7 λόγοι που οδηγούν τα αδέρφια να μισιούνται μεταξύ τους

Έχετε έστω και μια φορά αναφωνήσει στη ζωή σας πως μισείτε τα αδέρφια σας; Ακούγεται σκληρό κι απάνθρωπο, όμως σε αυτή την περίπτωση το μίσος κρύβει χίλιες δυο αποχρώσεις και δεν έχει την επιφανειακότητα που του προσδίδουμε. Αν το έχετε κάνει ή ακόμη και αν το έχετε σκεφτεί, λοιπόν, μη νιώθετε τύψεις καθώς δεν είστε οι μόνοι. Αυτές οι μικρές ή μεγάλες εξάρσεις φθόνου, συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Είναι μία όχι και τόσο σπάνια κατάσταση που μπορεί να κρατάει ελάχιστα ή να οδηγήσει σε συναισθήματα απέχθειας με την πάροδο των χρόνων.

Το συναίσθημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία της ζωής μας. Συνήθως, αν είμαστε πρωτότοκοι, με τη γέννηση ενός δεύτερου παιδιού αρχίζει η πρώτη αντιπαλότητα. Αυτό μπορεί να αναπτυχθεί ή και να εξαφανιστεί όσο μεγαλώνουμε. Παρ’ όλα αυτά βλέπουμε γύρω μας πως κάποιες φορές μπορούμε να συνεννοηθούμε καλύτερα με τους φίλους μας παρά με τα αδέρφια μας, με τα οποία δεν μπορούμε να περάσουμε καν χρόνο μαζί. Για να μην αναφέρουμε ακραίες καταστάσεις, όπου δυστυχώς βλέπουμε αδέρφια να αποξενώνονται από τις οικογένειες τους. Αναρωτηθήκατε πραγματικά για ποιους λόγους μπορεί να αισθανόμαστε έτσι για τα αδέρφια μας; Πάμε να δούμε κάποιους από αυτούς.

1. Διάκριση στη γονική φροντίδα

Μπορεί να αισθανόμαστε ότι οι γονείς μας ευνοούσαν ένα παιδί τους έναντι του άλλου με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε ως αδέρφια σε μοιραία αντιπαλότητα. Στη δική μας οικογένεια, ο πατέρας μου έλεγε πως τη μεσαία μου αδερφή πρέπει να την προσέχει περισσότερο γιατί ήταν η πιο φιλάσθενη της οικογένειας. Οι ρόλοι είχαν γίνει σαφείς από την αρχή.

2. Ζήλια

Από τα μεγαλύτερα ζητήματα και η πιο συχνή ίσως αιτία. Η σύγκριση μεταξύ των αδερφών από τους γονείς, η σύγκριση με τις διαφορετικές συμπεριφορές που αντιμετωπίζεται το κάθε παιδί μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα ζήλιας που οδηγούν σε αγανάκτηση, αποστροφή κι απέχθεια.

3. Διαφορετικές προσωπικότητες

Όσο μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε αλλάζει ο χαρακτήρας, τα γούστα, οι συνήθειες και οι ανάγκες μας. Το αν ακολουθούνται διαφορετικές επιλογές κι αποδοκιμάζονται μεταξύ αδερφών, θα οδηγήσει σε λογομαχίες, αποξένωση κι ίσως και πλήρη ρήξη.

4. Άγχος και στρες

Καταστάσεις που έχουν σαν κοινό παρονομαστή το στρες μπορούν να επηρεάσουν τη σχέση με τα αδέρφια μας. Αλλαγές στη ζωή μας π.χ. ένα διαζύγιο, ένας θάνατος, οικογενειακές συγκρούσεις. Ανάλογα με τις αντιδράσεις του καθενός αυξάνεται και το επίπεδο της δυσαρέσκειας.

