Νονοί και βαφτιστήρια κοντά ηλικιακά· τι καλύτερο;

Η οικογένεια είναι ο πρόλογος της ζωής μας και οι μικρές όμως τόσο σημαντικές φράσεις της πρώτης σελίδας του προσωπικού μας βιβλίου. Είναι η πρώτη κοινότητα κι ως μέρος της ο άνθρωπος υιοθετεί τα πρώτα του στοιχεία. Και μέσα σε αυτή την πρώτη σελίδα, χωράει κι ένα άλλο πρόσωπο που είναι οικογένεια χωρίς να είναι. Ο άνθρωπος που μάς βάφτισε.

Δεν είναι ένας απλός άνθρωπος της ζωής σου, ούτε ένας βαρετός και μακρινός συγγενής. Ο ρόλος ενός πνευματικού γονέα έχει ευθύνη ηθική. Την στιγμή του μυστηρίου είναι σαν να υπόσχεται αιώνια αγάπη και αφοσίωση στο πλάσμα που έχει στην αγκαλιά του. Να αποτελεί σωσίβιο για το παιδί τις στιγμές που εκείνο νιώθει πως βουλιάζει. Είναι πραγματικά μαγική η σχέση που μπορούν αυτά τα δύο πρόσωπα να χτίσουν μεταξύ τους. Ειδικότερα, όταν το παιδί βρίσκεται σε κοντινή ηλικία με τον νονό αποκτά σχέση γονεϊκή και φιλική ταυτοχρόνως. Το παιδί βλέπει τον νονό του σαν έναν έμπειρο και μεγαλύτερο φίλο του.

Οι νονοί μας πολλές φορές είναι τα άτομα που μας ξέρουν καλύτερα από όλους. Τα άτομα που θα πετύχουμε τυχαία σε ένα bar και θα καθίσουμε να τα πιούμε μαζί με τις ώρες αναλύοντας σημεία και τέρατα αλλά θα μας γυρίσουν σπίτι και δε θα ησυχάσουν εάν δε σιγουρευτούν πως όλα είναι εντάξει. Τα άτομα που ξέρουν να επιλέγουν τα πιο ξεχωριστά δώρα στις γιορτές και εκείνα που χρειαζόμασταν τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μας. Ξέρουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τους στόχους μας, τα ενδιαφέροντά μας, τα πάντα. Είναι εκείνα τα άτομα που στο πρώτο σου ραντεβού θα κοιτάξουν να σε προετοιμάσουν και ψυχολογικά και σωματικά και θα φροντίσουν να μη μάθει τίποτα η μαμά και ο μπαμπάς.

Θα τους εκμυστηρευτείς τις πιο βαθιές σου σκέψεις, τα μεγαλύτερα ερωτηματικά σου και ό,τι πιο προσωπικό μπορείς να φανταστείς. Πράγματα που φοβάσαι να μοιραστείς με άλλους, με εκείνους θα σού βγουν αβίαστα. Νιώθεις οικεία κι άνετα να συζητάς μαζί τους και οι συμβουλές τους συνήθως ακούγονται στα αυτιά σου σαν τη λύση της πιο δύσκολης εξίσωσης. Θα βρίσκονται πλάι σου να σε καλύπτουν κάθε που τα κάνεις μαντάρα και θέλεις να εξαφανιστείς. Θα χαρούν για ό,τι καλό συμβεί στη ζωή σου και η περηφάνια τους θα χτυπήσει κόκκινο όταν θα σε δουν να πετυχαίνεις τους στόχους σου. Κι όταν εσύ θα πέφτεις, θα μαζεύουν όλο το πείσμα την πυγμή που έχουν ως απόθεμα για να τη δώσουν σε εσένα και να σε ξανασηκώσουν.

Αντίστοιχα κάτι παρόμοιο νιώθουν και εκείνοι μαζί μας. Μάς αντιμετωπίζουν σαν έναν μικρότερο φίλο και αδερφό. Θα μάς πάρουν τηλέφωνο για να παραπονεθούν εάν τύχει και δεν επικοινωνήσουμε κάνα δύο μέρες. Θα γκρινιάξουν γλυκά όταν θα τους παραμελήσουμε άθελά μας, όμως ό,τι και να γίνει εκείνοι θα είναι εκεί. Είναι ίσως μια πιο φιλική μορφή της οικογένειας, καθώς όταν θα τους αναφέρεις τα αθώα σου λαθάκια εκείνοι δε θα σε μαλώσουν. Θα γελάσουν και θα σε πειράξουν γι’ αυτά. Ταυτοχρόνως όμως είσαι κι εσύ δίπλα τους. Άλλωστε, δεν μπορείς να μη δώσεις κι εσύ τη συμβουλή σου, σωστά;

Αδιαμφισβήτητα, υπάρχουν κι εκείνοι που μόλις βάλανε το λάδι εξαφανίστηκαν επιτόπου και εμφανιζόταν μόνο σε γιορτές με κάτι χούφτες γεμάτες δώρα. Όμως, πνευματικό γονέα δε σε κάνουν ούτε τα δώρα ούτε τα χρήματα. Πνευματικό γονέα σε κάνει η υπομονή που βρίσκεις μέσα σου να μοιράζεσαι τη ζωή σου με κάποιον, όπου όσο μεγαλώνει τόσο πιο πολύ δένεσαι μαζί του. Κι όπως φαίνεται, τρελός νονός μάς βάφτισε τελικά!