Η ηλικία δεν είναι παρά ένας αριθμός. Ο αριθμός της γέννησής μας που αποτυπώνει μια χρονολογία. Κι ίσως είναι αρκετά υπερβολικό να τη θέτουμε ως πρώτη μας ερώτηση στη γνωριμία μας με κάποιον. Άλλωστε σημασία δεν έχει πόσο ήμαστε αλλά πόσο νιώθουμε. Πόσο συναισθηματικά κοντά ήμαστε και συμβαδίζουμε με τα χρόνια μας.
Άνθρωποι ετών 50. Η πιο όμορφη ηλικία, κατά μία έννοια. Αφορά το άτομο που θεωρεί τον εαυτό του τυχερό κι ευλογημένο. Έφτασε ως εδώ έχοντας περάσει το μετ’ εφηβικό του στάδιο. Έχει κατασταλάξει στο γεγονός ότι ότι χρόνος δε θα γυρίσει πίσω, άλλωστε δεν το ενδιαφέρει και πολύ κι έχει αποφασίσει ότι η ζωή τού ανήκει, την έχει γραπώσει από τα μαλλιά και τη σέρνει μαζί του. Δεν ακολουθεί και δε σέρνεται. Προχωρά μπροστά με τον αέρα του μέχρι τώρα νικητή, χαμογελάει στο διάβα του κι αφήνει μια αύρα που σίγουρα γυρίζεις να ξανακοιτάξεις.
Τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου αυτού είναι γοητευτικά. Έχει αυξημένη αυτοπεποίθηση, έντονο αυτοσαρκασμό που πηγάζει από τα βιώματά του κι ανεπτυγμένη αυτογνωσία. Δε φοβάται να πει και να υποστηρίξει τη γνώμη του. Δεν τον τρομάζουν οι ερωτοαπαντήσεις, το αντίθετο, κατακεραυνώνει μ’ αυτές και το απολαμβάνει. Μπορεί να τεκμηριώσει την άποψή του καθώς οι εμπειρίες του δικαιολογούν τα λεγόμενά του.
Έχει φτάσει στο στάδιο εκείνο που έχει καταξιωθεί επαγγελματικά. Και είναι άξιος, καθώς έχει φτιάξει την καριέρα του συνδυάζοντας όλους τους παράλληλους ρόλους της ζωής του. Πάλεψε για τα δικαιώματά του, έχασε στιγμές από την προσωπική του ζωή, αλλά πίστεψε στη γνώση του, στη θέλησή του για να κατακτήσει το δικαίωμά του να είναι ανεξάρτητος. Έχει ολοκληρώσει σχεδόν τη θητεία του στο μεγάλωμα των παιδιών, οδηγώντας τα στην ενηλικίωσή τους. Ο πιο απαιτητικός και δύσκολος ρόλος της ζωής του.
Έχει αποκτήσει και κατασταλάξει στο δικό του προσωπικό στιλ εμφάνισης. Είναι όμορφος απλά και μόνο διότι έχει ξοδέψει από τον πολύτιμο χρόνο του να μάθει τις ατέλειές του, να διορθώσει τα στιλιστικά του λάθη, να δημιουργήσει τη δική του εικόνα που δεν υποτάσσεται σε τάσεις μόδας αν δεν του αρμόζουν. Έχει επενδύσει στις εμπειρίες μέσα στο χρόνο και ξέρει ότι από τη δική του προσωπική ευχαρίστηση θα προσφέρει και στο σύντροφο του. Δεν ντρέπεται, δοκιμάζει,. Ξέρει το σώμα του, έχει μάθει να «μιλάει» μ’ αυτό και να το αγαπά.
Έχει μάθει να βιώνει απώλειες και να βγαίνει νικητής από αυτές. Διαχειρίζεται το πόνο και μπορεί να προσφέρει την αγκαλιά του έχοντας να πει κάτι γι’ αυτό. Έχει επιλέξει, ξεσκαρτάρει κι εκτιμήσει τις φιλίες του. Η λίστα των φίλων μικραίνει αλλά είναι πολύτιμοι κι αυθεντικοί όσοι έχουν μείνει. Είναι οι φίλοι που θα καταλήξουν μαζί.
Σταμάτησε να σκέφτεται τι θα πει ο κόσμος. Ό, τι ήταν να πει το είπε κι άλλωστε δεν τον ενδιαφέρει. Σκέφτεται πόσα χρόνια έχει ακόμη για να βιώσει την ευτυχία οπότε σταματά τις ψευδαισθήσεις και ζει το παρόν. Δεν κολλάει στο παρελθόν και δεν κλαίγεται.
Αυτούς τους ανθρώπους, που σου διδάσκουν καθημερινά το νόημα της ζωής, άφησέ τους να σε αγγίξουν, να σου μεταφέρουν την αύρα, τη δίψα και την αισιοδοξία για την επόμενη μέρα. Απλά κοίταξε μέσα τους και γνώρισέ τους. Γιατί εκείνοι ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι και τι θέλουν.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου