Θυμηθείτε με τι χαρά κι ενθουσιασμό ξεκινάμε μια σχέση. Ίσως μετά τα όνειρα που κάνουμε για το μέλλον μας στην εφηβεία ν’ ακολουθούν σε αριθμό τα όνειρα της καινούργιας σχέσης. Μακάρι να πάνε όλα καλά, αλλά δε συμβαίνει πάντα. Τις περισσότερες φορές καταλήγουν να μείνουν ανεκπλήρωτα κι ‘μεις να αναρωτιόμαστε τι πήγε λάθος. Κάποιοι έχουμε την ανάγκη να κόψουμε οποιαδήποτε επαφή και να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Κάποιοι άλλοι χρειάζονται απλώς και μόνο μια συναισθηματική απομάκρυνση μέχρι τη συνειδητοποίηση του τέλους και κάποιοι, επιδιώκουν μια «τελευταία συνάντηση» μετά το φινάλε. Ας μείνουμε στους τελευταίους.
Ο κάθε χωρισμός είναι μια πληγή. Κανένας δεν είναι εύκολος ακόμη κι αν ξέραμε πως η σχέση δεν πήγαινε καλά ή δεχθήκαμε την απόφαση να τερματιστεί. Έχουμε επενδύσει χρόνο, συναίσθημα, έχουμε ζήσει στιγμές και το λιγότερο που μπορεί να νιώσουμε είναι πίκρα, θλίψη, στεναχώρια κι απογοήτευση. Η αγάπη, άλλωστε, είναι ένα ισχυρό ναρκωτικό κι όσο μεγαλώνει, τόσο εθιζόμαστε. Ο πόνος της απώλειας κι η στέρησή της, μας κάνει να μην αντιδρούμε λογικά. Δε θ’ αφήσουμε να μας επηρεάσει κανείς, μπερδεμένα συναισθήματα κι απορία για το τι θα βγει από αυτή τη συνάντηση κι αν το ζητούμενο είναι να πείσουμε για επανασύνδεση με τον οποιοδήποτε τρόπο.
Χρειάζεται όμως αυτή η τελευταία συνάντηση; Γιατί άραγε; Αφού δεν καταφέραμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως τελείωσε, μας πείθουμε πως τη χρειαζόμαστε, έχοντας δώσει ένα σωρό δικαιολογίες πρωτίστως σε μας τους ίδιους. Από το «έχω κάτι δικό σου», μέχρι «θέλω να μιλήσουμε αν μπορείς κι έχεις λίγο χρόνο». Ειδικά για το τελευταίο, ως τη στιγμή που το λέμε, δεν έχουμε καν στο μυαλό μας τι ακριβώς θέλουμε να πούμε. Αναλόγως της απάντησης που θα λάβουμε, θ’ αυτοσχεδιάσουμε. Κι όπως λέει και το τραγούδι «πλημμυρίζουμε τυφλές ελπίδες» και την αποζητάμε, ακόμη κι αν μας βγει και σε κακό.
Καμία τελευταία συνάντηση δε θα βγει σε καλό και δεν είναι απαραίτητη. Το μόνο που κερδίζουμε από αυτές τις συναντήσεις είναι να φέρουμε τα πράγματα στα όρια, καθώς τίποτα δε θα συζητηθεί εξ απαλών ονύχων, θα σπάσουμε τα νεύρα αμφότεροι ο ένας του άλλου και θα δείξουμε πόσο δεδομένοι είμαστε. Ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και μόνο πανικό κρύβει η ενέργεια της τελευταίας συνάντησης. Αν υπάρχει έστω και μια ελπίδα στην οποία θέλουμε να επενδύσουμε, αυτό θα γίνει μετά από καιρό κι όχι πριν ηρεμήσουμε, για να συζητήσουμε τα λάθη μας με καθαρό μυαλό. Γι’ αυτό και μόνο, αξίζει τον κόπο να περιμένουμε. Ο χρόνος που θ’ αφήσουμε να περάσει και η συνειδητοποίηση των συναισθημάτων θα κρίνει το αποτέλεσμα.
Καμία τελευταία συνάντηση δε θα ορίσει μια δεύτερη ευκαιρία. Όταν νιώθουμε τους πρώην συντρόφους μας ως τελευταία ευκαιρία για να αγαπηθούμε ή να τους έχουμε στη ζωή μας, τότε μας έχει ήδη κυριεύσει η απελπισία. Είναι διαφορετικό να νιώθουμε απελπισμένοι κι άλλο περιεχόμενο έχει το όνειρο της αγάπης. Με το να προσπαθούμε να πιέζουμε σε μια τέτοια συνάντηση κάνοντας ψυχολογικούς εκβιασμούς, κρύβουμε τον δικό μας φόβο κι αγωνία για το μέλλον της δικής μας ζωής (πώς θα ζήσουμε μόνοι μας, πως θα βρούμε νέους συντρόφους, τι κάνουμε από ‘δώ και πέρα). Ακόμη κι οι ενοχές για το αν κάναμε ή όχι κάτι καλά, για μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί ή λόγια που ειπώθηκαν και δεν παίρνονται πίσω.
Είναι σχεδόν βέβαιο πως όταν θέλουμε να ξανασυναντηθούμε για τελευταία φορά, αναλαμβάνουμε το βάρος της πίεσης στους ώμους μας. Και η πίστη μας πως θα καταφέρουμε να κάνουμε το άλλο άτομο να θέλει να είναι ξανά μαζί μας, πιθανώς να γκρεμοτσακιστεί. Δώστε χρόνο στον χρόνο να αποκαταστήσει τη σχέση κι αφήστε τον να κάνει τη δουλειά του.
Ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι είπε πως «Η αξιοπρέπεια είναι μια πολυτέλεια που τη χαίρεται κανείς όταν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχει ξεπεράσει την ανάγκη». Πολλές φορές τσακίζουμε την αξιοπρέπειά μας και λειτουργούμε σπασμωδικά, οργανώνοντας στο μυαλό μας μια «τελευταία συνάντηση». Αλλά θα πρέπει να ξέρουμε πως η μόνη ανάγκη που έχουμε είναι να διατηρήσουμε ένα ξεκάθαρο τέλος κι όχι μια άνω τελεία στη σχέση και στη ζωή μας.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου