Το να είσαι ρεαλιστής το λες και την πιο τρελή επανάσταση

Βαθύς αναστεναγμός, βλέμμα στο κενό και μια συνεχής αγχώδης κατάσταση προσπάθειας να εξηγήσεις τα πάντα γύρω σου. Από την οικονομική κρίση και την πανδημία μέχρι την απάντηση στο αν υπάρχει ζωή μετά θάνατον, ή να ζει κανείς ή να μη ζει. Και για όλα τα ζητήματα που ταλανίζουν αυτό τον κόσμο θα πρέπει να υπάρχει μια λύση ή πρωτίστως να δημιουργηθεί ένα ερώτημα. Δυσκολίες κι εμπόδια που οι ίδιοι βάζουμε στον εαυτό μας, φτάνοντας στο σημείο να ζούμε με το φόβο πως δε θα τα καταφέρουμε. Αυτοπροσδιοριζόμαστε ως αποτυχημένοι, που ακόμη και το καλό που θα’ ρθει στο δρόμο μας, τελικά θα είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό.  Τίποτα άλλο παρά ένας απαισιόδοξος άνθρωπος. Και δεν είναι λίγοι. Κάθε μέρα γίνονται περισσότεροι παρατηρώντας τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω τους, στον κόσμο, στο περιβάλλον που ζουν. Απελπισία, απάθεια καθώς νομίζουν πως η ζωή δεν τους προσφέρει καμία χαρά, αδράνεια για την καθημερινότητα καθώς τίποτα δεν αλλάζει, ματαιοδοξία, ώσπου στο τέλος μετατρέπονται σ’ ένα περιφερόμενο άτομο γεμάτο αρνητική ενέργεια γι’ αυτόν και τους γύρω του. Ο απαισιόδοξος βιώνει τη ζωή του ως δοκιμασία κι όχι ως μια θετική εξέλιξη. Ένας μόνιμος αρνητισμός.

Στην αντίπερα όχθη οι αισιόδοξοι άνθρωποι. Η χαρά της ζωής. Η θετική και μόνο πλευρά των πραγμάτων. Καμία αρνητική σκέψη. Επιλέγουν ν’ αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους με το σκεπτικό ότι όλα έχουν την καλή τους πλευρά, ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για είναι μίζερη και πως οι αρνητικές σκέψεις γεννιούνται για να τις αφανίσουμε μέσα από τη θετική μας ενέργεια κι αύρα. Κι αν για πολλούς από μας η υπερβολική αισιοδοξία μεταφράζεται στο «ζεις στο κόσμο σου» γι’ αυτούς δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια διαφορετική οπτική γωνία για το πώς αντιλαμβάνονται και πορεύονται στη ζωή τους. Η αισιοδοξία σε σωστή δόση είναι ελκυστική. Συνεπαίρνει. Αν είναι λίγο παραπάνω από το ανεκτό είναι ανούσια. Για να γίνεις ηγέτης της ζωής σου δε χρειάζεται μόνο θετική σκέψη. Χρειάζεται να πολεμήσεις, να πάψεις να είσαι στατικός, να κάνεις βήματα και να αλλάξεις ό, τι σε χαλάει, ό, τι δε σου αρέσει. Να δρας και ν’ αντιδράς όπου και αν πρέπει.

Και μεταξύ της παράλογης απαισιοδοξίας που σε τερματίζει και της υπέρμετρης αισιοδοξίας που σε τρελαίνει, βρίσκεται ο ρεαλισμός. Η ισορροπία των ρόλων είναι η λύση στην αντιμετώπιση της ζωής μας. Να είσαι αισιόδοξος, να είσαι ρεαλιστής αλλά να υπάρχει και μια δεύτερη σκέψη πολύ χωμένη στο πίσω μέρος του μυαλού σου, έτσι ώστε να  μπορείς να έχεις χτίσει άμυνες στην περίπτωση μιας κατάστασης μη συμβατής με τον μέχρι τώρα τρόπο σκέψης σου. Να είσαι ένας ρεαλιστής που κυβερνάται από αισιόδοξες σκέψεις. Ν’ αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει γύρω σου με ρεαλιστική άποψη, να κρατάς ασφαλείς αποστάσεις μεταξύ της απαισιοδοξίας και της αισιοδοξίας και να χτίζεις την προσωπικότητά σου ξέροντας πως ακόμη και αν δε γίνει κάτι, δεν ήταν για να γίνει γιατί ίσως ακόμη και συ ο ίδιος δε θα ήσουν έτοιμος να το αποδεχθείς. Η ζωή μας είναι αυτή που είναι, με στόχους που βάζουμε και πολλές φορές είναι απραγματοποίητοι, αλλά ακόμη και τα όνειρα χρειάζονται.

Κι αν αυτά τα όνειρα είναι άπιαστα και τρελά, αν εμείς δουλεύουμε γι’ αυτά, ακόμη κι αν δεν τα πετύχουμε ολοκληρωτικά κάνουμε την πραγματικότητά μας καλύτερη. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο κι όλα μπορούν να συμβούν. Η ζωή ξέρει τι κάνει στο διάβα της. Έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, θέληση στα πιστεύω σου. Κι αν κάτι δεν πάει καλά, μάθε να το αναλύεις με λογικά επιχειρήματα, να βρίσκεις τις αιτίες κι αν δεν μπορείς να το διορθώσεις, να το κάνεις εμπειρία για όλα τα επόμενα.

Ο ρεαλισμός παραπέμπει στο σήμερα, στο δικό μας «τώρα» κι ίσως κινδυνεύουμε να είμαστε απαισιόδοξοι αλλά κι υπερβολικά αισιόδοξοι ανάλογα. Το Γιν και το Γιανγκ της ζωής μας. Οι αντίθετες δυνάμεις που θα αλληλοσυμπληρώνονται στη ρεαλιστική πραγματικότητα φέρνοντας ισορροπίες.  Φτιάχνουμε τη ζωή μας καλύτερη καθημερινά. Κι αυτό είναι μια πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα απαιτεί να μην τα παρατάμε. Είναι ρεαλισμός. Είναι αισιοδοξία. Φτιάχνουμε ιδέες με αύρα αισιοδοξίας και νότες ρεαλισμού. Και μαζί με λίγη πίστη, φτιάχνουμε την πιο μεγάλη επανάσταση.