Είμαι απόλυτη, κάθετη, οριζόντια κι ό,τι άλλο θες -όταν υπάρχει καψούρα, όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Δε με πείθει κανείς ότι δυο άνθρωποι που γουστάρουν ο ένας τον άλλον, που υπάρχει έλξη, έρωτας και κυρίως κάβλα δε θα βρουν τρόπο να είναι μαζί. Θες να μου πεις ότι θα βλέπεις τον άλλο και θα τρέμει η γη κάτω απ’ τα πόδια σου και δε θα γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα για να πας κοντά του; Ποιος είναι αυτός που νίκησε το πάθος;

Δε μιλάω για τα χλιαρά, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό, μιλάω για πάθος, ρε παιδιά, μιλάω για συναισθήματα δυνατά που σε αρπάζουν απ’ το μαλλί και σε γυρνάνε σβούρες!

Σπάνιο να το βρεις τόσο έντονο, δε λέω. Στα γνώριμα συνηθισμένα φλερτάκια σου δε θα το ψάξεις και πολύ, δε σου έκατσε αυτό, θα σου κάτσει το επόμενο. Έτσι είναι, φίλε μου, τη σήμερον ημέρα, είναι της μόδας οι εύκολες λύσεις και πολύ μεγάλη η προσφορά για να χάνεις τον χρόνο σου ξεπερνώντας εμπόδια.

Μη χαίρεσαι όμως, δε θα τη βγάζεις πάντα καθαρή, θα σκάσει μύτη απ’ το πουθενά αυτό το απαίσιο μικρό πλασματάκι με κάτι φτερά και κάτι βέλη, ναι μωρέ αυτός έρωτας, και καλά ξεμπερδέματα! Ακόμα και το πιο έξυπνο πουλί θα πιαστεί απ’ τη μύτη και κανένα εμπόδιο δε θα είναι ικανό να το κάνει ζάφτι! Έτσι κι είναι αμοιβαίο ουαί κι αλίμονό σου,  δε σε σταματάει ούτε ο Λεωνίδας με τους 300 του!

Και να σου, τα χιλιόμετρα είναι λίγα κι απόσταση μικρή, και να σου τα μεθυσμένα μηνύματα κι αρχίζουν να χτυπάνε τα κουδούνια μες στη νύχτα μην τυχόν και ξημερώσει και σας βρει τσακωμένους. Ατέλειωτες συζητήσεις να βρείτε λύση σε ό,τι σας απασχολεί κι όχι ένα ξερό, εντάξει μωρέ, βλέπουμε, δε βαριέσαι.

Στην καψούρα τη σωστή, τη γνήσια, δεν κρατάς μούτρα πάνω από εικοσιτετράωρο. Τρώγεσαι με τα ρούχα σου, πού είναι, τι κάνει, μην τυχόν και μιλάει με κανέναν άλλο, Παναγία μου! Κάτσε να στείλω ένα μήνυμα να προλάβουμε το κακό. Και θα στείλεις ένα, και θα στείλεις και δεύτερο, και θα κουβαληθείς χωρίς να το καταλάβεις στα σκαλοπάτια του ως άλλος Ξανθόπουλος σε junior έκδοση. Τι εγωισμούς και κουραφέξαλα μου τσαμπούνας;

Μην το υπεραναλύεις και μην το κουράζεις, όποιος γουστάρει φαίνεται όπως κι όποιος δε γουστάρει. Άμα είναι όλα ιδανικά και εύκολα, τι να το κάνω; Πώς θα το καταλάβω ότι με θες, ότι προσπαθείς για μένα; Ότι δε θα πας για τσιγάρα μια μέρα και θα φύγεις με το παιδί του περιπτερά; Έτσι θα νιώσω ασφάλεια μαζί σου, έτσι θα σε εμπιστευτώ κι έτσι θα επενδύσω σε σένα. Όπως και το αντίστροφο βέβαια. Τι όμορφες που είναι αυτές οι καψούρες οι αμοιβαίες.

Λοιπόν για να τελειώνουμε, όποιος δεν προσπαθήσει, δε νικήσει εμπόδια και δεν ξεπεράσει δυσκολίες, απλά δε σε γουστάρει -τουλάχιστον όχι αρκετά. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες.  Εκεί θα τον δεις τον άλλο, στα δύσκολα, εκεί θα τον εκτιμήσεις, εκεί θα τον θαυμάσεις.  Άλλωστε έρωτας δίχως θαυμασμό, δεν υπάρχει.

 

Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνας Γρημάνη: Πωλίνα Πανέρη

 

Συντάκτης: Κωνσταντίνα Γρημάνη