Ας μιλήσουμε για τo είδωλο που λέγεται Λάκης Γαβαλάς

Στο λεξικό, δίπλα στη λέξη σταρ, θα έπρεπε να υπάρχει το όνομά του, καθώς και μια παραπομπή κι αναφορά στην πολυτάραχη ζωή του. Ο λόγος για τον απόλυτο Λάκη Γαβαλά, τον άνθρωπο που στα 72 του χρόνια καταφέρνει να λάμπει στον καλλιτεχνικό, επιχειρηματικό εγχώριο και διεθνή χώρο. Γεννημένος στις 6 Αυγούστου του 1952 στον Πειραιά, ο Απόστολος (Λάκης) Γαβαλάς δεν έκρυψε ποτέ τα χρόνια του. Σε προσωπική του ανάρτηση πέρυσι στα γενέθλιά του, ο ίδιος έγραψε: «Σβήνω 71 κεράκια, αλλά δε σβήνω κανένα από τα υπέροχα χρόνια μου γεμάτα εμπειρία, χαρές, λύπες, έρωτες, φίλους, υλικά και ψυχικά αγαθά και σεβασμό στην ύπαρξη μου και στους γύρω μου.»

Μεγάλωσε στον Κορυδαλλό κι ήταν ο μοναδικός γιος της οικογένειας, έχοντας άλλες δυο αδερφές. Παιδί εύπορης οικογένειας καθώς ο πατέρας του ασχολούνταν με τις κοπές μαρμάρων έχοντας το δικό του εργοστάσιο. Παρόλο που προσπάθησε να μάθει τη δουλειά στο γιο του, το άστρο του Λάκη Γαβαλά δεν ήταν προορισμένο γι’ αυτή τη δουλειά. Μιλώντας ο ίδιος για τους γονείς του με αγάπη, αναφέρεται στην πειθαρχία με την οποία μεγάλωσε, όμως η ζωή του τον οδήγησε σε άλλα μονοπάτια.

Σπούδασε στην Ελληνογαλλική Σχολή Αρρένων Saint Paul και παράλληλα εργαζόταν στο Μοναστηράκι ήδη από την ηλικία των 17 ετών. Η καλλιτεχνική του φύση άνθιζε επιλέγοντας ταυτόχρονα με τη σχολή να παρακολουθήσει μαθήματα χορού στη σχολή της Ραλλού Μάνου. Εκτός από τον χορό, όμως, και μια άλλη αγάπη υπήρχε μέσα του η οποία έμελλε να τον χαρακτηρίσει όλα τα επόμενα χρόνια. Η αγάπη του για τη μόδα. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισε να φύγει στην Ιταλία καταφέρνοντας τελικά να τα συνδυάσει και τα δύο, πετυχαίνοντας τα σχέδιά του. Έκανε συνεργασίες στο ιταλικό κανάλι RAI ως χορευτής κι ως χορογράφος στις μεγάλες πασαρέλες και στα ντεφιλέ μόδας. Αρκετά γρήγορα, με τον πληθωρικό χαρακτήρα του, τη φινέτσα, τους τρόπους και την έμφυτη ευγένεια που τον διακρίνει, ανέπτυξε φιλίες με τους διάσημους μόδιστρους όπως ο Αρμάνι, ο Βερτσάτσε και ο Νικόλας Τρουσάρντι του γνωστού οίκου.

Η αρχή της πετυχημένης πορείας του ξεκινάει με την άφιξή του στην Ελλάδα, μετά από σχεδόν δέκα χρόνια στην Ιταλία. Ανοίγει το πρώτο κατάστημα στη Ρόδο με ρούχα κι αξεσουάρ και το 1982, έχοντας κλείσει συνεργασία με τον Οίκο Trussardi, επιστρέφει στην Αθήνα δημιουργώντας το πρώτο κατάστημα και την έναρξη μιας πορείας που τα επόμενα χρόνια θα τον φέρει στην κορυφή των μεγαλύτερων συνεργασιών με κολοσσούς της μόδας. Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά και στις αρχές του 2000 αντιπροσωπεύει 85 εταιρείες, έχει 13 καταστήματα και 300 εργαζομένους. Το όνειρο της δικής του μάρκας πραγματοποιείται το 2003 με τη σειρά LAK αι η ίδρυση των ιδιόκτητων εγκαταστάσεων στην Κάντζα, για τις οποίες τόσος λόγος έγινε τα επόμενα χρόνια, είναι γεγονός.

Λίγα χρόνια μετά αρχίζουν οι οικονομικές δυσκολίες. Κάτι η κακή διαχείριση, κάτι η οικονομική κρίση η εταιρεία αναγκάζεται να καταθέσει αίτηση για πτώχευση. Ο Λάκης Γαβαλάς συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Για τις δύσκολες μέρες της φυλακής αλλά και την αντιμετώπιση που ο ίδιος είχε, αναφέρθηκε σε δηλώσεις του λέγοντας:

«Μετά από τους πρώτους δύο τρεις μήνες στη φυλακή, αδικαιολόγητα -και το ξέρουν όλοι αυτό- σκέφτηκα ότι αυτό είναι ένα σκηνικό. Έκανα τον φυλακισμένο σε μια ταινία 15 μηνών. Βέβαια, ένας ηθοποιός θα είχε πάρει χρήματα, ενώ εγώ έχασα τα πάντα. Δεν έχει σημασία αυτό. Χάνει κανείς τα πάντα όταν βρεθεί στην εντατική, όταν έχει μια ανίατη ασθένεια, όταν χάνει δικά του πρόσωπα πριν από την ώρα τους. Αυτό είναι θλίψη για μένα, δεν είναι η φυλακή που έκανα. Μετά από τρεις μήνες έκανα τις γυμναστικές μου, κοιμόμουν όση ώρα ήθελα, διάβαζα τα βιβλία μου, έγραφα συγγράμματα. Δεν τα παίρνω τόσο σοβαρά στη ζωή μου τα πράγματα. Για μένα στη ζωή έχουν υπάρξει πράγματα πιο σκληρά από τη φυλακή.

Έβλεπα ποια είναι η χώρα μου, ποιοι αυτοί που τη διοικούν, ποιοι είναι έξω, ποιοι θα έπρεπε να είναι μέσα. Τους εξευτέλισα βασικά με αυτήν τη φυλακή μέχρι και σήμερα που μιλάμε. Ποινές έχω εκτίσει πολλές στη ζωή μου. Όταν θέλεις να ζεις με πειθαρχία, αυτό από μόνο του είναι ποινή, δεν είναι αστείο. Όταν έχεις τριάντα ραντεβού τη μέρα, όταν πρέπει να κλείνεις συμφωνίες για να μπορείς να ταΐσεις 300 άτομα ποινές είναι κι αυτά, ζόρια! Το ζόρι δεν έχει γένος ούτε ώρα. Είτε είναι φυλακή είτε δημιουργία, ζόρι είναι. Οι αρτηρίες δεν ξέρουν τη στιγμή που χτυπάνε αν είναι στη φυλακή ή στον παράδεισο, απλώς τα όργανά σου λειτουργούν με τρελή ένταση. Χρησιμοποιήθηκα από το ελληνικό Δημόσιο ως το εξιλαστήριο θύμα, προκειμένου να φανεί πως πλέον το σύστημα κάνει σωστή δουλειά και πως τώρα στην Ελλάδα κι οι επώνυμοι τιμωρούνται, όμως, εγώ ούτε έκανα ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ούτε έκλεψα από το Δημόσιο, όπως έκαναν όσοι θα έπρεπε να τιμωρηθούν. Γιατί στην πλειονότητά τους αυτοί που έκλεψαν είναι έξω. Ήμουν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας που λόγω της κρίσης και κάποιων ανθρώπων της εταιρείας μου, τους οποίους λανθασμένα εμπιστεύτηκα, έπεσα έξω. Εγώ χρωστάω, δεν έκλεψα, και θέλω να πληρώσω.»

Σ’ αυτή την πολυτάραχη ζωή παραμένει ακόμη και σήμερα αεικίνητος με μια τρομερή αντίληψη κι άποψη. Ο Λάκης Γαβαλάς πέρασε τον Γολγοθά του κι ίσως ακόμη να συνεχίζει να περνάει, αλλά έχει όπλα του το αστείρευτο χιούμορ και μια τρέλα για τη ζωή, κρατώντας την αισιοδοξία του σημαία. «Έχω αγαπήσει, έχω αγαπηθεί παραπάνω από ό,τι πρέπει και μου έχουν έρθει ευνοϊκά τα πράγματα. Και θα σου πω τι είναι ευνοϊκό. Ευνοϊκό είναι ότι δεν τρελάθηκα μετά τη φυλακή. Θα μπορούσα να έχω πέσει σε κατάθλιψη. Τη ζωή μου όμως δεν την ξεπούλησα με τίποτα.»

Αυτός είναι ο Λάκης Γαβαλάς. Ο άνθρωπος που με το ιδιαίτερο δικό του μοναδικό στυλ, ο κοσμοπολίτης που τη μια στιγμή θα μπορούσε να είναι σε ένα πάρτι διάσημων και την άλλη να παρακολουθεί γιαγιάδες να ράβουν σε μια απόμερη γωνιά της Ελλάδας. Ένας άνθρωπος που ξαναγεννιέται από τις στάχτες και συνεχίζει να πορεύεται πείθοντας όλους εμάς πως η ζωή, όταν σου δίνει λεμόνια, μπορείς να κάνεις μια υπέροχη και important lemon pie. Άλλωστε, λεμονάδα κάνουν όλοι.