Ο πρώτος καιρός ενός φρέσκου ζευγαριού. Αχ, αυτές οι ζουζουνιές. Αχ, αυτές οι γλύκες. Τα τηλέφωνα που έχουν πάρει φωτιά και μαζί λαμπαδιάζουν και το αυτί σου γιατί τα έχουν κάνει σκουλαρίκι, τα μηνύματα ανά πέντε λεπτά που έχουν κάνει το κινητό προέκταση του χεριού σου.
Αγαπημένε μου ζουζουνίτσο ή ζουζουνίτσα που έχεις βρει τον έρωτα της ζωής σου –ή τουλάχιστον έτσι πιστεύεις και δεν θέλω να σου το χαλάσω αλλά δεν μπορώ. Είναι φύσει αδύνατον. Παρακαλώ, λυπηθείτε με.
Πώς μπορείς να πιστεύεις ότι το να στέλνεις μήνυμα ανά πέντε λεπτά ή να μιλάς όλη μέρα στο τηλέφωνο είναι έρωτας; Ότι τα «κανελομπουγατσούλα μου, γλυκομπουρεκάκι μου, ζουζουνοαρκουδάκι μου» και τα «όοοχι, εσύ κλείσε πρώτος –όοοχι, εσύ πρώτη –όχι, ζεν σέλω, εσύ κλείσε» σου δείχνουν ότι βρήκες τον άνθρωπό σου;
Πώς τολμάτε να βάζετε το ωραιότερο συναίσθημα σε αυτή τη διαδικασία;
Θα μου πεις ότι όταν είσαι ερωτευμένος θέλεις να μιλάς με τον έρωτά σου συνέχεια. Μα τι να λες; «Πού είσαι, τι κάνεις, με σκέφτεσαι, σου λείπω, σε θέλω»; Δεν καταλαβαίνεις ότι έτσι χάνουν το νόημά τους οι λέξεις;
Και μη μου λες για τη γλυκιά αναμονή της απάντησης. Ποια γλυκιά αναμονή; Αυτήν που από την ώρα που θα έρθει η αναφορά παράδοσης κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα και αν αργήσει δέκα λεπτά να απαντήσει έχεις ήδη γίνει Φώσκολος και έχεις γράψει σενάρια για πέντε Λάμψεις; Αν δε αργήσει η αναφορά να έρθει ή έχει κλειστό το κινητό, έχεις ειδοποιήσει σε δέκα λεπτά μέχρι και την ΕΜΑΚ. Και μόλις τελικά απαντήσει, θα ακούσει τα εξ αμάξης αφού φυσικά περάσει από ανάκριση.
Κι αυτό είναι έρωτας;
Όχι. Θα σου πω εγώ τι είναι. Αυτά είναι αηδίες. Βλακώδεις αηδίες από ανθρώπους χωρίς προσωπικότητα που δεν έχουν με τι να ασχοληθούν στη ζωή τους και πιάνονται από εκείνον που θα γνωρίσουν για να ασχολούνται μαζί του όλη μέρα. Αυτό είναι. Όχι, δεν είναι έρωτας και κράξε με όσο θέλεις. Και αν κάτσεις ώριμα σαν άνθρωπος να το σκεφτείς θα δεις πόσες τέτοιες καταστάσεις μετά από το πολύ ένα μήνα τελειώνουν. Και τι; Δηλαδή εσύ κάθε μήνα ερωτεύεσαι; Και δεν σου τελειώνουν τα υποκοριστικά ή χρησιμοποιείς πάντα ένα με όλους για να μην μπερδεύεσαι; «Μπεκατσούλα μου» ας πούμε, ή «σιροπάκι μου» που είναι και πιο γενικό;
Μα είμαστε σοβαροί;
Τολμάτε και βάζετε τον έρωτα στο καλούπι της κάθε σας ανασφάλειας και του κάθε σας κόμπλεξ και τολμάτε να λέτε ότι ερωτεύεστε;
Για να μην αναφέρω ότι αυτά τα ίδια ολοήμερα μηνύματα και τηλεφωνήματα σε φτάνουν στο χωρισμό αν καταφέρεις να φτάσεις πάνω από τρεις με τέσσερις μήνες «σχέσης». Όχι μόνο γιατί κάποια στιγμή ο σύντροφός σου θα ξυπνήσει και θα σιχαθεί να έχει όλη αυτή την κόλλα από τα σιρόπια πάνω του, αλλά γιατί εσύ θα τον προκαλέσεις ότι έχει αλλάξει και δεν είναι όπως πρώτα και δεν σου λέει συχνά πόσο σε θέλει και δεν σου γράφει πια καρδούλες στο τέλος κάθε φράσης στο μήνυμα και δεν σου στέλνει φιλάκι πριν κλείσει το τηλέφωνο και όλα αυτά τα χαζά που κάνατε στην αρχή.
Κι εκεί θα ξεκινήσουν οι γκρίνιες και η φαγούρα που θα κάνουν όλη αυτή τη φούσκα να σκάσει. Γιατί για φούσκα πρόκειται που μάλιστα απορείς κιόλας όταν σκάει και κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις τι έφταιξε.
Όταν, μάτια μου, είσαι ερωτευμένος θέλεις να είσαι με τον έρωτά σου συνέχεια, όχι να μιλάς.
Όταν είσαι ερωτευμένος ένα μήνυμα «Που είσαι; Θέλω να σε δω» στη διάρκεια της μέρας αρκεί, κι ένα τηλέφωνο για να κανονίσετε το πού και το πότε. Κι αυτές οι στιγμές που θα ζήσεις μαζί του στο πού και πότε είναι που θα σου δείξουν αν είναι ο άνθρωπός σου και αν θα γίνουν οι αναμνήσεις σου και οι ιστορίες που θέλεις να διηγηθείς. Αυτές οι στιγμές θα χαραχθούν στο μυαλό σου κι αυτά τα λόγια που θα σου πει κοιτώντας σε στα μάτια. Τα μηνύματα σε λίγο καιρό θα τα ξεχάσεις. Άντε να θυμάσαι το πρώτο που σου έστειλε.
Ο έρωτας δεν χρειάζεται ούτε βιασύνες ούτε βία.
Αν νιώσεις ότι βρήκες τον άνθρωπό σου, δώσε του τον χρόνο να τον μάθεις σιγά-σιγά και σπατάλησε την ενέργειά σου στο να βρεις τρόπους και πράγματα να κάνετε μαζί, και όχι σε βλακώδη μηνύματα, τηλέφωνα και ζουζουνοηλιθιότητες που δεν δίνουν κανένα απολύτως νόημα στη σχέση και δε θα τα θυμάσαι καν αργότερα.
Και κάτι τελευταίο. Τα υποκοριστικά σε –ίτσα, -ούλι και όλα τα συναφή και το νιαούρισμα της φωνής δεν αρέσουν καθόλου στον έρωτα. Αντίθετα τα ακούει και αηδιάζει.
Μου το είπε χθες το βράδυ που του δόθηκα.
Συντάκτης: Ελίζα Βλάχου
