Τι ξέρεις για σένα;

Οι εμπειρίες, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες της ζωής μας. Όλα τα καλά, μα και συνάμα όλα τα άσχημα που μας έρχονται. Μας πλάθουν, μας ωριμάζουν, μας διδάσκουν και στο τέλος με οποιοδήποτε τίμημα, μας κάνουν σοφότερους. Μας κάνουν να μαθαίνουμε εμάς μέσα από μας. Το «γνώθι σαυτόν» της ζωής μας. Η αυτογνωσία μας.

Αυτογνωσία είναι η τέχνη, η δύναμή μας για να πετύχουμε την εσωτερική μας ευτυχία. Είναι η αντίληψη που έχουμε καλλιεργώντας την προσωπικότητά μας. Η δύναμη να κατανοήσουμε τον εαυτό μας. Και ίσως η γνώση του εαυτού μας είναι η ευκαιρία μας για να αλλάζουμε τα κακώς κείμενα της ζωής μας, να αποκωδικοποιήσουμε τα συναισθήματά μας, να αναπροσαρμόζουμε τις σχέσεις μας. Και να είναι ό, τι πιο δύσκολο στην πορεία της ζωής μας και ίσως να μην το καταφέρουμε ποτέ ή ίσως να περάσουν και πολλά χρόνια προσωπικής μας αναζήτησης.

Γιατί για να επιτευχθεί το ελάχιστο της αυτογνωσίας πρέπει να προηγηθεί το μέγιστο της αυτοπαρατήρησης. Θα πρέπει να κολυμπήσουμε στα βαθιά άπατα νερά μέσα μας και να μην αφήσουμε τον εαυτό μας να πνιγεί ως αδυναμία αντιμετώπισης αλλά να εξασκήσουμε όλες τις τεχνικές κολύμβησης που μάθαμε. Για να καταλήξουμε τελικά στην ευτυχία μας, στην προσωπική μας ισορροπία.  Άλλωστε αυτό δεν είναι και το ζητούμενο της ζωής μας;

Μαθαίνουμε λοιπόν μέσα από τις εμπειρίες μας, μέσα από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες μας το «μέσα» μας. Όταν μαθαίνουμε τον εαυτό μας, τον αποδεχόμαστε, άσχετα αν δεν μας αρέσει ή όχι και επιθυμούμε να τον αλλάξουμε. Η αποδοχή σημαίνει χτίζω άμυνες και γκρεμίζω τις αχρείαστες, σημαίνει γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, έχω ελευθερία και είμαι ακόμη πιο ειλικρινής στις σχέσεις μου με τους άλλους. Ανακαλύπτουμε να ζούμε τη ζωή, όπως εμείς τη θέλουμε.

Πολλές φορές έχω κληθεί να απαντήσω στον εαυτό μου κάνοντας την ερώτηση αν είμαι ευτυχισμένη. Να δω τις αντιδράσεις μου μέσα από τα αποτελέσματα των πράξεών μου, μέσα από τα πράγματα που προκύπτουν στη ζωή μου, από όλα τα σχέδια που κάνω. Έτσι λοιπόν έμαθα να εκφράζω τα συναισθήματά μου και να μην κρύβομαι. Όμορφα ή άσχημα είναι δικά μου και οφείλω να τα μολογήσω, να τα παραδεχτώ και να τα αντιμετωπίσω. Αναρωτιέμαι πώς με βλέπουν οι άλλοι και πως βλέπω εγώ η ίδια τον εαυτό μου μέσα από αυτούς. Ποια είναι τα όριά με τους γύρω μου, ποιο είναι εκείνο το σημείο που θα επιτρέψω εγώ στους άλλους να εισχωρήσουν στη ζωή μου. Νιώθω πως ίσως οδεύω προς μια αυτοανακάλυψη, μέχρι να ξαναγυρίσω στο μηδέν και να καταλάβω πως το παιχνίδι παίζεται σε πολλά ταμπλό και χρόνους.

Δεν είναι εύκολο αυτό το ταξίδι αλλά είναι συναρπαστικό. Μαθαίνεις να αγαπάς εσένα, να ανακαλύπτεις τις ατέλειές σου και τα χαρίσματά σου. Δεν είμαστε εχθροί του εαυτού μας, όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε. Άλλωστε κάθε επιτυχία γεννήθηκε από όλες τις πιθανές αποτυχίες που γέννησαν μια σωστή οδό, ένα αδιέξοδο που τελικά έβγαλε σε δρόμο. Και η επιτυχία είναι ο στόχος, απλά δεν έχουμε ποτέ τον χάρτη για να τον φτάσουμε. Επίτευγμα και ίσως η μεγαλύτερη νίκη σου, να ζήσεις καρέ-καρέ όλες τις μεγάλες αλλαγές που φέρνει το να παρατηρείς καλύτερα. Μέσα κι έξω.