Και τι δεν έχουμε ακούσει. Και τι δε μας έχετε προσάψει και για τι δε μας έχετε κατηγορήσει. Δεν είμαστε Άγιοι, όχι. Αλλά δεν είμαστε και τεμπέληδες, ρε φίλε. Όχι, δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας.
Σε ποια κοινωνία ζεις και δεν έχεις δει Έλληνα να δουλεύει; Ποια είναι τα κριτήριά σου δηλαδή; Μη μου πεις το ποσοστό ανεργίας. Ειλικρινά πιστεύεις σε αυτά που λένε; Το Μάρτιο του 2015, λέει, ήταν στο 25% περίπου. Πόσοι από αυτό το 25% δουλεύουν, αλλά ταυτόχρονα είναι εγγεγραμμένοι και στον ΟΑΕΔ για να παίρνουν ανεργίες και επιδόματα; Και πόσοι δουλεύουν παράνομα γιατί οι εργοδότες πλέον δε βάζουν ασφάλειες; Πόσοι σερβιτόροι; Πόσοι μπάρμαν; Πόσες καθαρίστριες;
Μπορεί κάποιοι να μην έχουν καθημερινή δουλειά –για να μην πω όλοι και με πείτε υπερβολική– αλλά θα πω ότι οι περισσότεροι από αυτούς κάπου θα βγάζουν ένα μεροκάματο. Κι αυτό γιατί τρέχουν και ψάχνουν οπουδήποτε κι οτιδήποτε. Ειδικά έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα που δε μετράει κανένα πτυχίο.
Φυσικά κι υπάρχουν οι εξαιρέσεις που είναι πιο επιλεκτικοί και δεν κάνουν οποιαδήποτε δουλειά. Αλλά γιατί να τους κατηγορήσεις; Επειδή έχουν φάει τα χρόνια τους σε θρανία και βιβλία και δε θέλουν να δουλέψουν σε σουβλατζίδικο; Όχι, η δουλειά δεν είναι ντροπή, αλλά όλοι έχουν δικαίωμα να επιλέξουν αυτό που θέλουν να κάνουν. Δεν είμαστε σκλάβοι.
Μήπως θα μου πεις και για εκείνους που δεν πάνε σε δουλειές γιατί είναι μικρό το μεροκάματο; Γιατί να πάνε, φίλε μου; Εσύ θα έστελνες τη μάνα σου να πλένει λάντζα όλη νύχτα (πάνω από 10 ώρες δουλειάς) για να πάρει δεκαπέντε ή είκοσι ευρώ; Εγώ όχι, δεν την αφήνω. Ή θα κατηγορήσεις εκείνον που δεν πάει να κόβει ξύλα όλη μέρα για να πάρει είκοσι ευρώ πάλι;
Εσύ που κατηγορείς, ξέρεις πόσο βαριές δουλειές είναι αυτές; Θα μου πεις, πώς οι αλλοδαποί τα καταφέρνουν; Θα σου απαντήσω ότι στις συνθήκες που έχουν μεγαλώσει είναι ίσως λίγο πιο σκληραγωγημένοι κι οφείλω να παραδεχτώ ότι εμείς μπορεί να είμαστε λίγο πιο ευαίσθητοι, να το πω ευγενικά.
Από την άλλη, όμως, και πάλι δε σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι τεμπέληδες. Μπορεί να μην πάνε σε αυτές τις δουλειές, αλλά μπορεί να φυτεύουν όλη μέρα σε ένα χωράφι για να έχουν να φάνε εκείνοι κι οι οικογένειές τους. Μπορεί να βοηθήσουν τα παιδιά τους με τα παιδιά ή στο σπίτι τους για να ανταπεξέλθουν σίγουρα στα τρελά ωράρια που δουλεύουν μπας και πάρουν καμιά υπερωρία.
Ή θα πεις τεμπέληδες τους δημόσιους υπάλληλους και διάφορους άλλους που δεν κάνουν και ιδιαίτερα πράγματα στη δουλειά που είναι; Θα σου απαντήσω και πάλι ότι δεν είναι όλοι το ίδιο και το ότι κάποιων η δουλειά είναι τέτοια που δεν έχει απαιτήσεις όπως η δική σου δε σημαίνει ότι είναι τεμπέλης. Εκείνη η γραμματέας που εσύ θεωρείς ότι δε δουλεύει, έχει μια οικογένεια πίσω της κι όταν πάει σπίτι είναι όρθια ως το βράδυ και τρέχει να μαγειρέψει, να βάλει πλυντήριο, να καθαρίσει το σπίτι της. Κι εκείνος ο υπάλληλος της ΔΕΗ θα τρέξει να πάρει τα παιδιά από το σχολείο ή να τα διαβάσει, ακόμα και να παίξει μαζί τους ή να πάει σούπερ μάρκετ και σε άλλες εξωτερικές δουλειές.
Αυτά δεν είναι τίποτα για εσένα; Μήπως δεν έχεις οικογένεια και δεν ξέρεις ή δεν ασχολείσαι με την οικογένειά σου; Κι εκείνοι που δεν έχουν, όμως οικογένεια, δεν ξέρεις με τι δραστηριότητες ασχολούνται κι αν κάνουν χίλια-δυο πράγματα κάθε μέρα.
Το ότι μπορεί να βλέπεις τις καφετέριες γεμάτες, όπως συνηθίζεις να λες, δε σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι τεμπέληδες. Δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνουν όλη την υπόλοιπη μέρα. Και στην τελική μία ώρα να πιεις ένα καφέ και να δεις ένα φίλο είναι κακό; Ή μήπως επειδή εσύ είσαι μίζερος και τρώγεσαι με τα ρούχα σου πρέπει να κλειστούν όλοι στο σπίτι;
Και να στο πω και επιστημονικά, που λένε στο χωριό μου; Ο ΟΟΣΑ, λοιπόν, αγαπημένε φίλε, σε μελέτη με βάση τις ώρες πραγματικής εργασίας κατατάσσει τους Έλληνες στην τρίτη θέση των σκληρότερα εργαζομένων παγκοσμίως παρακαλώ, μετά τους Μεξικανούς και τους Νοτιοκορεάτες. Ενώ στις τελευταίες θέσεις, δηλαδή στους πραγματικά τεμπέληδες είναι οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί.
Έτσι για να μάθεις και κάτι και να μην ξέρεις μόνο να κατηγορείς.
Συντάκτης: Ελίζα Βλάχου
