Η ζωή, λένε, είναι πολύ μικρή για κακό σ#ξ και κακό φαγητό, θα προσθέσω. Αν τουλάχιστον για το πρώτο όλοι έχουμε μια υποκειμενική άποψη, όσον αφορά το φαγητό συμφωνούμε σε πέντε δέκα βασικά πράγματα, ως προς το πώς πρέπει να είναι. Φυσικά, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, καθώς υπάρχουν κάποιες κόκκινες σημαίες που μπορεί να μας βοηθήσουν να αποκρυπτογραφήσουμε αν ένα εστιατόριο είναι κακό ή καλό.
Το παρόν άρθρο αποτελεί προσωπική μου άποψη αλλά κι αυτή των φίλων μου σεφ, με τους οποίους μοιράστηκα το παρόν άρθρο.
Ο ιδιοκτήτης απαντάει στις κακές κριτικές στο google
Ξεκινώντας από την απόφασή μου να επιλέξω ένα εστιατόριο, μπαίνω στη διαδικασία να διαβάσω τις κριτικές. Δεν αποτελεί πάντα δείκτη επιλογής, βέβαια, καθώς υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις, αλλά αποτελεί red flag όταν βλέπω πως ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου διαφωνώντας εντόνως, μπαίνει σε διαδικασία διαλόγου, φτάνοντας σε όρια προσβολής. Σκέφτομαι πως αν «φωνάζεις» σε έναν πελάτη ο οποίος ξοδεύει τα χρήματά του σε σένα, πόσο πιθανό είναι να συμπεριφέρεσαι στο προσωπικό σου, αν όχι χειρότερα, τουλάχιστον το ίδιο; Άρα, εγώ ως πελάτης θα είμαι αυτή που θα πληρώσει τη μεταξύ σας κακή σχέση.
Το εστιατόριο αλλάζει συχνά branding
Αν ένα εστιατόριο αλλάζει συχνά το όνομά του ή το είδος της κουζίνας του προσπαθώντας να επιβιώσει, οι ιδιοκτήτες μάλλον έχουν φτάσει σε σημείο απόγνωσης. Πράγμα που σημαίνει πως σίγουρα θα υπάρχουν καλύτερες επιλογές.
Είναι το μόνο άδειο σε σημείο γεμάτο κόσμο
Όταν ένα εστιατόριο είναι άδειο, τη στιγμή που όλα γύρω του είναι γεμάτα, είναι red flag. Ίσως να ευθύνονται οι υψηλές τιμές που σημαίνει ότι μεν μπορεί να είναι καλό αλλά ακριβό, ή έχει φάει ban από τους ντόπιους. Από την άλλη ίσως η ψυχολογία της μάζας να το αδικεί, καθώς συνηθίζουμε να πηγαίνουμε ασυναίσθητα όπου πάνε οι περισσότεροι, ακόμη κι αν δεν ξέρουμε κάτι για την ποιότητα του εστιατορίου που επιλέγουμε. Συνήθως, όμως, όταν ένα εστιατόριο είναι το μοναδικό άδειο ανάμεσα σε άλλα γεμάτα, μάλλον μια κακή φήμη πλανάται στον αέρα.
Ο κράχτης
Έχει τύχει κάποιες φορές να χαζέψω το μενού εστιατορίων που προβάλλεται στην είσοδο. Η κίνηση του να βγει ή να ρθει κοντά μου και να μου πιπιλίσει το μυαλό ο υπάλληλος για να με οδηγήσει μέσα, με οδηγεί στο να το βάζω στα πόδια. Ομοίως, είναι επίσης κακό σημάδι, μπαίνοντας σε ένα εστιατόριο, να μην υπάρχει κάποιος από το προσωπικό στην είσοδο, να υποδέχεται τους πελάτες, να ελέγχει την κράτησή μου, να με οδηγεί στο τραπέζι μου. Η απουσία στην είσοδο με προδιαθέτει πως το σέρβις δεν είναι το δυνατό του χαρτί. Είναι μεγάλο πλεονέκτημα να υπάρχει κάποιος, καθώς ένα καλωσόρισμα κι ένα χαμόγελο είναι η αρχή μιας καλής φιλοξενίας. Ασυναίσθητα, σκεφτόμαστε πως η έλλειψη ευγένειας και ενδιαφέροντος δε θα περιορίζεται μόνο στην είσοδο.
