«Ω γλυκύ μου Έαρ». Στον κύκλο των τεσσάρων εποχών ίσως η εποχή απ’ την οποία ξεκινούν όλα είναι η άνοιξη. Η Ανάσταση της ζωής σε όλα τα επίπεδα. Της ζωής που ο ήλιος ανασταίνει και που ευφορία γεμίζει τα πάντα. Η έναρξη της άνοιξης στις 21 Μαρτίου σηματοδοτεί την αναγέννηση. Στα λατινικά η άνοιξη ορίζεται ως Apertio, από το το ρήμα aperio που σημαίνει ανοίγω. Όσο το φως της μέρας διαρκεί περισσότερο η εποχή αυτή αυξάνει τις ενδορφίνες στον οργανισμό μας. Η διάθεσή μας, η ευφορία και η ερωτική επιθυμία αποκτούν ανοιξιάτικη διάθεση.
Η άνοιξη είναι ίσως η μόνη εποχή που κουβαλά στο πέρασμά της μύθους και δοξασίες, παραμύθια και διαδόσεις. Είναι γνωστές παγανιστικές τελετές εαρινών λειτουργιών. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η άνοιξη λατρεύεται σαν η εποχή της αναπαραγωγής από την Αρχαιότητα από τις περισσότερες φυλές του Δυτικού πολιτισμού. Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πως η άνοιξη είναι η εποχή της θεϊκής παρέμβασης. Η δημιουργία, η σηματοδότηση μιας νέας ζωής, η αναζωογόνηση. Η άνοιξη είναι αναγέννηση και μαγεία. Η μαγεία της αλλαγής από τον μουντό χειμώνα στη νέα φύση, την αναπαραγωγή και την καρποφορία, σε ό,τι καινούργιο έρχεται να ανθίσει. Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό που την έκανε να συναρπάζει όλους τους πολιτισμούς του κόσμου και να παίρνει μορφές ξεχωριστές σε καθένα από αυτούς.
Στην Αρχαία Ρώμη υπήρχε η Θεά Φλώρα ή Χλωρίδα, η θεά της Άνοιξης και της καρποφορίας. Προς τιμήν της διοργανώνονταν τα Φλωράλια, η γιορτή που πρόσφερε στους ανθρώπους νιότη και έρωτα. Απ’ τους πιο όμορφους μύθους της Ελληνικής μυθολογίας είναι η αρπαγή της Περσεφόνης, κόρης της Δήμητρας και του Δία, από τον Άδη. Στην απόφαση του Άδη να μην την επιστρέψει επενέβη ο Δίας, ο οποίος αποφάσισε η Περσεφόνη να μένει μισό χρόνο στον Άδη (φθινόπωρο, χειμώνα) και μισό στον επάνω κόσμο (άνοιξη, καλοκαίρι). Ο μύθος ταυτίζεται με τον χωρισμό της μητέρας από την κόρη δίνοντας συμβολικά τη σημασία του αποχωρισμού.
Στον πολιτισμό των Φιλανδών η άνοιξη εκπροσωπείται από τον Ράουμ και την Ούκκο. Το ζευγάρι γιόρταζε τον γάμο τους ως ιερό στοιχείο και ακολουθούσε η καρποφορία. Τον χειμώνα χώριζαν και την άνοιξη ξαναέσμιγαν. Οι Αρχαίοι Σλάβοι τιμούσαν τον Γιαρίλο, θεό της γονιμότητας, και τη Μοράνα, αδερφή και σύζυγό του, θεότητα της φύσης. Ο Γιαρίλο απήχθη και μεγάλωσε στον Κάτω Κόσμο. Την άνοιξη επιστρέφει στη Γη και συναντάει την αδερφή του, ενώ γιορτάζεται ο ιερός γάμος τους. Το σμίξιμό τους φέρνει γονιμότητα. Η μυθική αυτοκράτειρα της Κίνας, Nu Kwa, λένε πως έσωσε τον κόσμο από τους επαναστάτες αντάρτες στρατηγούς της αυτοκρατορίας της, δημιουργώντας φύλακες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, τα οποία και αντιπροσώπευαν τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Η άνοιξη εκπροσωπούνταν από τον Μπλε Δράκο. Στον πολιτισμό των Σουμέριων της Μεσοποταμίας γιόρταζαν την ισημερία της άνοιξης με τελετές γονιμότητας. Νεαρή γυναίκα περίμενε έναν άντρα μπροστά στον ναό της θεάς Ιστάρ για να συνουσιαστεί μαζί του, καθώς αυτό αποτελούσε προϋπόθεση για να παντρευτεί.
Άνοιξη και Θεός Διόνυσος. Τελετές βακχικές και παγανιστικές λατρείες. Γιος του Δία και της Σεμέλης ερωμένης του Δία. Η λατρεία του προκαλούσε εκστατικό παραλήρημα. Οι τελετές λάμβαναν χώρα στην ύπαιθρο με τη συμμετοχή γυναικών και πράξεις ερωτικού περιεχομένου. Παρέα του οι Σάτυροι και οι Μαινάδες σηματοδοτούσαν την εαρινή ισημερία.
Η άνοιξη είναι η εποχή της έντονης επιθυμίας να απολαύσουμε την ευχαρίστηση και τις ηδονές που προσφέρει. Άλλωστε υπάρχει και ασθένεια, «Ο πυρετός της άνοιξης». Ίσως είναι η μοναδική ασθένεια που όλοι θα θέλαμε να περάσουμε. Έξαψη των αισθήσεων, έντονη ταχυπαλμία, ανορεξία, υπερκινητικότητα και ονειροπόλημα. Το βιολογικό μας ρολόι χτυπάει κόκκινο. Η τεστοστερόνη, η ορμόνη της ερωτικής διάθεσης, εμφανίζεται 20% πιο αυξημένη την Άνοιξη. Οι γυναίκες που τεκνοποιούν είναι 10% περισσότερες σε σχέση με την υπόλοιπη χρονιά.
Άλλωστε ποιος από μας δεν έχει νιώσει την έξαψη και την τρέλα, την επιθυμία να κάνει έρωτα, να λειτουργήσει αυθόρμητα χωρίς πολλή σκέψη, χωρίς πλάνο. Η άνοιξη σε προκαλεί να το ζήσεις όσο ακόμα προλαβαίνεις!
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
