τα προβλήματα, θα είστε καλύτερα.

Καβγάδες και δυσκολίες υπάρχουν σε όλες τις σχέσεις, πετυχημένες και μη. Αυτοί οι καβγάδες όμως μπορούν να γίνουν η αφορμή να εντοπίσεις τα βαθύτερα θέματα. Το να καταλάβεις ότι αναζητάτε διαφορετική εξέλιξη δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει αγάπη. Απλά η αγάπη δεν είναι ικανή να κρατήσει μια σχέση αν δεν υπάρχουν και άλλοι παράγοντες να στηρίζουν. Αν συνειδητοποιήσετε λοιπόν ότι το μαζί δεν ήταν για εσάς, προχωρήστε ξεχωριστά και έτσι ίσως βγείτε σε μονοπάτια που σας ταιριάζουν αληθινά.

 

Συντάκτης: Αργυρώ Μπύρτα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου