7 πράγματα που όπως κι αν το κάνουμε δε λέγονται με ένα μήνυμα

Αχ αυτά τα κινητά μας. Προέκταση του χεριού μας. Πρακτικά, λειτουργικά και χρήσιμα για τη ζωή, τις σχέσεις και την επικοινωνία μας. Συμφωνούμε σε όλα τα παραπάνω. Συνηθίζουμε να λέμε πως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι για όλα σ’ αυτή τη ζωή. Το ίδιο ισχύει και με τα τηλέφωνά μας. Δε γίνεται να αντικαταστήσουν όλες αυτές οι εφαρμογές την face to face επικοινωνία. Όχι γιατί δεν μπορούν, αλλά πώς να το κάνουμε; Δε λέγονται όλα με ένα sms!

Υπάρχουν καταστάσεις ή σκέψεις στη ζωή μας που οφείλουμε να τις ομολογούμε σε απευθείας προσωπική επαφή. Θα μου πείτε τώρα «γιατί; αφού μια χαρά βολεύει κι αυτό και μας γλιτώνει από περιττά». Γιατί δεν είναι έντιμο, γιατί μπορεί να είναι τόσο σημαντικό που να χάνει την αξία του και γιατί οι στιγμές που μοιραζόμαστε τα σοβαρά και τα σημαντικά της ζωής μας, δε μοιράζονται μέσω ενός απλού γραπτού μηνύματος ακόμα κι αν το διανθίσουμε με δεκάδες emoticon κι όμορφες λέξεις.

Πάμε να δούμε λοιπόν κάποια από αυτά τα μηνύματα που είναι απαγορευτικά να στέλνονται.

1. «Θέλω να χωρίσουμε»

Ίσως ο χειρότερος τρόπος να βάλεις τέρμα σε μια σχέση. Σύμφωνα με στατιστικά είναι κι ο πιο συχνός τρόπος χωρισμού. Πρωτίστως δείχνει δειλία γι’ αυτούς που το επιλέγουν. Σκεπτόμενοι πως ίσως αποφύγουν τις εντάσεις και τους καυγάδες θεωρούν πως είναι μια αναίμακτη λύση. Είναι πιο εύκολος και λιγότερο αγχοτικός τρόπος. Τα άτομα που επιλέγουν που τον επιλέγουν, αδιαφορούν για τα συναισθήματα των άλλων ή φοβούνται να διαχειριστούν τα δικά τους, ίσως νιώθουν ντροπή κι ενοχές καθώς δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Οι παραλήπτες από την άλλη πλγώνονται και γεμίζουν με πόνο, απορία και πολύ θυμό. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην απαντήσουμε ποτέ σ’ αυτό το μήνυμα και να πάρουμε το χρόνο μας για να το διαχειριστούμε.

2. «Θέλω να μιλήσουμε»

Όσες φορές έχω λάβει αυτό το μήνυμα δύο πράγματα έχω καταλάβει. Ή ετοιμάζονταν να με χωρίσουν ή προσπαθούσαν να με προετοιμάσουν για μια ανακοίνωση που μόνο χαρά δε θα μου έδινε. Ξέρω πως είναι μια απλή φράση, αλλά η άτιμη σε προετοιμάζει ή σε ενημερώνει για κάτι που θα ειπωθεί. Αν θέλουμε να τραβήξουμε την προσοχή του άλλου ίσως να σκεφτούμε τίποτα καλύτερο πχ «τι θα έλεγες να βρεθούμε να τα πούμε;». Ακούγεται λιγότερο βαρύγδουπο. Αυτή η άμεση σοβαρότητα του «θέλω να μιλήσουμε» γεννά άγχος και κακή ανυπομονησία.

3. «Συγγνώμη»

Από τότε που στέλνουμε τη συγμνώμη μας σε sms, που φυσικά φροντίζουμε να εμπλουτίσουμε καταλλήλως, έχει χαθεί η αξία της. Πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι μια συγγνώμη μέσω μηνυμάτων; Αυτά οφείλουμε να τα λέμε από κοντά, για να δώσουμε τη βαρύτητα που της αρμόζει, για να δει ο παραλήπτης από τη στάση και τη γλώσσα του σώματός μας ότι το εννοούμε κι ότι πραγματικά εκφράζουμε μεταμέλεια. Από κοντά τα λόγια μας να συνοδεύονται κι από το ανάλογο βλέμμα, κινήσεις και τόνο φωνής και μόνο έτσι λέγονται οι συγγνώμες.

4. Το πρώτο «σ΄ αγαπώ»

Η φράση που περιμένουμε, αγωνιούμε και θέλουμε να ακούσουμε από τη σχέση μας. Αυτή τη μεγάλη κουβέντα και στιγμή ας μην τη στείλουμε σε ένα απρόσωπο, άψυχο μήνυμα. Το να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας θέλει θάρρος και γενναιότητα. Ας δώσουμε στη λέξη αυτή την αξία που της αρμόζει. Άλλωστε πείτε μας πόσο θα καιγόσασταν να το ακούσετε κι εσείς από τα χείλη του ανθρώπου που γουστάρετε, σε μια προσωπική επαφή, έχοντας τη δυνατότητα να αποτυπώσετε όλες του τις κινήσεις, τις χειρονομίες και τις αντιδράσεις του.

5. «Μ αγαπάς;»

Θα δηλώσω ευθαρσώς πως αυτό το χαζό μήνυμα είναι αποκλειστικά δικό μου προνόμιο να το στέλνω. Και πως κάθε φορά που το κάνω το μετανιώνω οικτρά σκεπτόμενη πόση ανασφάλεια κρύβει και πόσο πιεστική γίνομαι. Αλλά εκεί το αγύριστο κεφάλι μου δε σκέφτεται πως αν θέλει να μου το πει θα μου το πει και πως οι απαντήσεις που λαμβάνω τελούν υπό καταπίεση. Φροντίστε κι εσείς λοιπόν να το αποφύγετε.

6. «Έχω καθυστέρηση» ή «είμαι έγκυος»

Ούτε για πλάκα ένα τέτοιο μήνυμα. Σκεφτείτε τον πανικό, σκεφτείτε πως στην πρώτη περίπτωση μπορεί να κάνετε και λάθος και να μην είστε απόλυτα σίγουρες, στη δε δεύτερη πρόκειται για μια ιερή στιγμή που δεν την ανακοινώνουμε έτσι σε όποιον κι αν απευθυνόμαστε. Εκτός από τα εγκεφαλικά που θέλουμε να γλυτώσουμε, χάνουμε και τη στιγμή κι όλες τις αντιδράσεις και τις αναμνήσεις που θα έρχονταν μαζί της. Κρίμα δεν είναι;

7. «Που είσαι ρε;»

Κάθε φορά που λαμβάνουμε ένα τέτοιο μήνυμα κοιτάζουμε αριστερά και δεξιά ψάχνοντας να δούμε από πού μας κατασκοπεύουν. Έχει επιτακτικό ύφος και λιγάκι ανακριτικό, θα τολμούσα να πω. Δεν είπαμε πως δε μπορούμε να εκδηλώσουμε το ενδιαφέρον μας για το πού βρίσκεται το αγαπημένο μας πρόσωπο αλλά μήπως να το κάναμε πιο μελιστάλαχτο ή δείχνοντας μεγαλύτερο ενδιαφέρον;