5. Κακοποίηση

Ίσως έχουμε μεγαλώσει με αδέρφια που μας έχουν εκφοβίσει ή ακόμη και κακοποιήσει κι αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για να νιώσουμε μίσος. «Το πραγματικό μίσος συνήθως σημαίνει ότι υπήρξε κάποια εμπειρία σοβαρής κακοποίησης από αυτό το άτομο ή η αίσθηση ότι σε εκμεταλλεύτηκε με τρόπο που άλλαξε τη ζωή σου», λένε οι ειδικοί.

6. Η δυναμική της οικογένειας

Εάν ζούμε σε μια επιθετική οικογένεια, τότε και οι ίδιοι αλλά και τα αδέρφια μας πιθανό να απαντήσουμε με επιθετικότητα. Οι αξίες της οικογένειας, και η καλλιέργεια του σεβασμού είναι σημαντικό ρόλο στις μεταξύ σχέσεις των αδερφών.

Τι μπορούμε να κάνουμε όταν φτάνουμε στο σημείο να νιώθουμε φθόνο για τα αδέρφια μας; Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το γεγονός πως είμαστε περισσότερο εχθροί κι όχι φίλοι; Πώς νικάμε το μίσος που μπορεί να μας εξαντλήσει συναισθηματικά;

1. Προσπαθούμε αντικειμενικά να κατανοήσουμε τις συμπεριφορές των γονιών μας. Να σκεφτούμε πως ευνοούν όντως τα αδέρφια μας άθελά τους, χωρίς πρόθεση και να μη συνειδητοποιούν πως πληγώνουν τα υπόλοιπα παιδιά. Δεν τους δίνουμε άλλοθι αλλά προσπαθούμε να τους κατανοήσουμε.

2. Αποφεύγουμε να ανταγωνιζόμαστε με τα αδέρφια μας. Μπορεί να βοηθήσει ένας υγιής ανταγωνισμός. Αν ο αδερφός μου κερδίζει περισσότερα χρήματα από μένα δε σημαίνει πως εγώ είμαι άχρηστη. Μπορεί να αγαπάω περισσότερο τη δουλειά μου και ας πληρώνομαι λιγότερο. Δε μισώ τον αδερφό μου για τα περισσότερα, αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου για τη δική μου ποιότητα της δουλειάς μου.

3. Βάζουμε όρια μεταξύ μας. Με το να καθορίζουμε τα όρια μας προστατεύουμε τη συναισθηματική και ψυχική μας υγεία.

4. Αν νιώθουμε συνεχή θυμό και δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αρχική πηγή των συναισθημάτων μας, αναζητάμε λύση στην ψυχοθεραπεία.

Αναμφισβήτητα το να φτάνουμε να νιώθουμε μίσος για τα αδέρφια μας είναι δύσκολο και οδυνηρό. Θυμάστε τι λένε «το αίμα νερό δε γίνεται». Η δημιουργία μιας τοξικής αδερφικής σχέσης έχει αντίκτυπο στο χαρακτήρα μας και στην οικογένεια που αργότερα οι ίδιοι δημιουργούμε. Αν προσπαθήσουμε να γίνουμε περισσότερο συμπονετικοί, να δούμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Ας είμαστε ειλικρινείς κι αντί να αναλωνόμαστε στο μίσος, ας εξηγήσουμε τι θέλουμε και τι φταίει. Ας μην κόβουμε επικοινωνίες κι ας δοκιμάσουμε να κρατήσουμε αποστάσεις κάνοντας χρόνο στον χρόνο, είναι μια καλή νέα αρχή.

Το να αποξενωθούμε, από την άλλη, σημαίνει πως ίσως κάποια στιγμή θα είμαστε περισσότερο έτοιμοι να επανέρθουμε έχοντας την ελπίδα να σώσουμε τη σχέση με τα αδέρφια μας. Αν εγκαταλείψουμε σημαίνει πως κόβουμε τους δεσμούς που ξεκίνησαν από τη γέννησή μας. Ας το σκεφτούμε κι ας επιλέξουμε εκείνο που μας κάνει ευτυχισμένους.