Τι μανία που έχουν οι άνθρωποι να προσπαθούν να σε ελέγξουν, να σου κάνουν θρασύτατες υποδείξεις για το πόσο αδύνατος ή παχύς πρέπει να είσαι ή για τι είδους σεξουαλικές προτιμήσεις θα πρέπει να έχεις.
Το κορμί σου ανήκει αποκλειστικά σε σένα, κανείς δεν πρέπει να έχει λόγο στο πώς θα επιλέξεις να το χρησιμοποιήσεις. Μόνο με αυτό έρχεσαι και μόνο με αυτό θα φύγεις. Από τα ελάχιστα πράματα που σου ανήκουν.
Τι είναι σωστό και τι όχι, όμορφο ή άσχημο, ηθικό ή ανήθικο, πρέπει και μπορεί να το κρίνει ο καθένας μόνος του, λαμβάνοντας υπόψιν του δύο παραμέτρους: Ότι θα σε κάνει ευτυχισμένο κι ότι δε θα προσπαθήσεις να επιβάλλεις τις επιλογές του στους άλλους.
Ταμπού και νοοτροπίες ριζωμένες εδώ κι αιώνες μέσα μας, έχουν γίνει δόγματα που πρέπει να ακολουθούντα πιστά, αν θέλεις να αποφύγεις χαρακτηρισμούς και ταμπέλες. Είναι αδιανόητο εν έτει 2016 να στερείται κάποιος την ελευθερία να διαθέσει το κορμί του όπως επιθυμεί, φοβούμενος την κριτική των άλλων. Είναι αδιανόητο να κρύβει τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις από φόβο πως δε θα γίνει αποδεκτός απ’ τον κοινωνικό του περίγυρο ή πως θα αντιμετωπίσει ρατσισμό.
Είναι αδιανόητο να κρίνεται αρνητικά μια γυναίκα με βάση τον αριθμό των ερωτικών της συντρόφων ενώ η συμπεριφορά της κι ο χαρακτήρας της δεν ενόχλησε και δεν προσέβαλε ποτέ κανέναν.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα εταιρίες που μπορεί να σε απορρίψουν, ενώ πληροίς τα προσόντα, διότι έχεις τατουάζ σε εμφανή σημεία κι υπάρχουν γονείς που δε θα δέχονταν τον τύπο με τα σκουλαρίκια για σύντροφο της κόρης τους, ακόμη κι αν αυτός ήταν ένα εξαιρετικό παιδί που θα την έκανε ευτυχισμένη.
Είναι ο φόβος ενός Θεού τιμωρού που χρησιμοποιείται συχνά ως επιχείρημα, ο οποίος θα σε κρίνει αν χαρείς το σώμα σου όπως επιλέξεις -αλίμονο αν μίλησε ποτέ ο Χριστός για τιμωρίες. Όπως κι ο φόβος να μη γίνεις αρεστός στην κοινωνία. Σε μια κοινωνία υποκριτική και σκληρή.
Ίσως φταίει ο λιγοστός χρόνος που διαθέτουμε, προσπαθώντας να επιβιώσουμε μέσα σε προγράμματα που τρέχουν και που δε μας επιτρέπουν να σκεφτούμε και να αναλύσουμε τα μοτίβα πάνω στα οποία συνεχίζουμε να κινούμαστε –κατάλοιπα προηγούμενων γενεών– κι έτσι χωρίς παίδεμα αναπαράγουμε συμπεριφορές παλαιωμένες, δομημένες σε εποχές με τελείως διαφορετική σύσταση απ’ την τωρινή.
Έχεις αναλογιστεί ποτέ σου πόσο σεξισμό κρύβουν τα αστεία σου; «Η ψηλή γυναίκα είναι για την παρέλαση κι η κοντή για το κρεβάτι», «Αυτός θα την έχει μικρή, γι’ αυτό αντιδράει έτσι», «Πεινάω σαν “πούστης”». Πολλά τα παραδείγματα που όμως δεν έχουμε σταθεί να επανεξετάσουμε.
Είναι πιο εύκολο κι ευχάριστο να κρίνουμε τους άλλους γιατί αυτόματα βάζουμε τους εαυτούς μας ως κριτές σε ανώτερη θέση απ’ τον κρινόμενο. Ανεβαίνουμε στο βάθρο μας και καμουφλάρουμε πίσω απ’ τα κακεντρεχή μας σχόλια τις πραγματικές μας επιθυμίες. Αν είχαμε καλλιεργήσει λίγο περισσότερο το πνεύμα μας, δε θα είχαμε τέτοια εμμονή με το σώμα μας.
Απ’ την άλλη πλευρά, οφείλεις κι εσύ να δείξεις τον ανάλογο σεβασμό. Οι ακραίες αντιδράσεις είναι μεν αποτέλεσμα καταπίεσης χρόνων μα είναι τελείως περιττές. Αδιαφόρησε για κριτικές και σχόλια μη εποικοδομητικά και συνέχισε χαράζοντας το δικό σου δρόμο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επανάσταση απ’ την αδιαφορία.
Με συμπεριφορές εξεζητημένες που σκοπό έχουν να προκαλέσουν, είναι πολύ πιθανό να έχεις αποτελέσματα αντίθετα απ’ τα επιθυμητά, όπως επίσης κινδυνεύεις να υιοθετήσεις συνήθειες που παλεύεις να αποτάξεις, όπως να πιέσεις τους άλλους να δεχθούν κάτι που δε θέλουν. Έχε υπόψιν ότι παγιωμένες αντιλήψεις δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν από τη μία μέρα στην άλλη.
Ένα πράγμα ζητάμε όλοι τελικά, να είμαστε ευτυχισμένοι κι ένας μόνο δρόμος οδηγεί προς τα εκεί, να έχεις την επιλογή να διαθέσεις τον εαυτό σου όπως επιθυμείς. Όταν θα έρθει η ώρα να κάνεις τον απολογισμό της ζωής σου, θα βρεθείς ικανοποιημένος ή απογοητευμένος από τις δικές σου επιλογές, κανενός άλλου.
Όρισε το δικό σου ηθικό πλαίσιο, που θα περιλαμβάνει αξίες κι όχι αρχές. Οι αξίες είναι διαχρονικές και παγκόσμιες -αγάπη, σεβασμός, ανιδιοτέλεια. Οι αρχές προσαρμόζονται στις εκάστοτε κοινωνίες κι εξυπηρετούν συμφέροντα, στα οποία δε συμπεριλαμβάνεται η δική σου ευτυχία.
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνας Γρημάνη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Γρημάνη
