Αυτοπεποίθηση σημαίνει να δέχεσαι και ν΄αγαπάς τον εαυτό σου

Σαν ερμηνεία της λέξης «αυτοπεποίθηση», δίνεται η πίστη κάποιου στον εαυτό του. Το κατά πόσον πιστεύει πως μπορεί να καταφέρει κάτι, να είναι αρκετά άξιος για κάτι, αρκετά καλός. Το ερώτημα όμως είναι: αρκετά καλός σε σχέση με τι; Το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό, είναι σε σχέση με τους γύρω σου. Ναι, σε νοιάζει η γνώμη των άλλων. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Ζεις με τους άλλους, μοιράζεσαι τη ζωή σου μαζί τους. Είναι ουτοπικό να πιστεύεις πως οι γύρω σου, δε σε αφορούν.

Αν όμως έβλεπες τους άλλους, όχι ανταγωνιστικά, αλλά σαν ένα κίνητρο για να βελτιωθείς; Αν συγκρινόσουν μαζί τους, όχι για να αποδείξεις ότι εσύ είσαι καλύτερος, αλλά για να μάθεις από αυτούς; Έτσι αρχίζει να βγαίνει κάποιο νόημα. Πραγματικά, είναι ανόητο να πιστεύεις πως δε θα βρεθούν στο δρόμο σου πιο όμορφοι, πιο έξυπνοι, πιο πλούσιοι άνθρωποι. Μα τι σημασία έχει; Αυτό το λάθος που κάνεις, με το να ρίχνεις τον εαυτό σου στην παγίδα να συγκριθεί με τους άλλους κι ο φόβος της υποτιθέμενης αποτυχίας σου, είναι που σε κρατάνε πίσω.

Ένα ωραίο ντύσιμο, ένα ωραίο κούρεμα, μπορεί να σου δώσουν μια πρόσκαιρη κι επιφανειακή αυτοπεποίθηση. Η οποία θα διαρκέσει, ως που να βρεθεί μπροστά σου κάποιος με ωραιότερο ντύσιμο και κούρεμα. Δε σε αφορά αυτό. Δεν είσαι αυτό. Είσαι το σύνολο των ιδιοτήτων σου, το οποίο είναι μοναδικό. Ο καθένας είναι μοναδικός. Μην απομονώνεις κομμάτια σου, όπως η εξωτερική εμφάνιση. Για να γείρει η ζυγαριά υπέρ σου, θα ζυγιστούν μαζί με την εμφάνιση και το μυαλό, η καλοσύνη κι η προσωπικότητα. Αγάπησε το σύνολό σου. Και κυρίως σύνελθε! Δεν είναι δυνατό να αρέσεις σε όλους. Όπως δεν είναι δυνατό να σου αρέσουν όλοι.

Η πραγματική αυτοπεποίθηση προϋποθέτει βαθιά αυτογνωσία. Προϋποθέτει να δεις με ξεκάθαρη κι αντικειμενική ματιά, ποιος είσαι. Το να επιμένεις να ντύνεσαι με έναν τρόπο, που δεν κολακεύει τον σωματότυπό σου, δεν είναι αυτοπεποίθηση, αλλά άρνηση της πραγματικότητας. Όπως το να είσαι τόσο φάλτσος, που να σπας τζάμια, μα να θέλεις ντε και καλά να γίνεις τραγουδιστής, επίσης δε λέγεται αυτοπεποίθηση, αλλά βλακεία.

Κοίτα μέσα σου χωρίς φίλτρα. Βρες τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία του εαυτού. Αναγνώρισε τα ελαττώματά σου, συγχώρεσε τον εαυτό σου γι’ αυτά, δέξου τα κι αν είναι εφικτό διόρθωσέ τα. Τόνισε τα δυνατά σου σημεία και νιώσε υπερήφανος για αυτά. Δε χρειάζεται να πιστεύεις πως είσαι τέλειος για να έχεις αυτοπεποίθηση. Κανείς δεν είναι τέλειος.

Η μάχη πρέπει να δοθεί μέσα σου. Η μάχη πρέπει να δοθεί με το χθες. Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο άλλος και ποιος εσύ. Σημασία έχει ποιος ήσουν χθες και ποιος είσαι σήμερα. Πόσο κατάφερες να βελτιωθείς, να εξελιχθείς, να γίνεις καλύτερος. Αυτό είναι που θα σου δώσει δύναμη. Εκεί κρύβεται η πραγματική αυτοπεποίθηση. Στο να καταλάβεις με το πέρασμα του χρόνου την αξία σου. Κατάφερες να αντιμετωπίσεις ό,τι σου έφερε η ζωή. Έτσι ξέρεις ότι είσαι αρκετά άξιος για να αντιμετωπίσεις κι ό,τι θα έρθει στο μέλλον.

Και κάτι τελευταίο. Ρίξε μια ματιά στις αναμνήσεις σου. Δες τον εαυτό σου να αγαπιέται, να πετυχαίνει, να είναι ερωτικός. Θυμήσου τον να δέχεται κοπλιμέντα, να νιώθει τυχερός γι’ αυτά που του προσφέρονται, να νιώθει δυνατός. Αφού συνέβη τότε, μπορεί να συμβεί και τώρα.