Υπάρχουν κάποιες λέξεις σε κάθε χώρα του κόσμου που προσδιορίζουν έννοιες και στοιχεία και τίς καθιστούν μοναδικές και χαρακτηριστικές για την επιρροή που διαθέτουν. Πρόσφατα έμαθα για τη λέξη Μa. Και το Ma στα Ιαπωνικά σημαίνει το κενό, την παύση, που σύμφωνα με τη θρησκεία των Βουδιστών επέρχεται μέσω του διαλογισμού κι αποτελεί φιλοσοφικό ζήτημα.
Με την έννοια του Ma αντιλαμβανόμαστε τη σημαντικότητα του κενού και της παύσης, μεταξύ των πραγμάτων, των συναισθημάτων, των γεγονότων της ίδιας μας της ζωής. Και ίσως τελικά να έχει τόσες δυνατότητες αυτή η σιγή, που να αποτελεί και μια ανεκπλήρωτη υπόσχεση μεταξύ των ανθρώπων στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Κι αυτή την παύση, την αντιλαμβανόμαστε σε διάφορες μορφές μέσα στην ίδια μας τη σχέση κι όχι μόνο.
Δεν είναι η παύση που έρχεται πριν το τέλος. Δεν είναι ο χωρισμός. Σκεφτείτε πως στις σχέσεις μας έρχονται και δύσκολες στιγμές στην επικοινωνία με τους συντρόφους μας. Πως ξεκινάμε μια συζήτηση φορτισμένοι συναισθηματικά, στην οποία κάποια στιγμή εκ των πραγμάτων θα ανεβάσουμε τους τόνους και θα ξεφύγουμε. Άθελα μας πιθανώς να εμπλακούμε σε μια κατάσταση ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας στην οποία η ισορροπία της, από την ίδια τη συζήτηση μέχρι τον καβγά να κρέμεται από μια κλωστή. Εκεί μπαίνει η δύναμη της παύσης. Που μπορεί να μεταφραστεί ως το «ας σταματήσουμε για λίγο μέχρι να ηρεμήσουμε» μέχρι το «θέλεις να πας μια βόλτα και να το συζητήσουμε αργότερα;»
Αν δε νιώσουμε συναισθηματικά ασφαλείς για να κάνουμε ένα διάλογο, αν αντιληφθούμε πως ο άλλος δε θέλει να μάς ακούσει ή ακόμη κι αν εμείς οι ίδιοι παρασυρθούμε, τότε μαθαίνουμε να ενεργοποιούμε τον μηχανισμό της παύσης. Φανταστείτε τον σαν έναν συναγερμό που θα αρχίσει να λειτουργεί για να σταματήσει την παρόρμησή μας να παρεκτραπούμε. Όταν αντιληφθούμε την αναγκαιότητά της, όταν καταλάβουμε τη σημαντικότητά της, τότε θα έχουμε κάνει ένα βήμα στην ευτυχέστερη επικοινωνία της ίδιας μας της σχέσης.
Το Μa ως λέξη υπάρχει και στη δική μας προσωπική αναζήτηση. Στον δικό μας αυτοέλεγχο ως προσωπικότητες. Η δύναμή μας να μπορέσουμε να συγκεντρωθούμε, να επανακτήσουμε τον έλεγχό μας για το τι συμβαίνει στη ζωή μας. Αυτό το μικρό κενό που θα μάς δώσει την ευκαιρία να οργανώσουμε τα συναισθήματά μας, να ιεραρχήσουμε τις επιθυμίες μας, να ακούσουμε το σώμα μας όταν μάς φωνάζει πως κάτι δεν πάει καλά. Έτσι λοιπόν καλό θα ήταν μέσα στη διάρκεια της μέρας να κάνουμε μια σύντομη παύση. Κανένα πρόβλημά μας δε θα βρει τη λύση αν εμείς οι ίδιοι δε δώσουμε λύση στην ένταση που μάς διακατέχει. Κι η επανεκκίνηση θα είναι σίγουρα πιο δημιουργική και τα αποτελέσματα ευεργετικά πρωτίστως για εμάς τους ίδιους.
Η έννοια του κενού, η έννοια του Μa, κορυφώνεται στη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Η παύση του ζευγαριού που δεν έχει να κάνει ούτε με την έλλειψη ερωτικής διάθεσης αλλά ούτε και με την καταστροφή της ίδιας της πράξης. Ο έρωτας είναι ένας χείμαρρος και καμία παύση δε θα σταματήσει την ορμή του όταν φουσκώσει. Αντίθετα εκείνη την ώρα της παύσης συντελείται το αποκορύφωμα των συναισθημάτων. Μέσα από τα μάτια, μέσα από τις λέξεις. Σταματάς συλλέγοντας τη στιγμή, επιβεβαιώνοντας την παρουσία σας, σταματώντας τον χρόνο μεταξύ μυαλού και σώματος. Δημιουργώντας τον απόλυτο συγχρονισμό κι έπειτα φέρνοντας τη σιωπή της επιβεβαίωσης. Η παύση που θα πλημμυρίσει τον χείμαρρο του έρωτά σας μέχρι την επόμενη έκρηξη.
Το Ma λοιπόν έχει μεγάλη αξία. Κι ας μην ακούγεται σχεδόν καθόλου όταν την προφέρουμε. Δεν είναι η λύση στα προβλήματά μας, αλλά σίγουρα είναι μια πρακτική που αξίζει να δοκιμάσουμε. Κι ίσως τελικά να καταφέρουμε να την εντάξουμε σε περισσότερες φάσεις της ζωής μας και να την κάνουμε τόσο ηχηρή όσο και τη δύναμη που η ίδια διαθέτει ως λέξη.
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