Καθαριότητα και πάλι καθαριότητα
Από τα πιο σημαντικά red flag. Η κακή υγιεινή είναι το χειρότερο σύμπτωμα ενός κακού εστιατορίου. Από την καθαριότητα των τραπεζιών, το τακτοποιημένο στήσιμο, τα πιάτα, τα μαχαιροπίρουνα και τα ποτήρια χωρίς λεκέδες, όλα θα πρέπει να είναι στην εντέλεια. Πόσες φορές έχω εξοργιστεί με τις αλατιέρες και τις βουλωμένες τρύπες τους, οι οποίες γεμίζουν και ξαναγεμίζουν χωρίς να καθαριστούν και για να καταφέρουμε να ρίξουμε το αλάτι χτυπάμε την αλατιέρα στο τραπέζι κάνοντας θόρυβο. Ο Αμερικανός σεφ Antony Bourdain είχε δηλώσει σχετικά με τα red flags ενός εστιατορίου στο «Kitchen confidential» πως «Σας αφήνουν να δείτε το μπάνιο. Αν είναι βρώμικο, φανταστείτε πώς μοιάζουν τα μέρη που δε σας αφήνουν να δείτε». Φαίνεται πως οι βρώμικες τουαλέτες πάνε χέρι – χέρι με μια βρώμικη κουζίνα. Τι παραπάνω μπορούμε να πούμε για αυτό; Αν οι τουαλέτες δεν είναι καθαρές, δεν υπάρχει αίσθηση υγιεινής. Μήπως να αποχωρήσουμε;
Στις κουζίνες δεν μπορούμε να έχουμε αντίληψη καθώς πολλές δεν είναι εμφανείς στο μάτι μας. Αλλά τίποτα λιγότερο από μια αστραφτερή κουζίνα δε θα έπρεπε να υπάρχει. Και φυσικά, όσον αφορά τις κουζίνες δεν είναι μόνο θέμα βρομιάς αλλά είναι ξεκάθαρο πως τίθεται θέμα επικινδυνότητας για την υγεία των πελατών.
Σε γράφουν οι σερβιτόροι
Ας θεωρήσουμε πως το παιχνίδι των εντυπώσεων της καθαριότητας κερδήθηκε κι έχω καθίσει στο τραπέζι μου. Και ο χρόνος περνάει και ‘γω νιώθω αόρατη. Ακόμη και σε ώρα αιχμής ενός εστιατορίου, ένας σερβιτόρος θα πρέπει να έρθει στο τραπέζι σε ένα μικρό, εύλογο χρονικό διάστημα, όχι για να μου πάρει παραγγελία, αλλά να μας προσφέρει νερό και να μας δώσει τους καταλόγους με το μενού και τα ποτά. Αν αυτό δε συμβεί, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα εστιατόριο που το κακό σέρβις του είναι red flag. Προσωπικά, θεωρώ πως ένα καλό κι ενημερωμένο σέρβις είναι η αρχή για την επιτυχία ενός εστιατορίου.
Η διάθεση του προσωπικού
Πάντα προσέχω πόσο χαρούμενο ή ευγενικό είναι το προσωπικό. Τους αρέσει αυτό που κάνουν; Μου έχει συμβεί σε εστιατόριο να με κοιτάζουν οι εργαζόμενοι με τέτοιο ύφος, σαν να τους ξεβόλεψα και να τους έβαλα να δουλέψουν. Ούτε ποιοτικό φαγητό, αλλά και καλή εξυπηρέτηση δε θα έχουμε, όταν το προσωπικό δουλεύει εκεί και σιχτιρίζει γι’ αυτό. Ασφαλώς, όλα είναι θέμα εργοδότη. Νομίζω πως αν τα εστιατόρια φέρονται καλά στο προσωπικό και ‘κείνοι με τη σειρά τους θα φέρονται καλά σε μας.
Ενημερωμένο σέρβις
Κι αυτό είναι ένα μέρος της επιτυχίας ενός εστιατορίου. Αν ρωτήσω κάτι σε σχέση με το φαγητό και το προσωπικό μου απαντήσει «δεν ξέρω» κάτι δεν πάει καλά και δείχνει ότι δεν υπάρχει καθαρή επικοινωνία μεταξύ κουζίνας και σέρβις. Η κόρη μου, σε μικρότερη ηλικία, έπασχε από τροφικές αλλεργίες. Εισέπραξα αρκετές φορές την απάντηση «δεν ξέρω» από προσωπικό όταν ρώτησα για συστατικά φαγητού, τα οποία είναι υποχρεωμένοι όσοι εργάζονται στην εξυπηρέτηση, να γνωρίζουν όταν επικοινωνούν με πελάτες.
Το μενού
Τελευταίο μου red flag του σημερινού άρθρου η κατηγορία μενού. Έχω δει μενού εστιατορίων με περισσότερες σελίδες από το βιβλίο που έχω εκδώσει. Τεράστια μενού χωρίς σαφή προσανατολισμό που μπορεί να έχουν και 100 πιάτα, όχι δεν ελκύουν, αλλά αποτρέπουν. Πόσο φρέσκα μπορεί να είναι τόσα πολλά και διαφορετικά πιάτα κάθε μέρα και πόσα άτομα πρέπει να δουλεύουν για να κάνουν την προετοιμασία σε καθημερινή βάση; Όλα αυτά τα υπερβολικά στοιχεία, μήπως μας κάνουν να σκεφτούμε την πιθανότητα των κατεψυγμένων τροφίμων;
Η ποιότητα ενός εστιατορίου είναι η πρωτοτυπία των πιάτων που προσφέρει. Αν το μενού είναι ένας κατάλογος από πιάτα που υπάρχουν παντού με κοινότυπα υλικά τότε η δημιουργικότητα έχει εξαφανιστεί στην κουζίνα. Ένα ακατανόητο μενού ή ένα μενού που διαβάζουμε δεκάδες είδη κουζινών που δε μοιράζονται κοινά υλικά, πάλι, ίσως σημαίνει πως κάποια μένουν στην αχρησία και δεν είναι υπέρ μας. Το μενού είναι η φιλοσοφία ενός εστιατορίου και κει πρέπει να μας οδηγεί. Το Α και το Ω στην κατανόηση των επιλογών μας.
Υπάρχουν μικρά εστιατόρια – γραφικά κουτουκάκια που πιθανώς να μην έχουν καν μενού, αλλά να σου προσφέρουν πιάτα ημέρας. Εδώ δεν μπορώ να δώσω red flag, όμως, καθώς μου είναι ήδη γνωστή και φυσικά επιλογή μου, η φιλοσοφία του καταστήματος.
Αλήθεια τώρα, πείτε όλοι εσείς που εν έτει 2025 έχετε ακόμη το μενού σας τυπωμένο και πλαστικοποιημένο ή σε πλεξιγκλάς, γιατί το κάνετε αυτό; Για να μην πω πως σε κάποιους έχω δει να αλλάζετε με μαρκαδόρο επάνω στο πλαστικό τιμές ή να προσθέτετε πιάτα. Έχετε παγώσει τον χρόνο;
Χωρίς ικανοποιημένους, χαρούμενους πελάτες, που θέλουν να ξαναέρθουν, οποιοδήποτε εστιατόριο μπορεί να χάσει το κύρος του και να καταστραφεί. Ειδικά, όταν πλέον όλοι μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας μέσω των σόσιαλ, η φήμη έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ. Οφείλει λοιπόν ο εκάστοτε εστιάτορας, να είναι στην κορυφή και πρωταγωνιστής καθημερινά. Το να τρώμε είναι αναγκαιότητα, το να τρώμε έξυπνα είναι τέχνη, όπως είπε και ο Γάλλος συγγραφέας La Rochefoucauld.
Συντάκτης: Ταρασία Γεωργιάδου
