Αγάπη παντού, σ’ όποια οθόνη τουλάχιστον κι αν κοιτάξεις. Αγκαλιές, ζουζουνιές, φιλιά αποτυπωμένα σε φωτογραφίες κι αναρτημένα στο ίντερνετ προς ενημέρωση όλων. Λίγο μετά, αλλαγή συντρόφου αλλά δεν πτοούμαστε και ξανά τα ίδια. Αγάπες φρου-φρου κι αρώματα και πάλι μοστράρισμα. Μήπως τελικά ουδείς στις μέρες μας δεν είναι όντως ευτυχισμένος αν δε δείξει την ευτυχία του και στους υπόλοιπους; Ή μήπως ουδείς δεν είναι ευτυχισμένος πραγματικά;
Τι πράγμα κι αυτό, να ανεβάζεις την κάθε σου στιγμή, να τη διαφημίζεις στην ουσία για να πετύχεις τι; Ιδού η απορία. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τη σχέση σου το δεδομένο διάστημα. Πρόκειται για συχνό φαινόμενο που όλοι λίγο-πολύ έχουμε κάνει, κάνουμε και θα κάνουμε κατά πάσα πιθανότητα. Τώρα το γιατί είναι μεγάλο θέμα που σίγουρα για τον καθένα είναι διαφορετικό αλλά αξίζει να το εξετάσουμε.
Καταρχάς υπάρχουν εκείνοι που ό,τι κι αν ζουν έχουν την ανάγκη να το δείξουν παρά έξω. Ναι, υπάρχουν τι να κάνουμε και ζουν ανάμεσά μας. Όχι μόνο όταν πρόκειται για τη σχέση τους, αλλά κάθε τους στιγμή, πόσο μάλλον τη χαρά με τον έρωτά τους. Ταξίδι με το αίσθημα, πρωινός καφές με το μωρό, απογευματινός στη συνέχεια και το βράδυ φωτό αγκαλιά στο κρεβάτι πριν τον ύπνο.
Οκ, τίποτα δεν είναι κατακριτέο κι ούτε υπάρχει κάποιος νόμος που σου απαγορεύει να το κάνεις. Το θέμα είναι τι προσπαθείς να πετύχεις; Γιατί να σε νοιάζει τόσο πολύ να γνωρίζουν όλοι για την ευτυχία σου κι όχι να θες να ζήσεις απλά τη στιγμή για σένα; Πιο πολύ φαίνεται ότι θέλεις να επισημαίνεις πως είσαι σε σχέση και να επιβεβαιώσεις ότι το ταίρι σου είναι πιασμένο, ώστε να μη χωρά καμιά αμφιβολία σε κανενός το κεφάλι. Έτσι, εξασφαλίζεις αποκλειστικότητα κι όποιος τρίτος είχε δεύτερες σκέψεις για το ταίρι σου και το έβλεπε σαν ξερολούκουμο, πλέον ξέρει ότι είναι πιασμένο. Άστους να ζηλεύουν, εσύ το καπάρωσες το γκομενάκι.
Άλλοι βέβαια ανεβάζουν φωτογραφίες με το αμόρε, αποβλέποντας αλλού. Μπορεί όντως να είσαι ευτυχισμένος αλλά να μη θες λίγο να το δει κι ο πρώην να πάρεις το αίμα σου πίσω; Πολλοί είναι αυτοί που προσθέτοντας μια φωτογραφία επιδιώκουν να τη δει τουλάχιστον ένα συγκεκριμένο άτομο. Κάποιος που θέλουν να τσιγκλήσουν ή κάποιος για να τον κάνουν να ζηλέψει και συνήθως το πετυχαίνουν, καθώς τα social media είναι πολύ χρήσιμα για τέτοιους σκοπούς, είναι η αλήθεια. Εξάλλου τι καλύτερο για να ξυπνήσουν οι πρώην και να σε διεκδικήσουν, απ’ το να σε δουν ευτυχισμένο με κάποιον άλλον; Απ’ την άλλη ακόμα κι αν δε θες κάποιο πρώην ταίρι πίσω αλλά αυτός ξέρεις πως προχώρησε τη ζωή του κάπως πρέπει να δείξεις και εσύ ότι προχωράς, οπότε πλασάρεις φώτο με σύντροφο αγκαλίτσα και τέλος. Τώρα κατά πόσο αυτό είναι έρωτας, δεν το συζητώ.
Σε μια ακόμα κατηγορία έχουμε εκείνους που αλλάζουν συντρόφους ταχύτατα, τόσο πολύ που δεν τους προλαβαίνεις. Ένα διάστημα θα δεις ποστ με ένα ταίρι, καρδούλες και τα σχετικά και ξαφνικά με άλλο κι οι προηγούμενες φωτογραφίες εξαφανισμένες. Τι γίνεται; Οι παλιές αγάπες τελικά δεν πάνε παράδεισο, σε έναν εικονικό κάδο απορριμμάτων καταλήγουν.
Υπάρχουν κι αυτοί που κάνουν ό, τι τους έρθει στο κεφάλι. Δε σκέφτονται όλα τα παραπάνω, απλώς όταν τους έρθει να ανεβάσουν κάτι με το ταίρι το κάνουν ή μπορεί να μην ανεβάσουν και ποτέ. Δε θέλουν να πετύχουν κάτι συγκεκριμένο δεν τους νοιάζει ποιος θα το δει και τι θα πει ούτε πόσα like θα πάρουν. Το θέλουν και το κάνουν για τον εαυτό τους και για κανέναν άλλον.
Αν και το βραβείο για το πιο αληθινό συναίσθημα θα το έδινα στην τελευταία κατηγορία ανθρώπων που τον έρωτα τους τον δείχνουν μόνο στον σύντροφό τους και σε κανέναν άλλον. Μόνο εκεί τους απασχολεί να φαίνεται ούτως ή άλλως. Γνωρίζουν οι ίδιοι για την ευτυχία τους και την προστατεύουν απ’ τα μάτια του κόσμου. Ζουν τον έρωτά τους, απολαμβάνουν τη στιγμή και δεν τους ενδιαφέρει να την αποθανατίσουν σ’ ένα φακό και να τη δημοσιεύσουν μετέπειτα για να πειστούν ή για να πείσουν ότι είναι αληθινή, γιατί ξέρουν ήδη ότι είναι.
Δεν εξαρτάται μόνο απ’ το χαρακτήρα για το ποια κατηγορία ανήκει ο καθένας. Ανάλογα τη φάση που περνάς, την ηλικία σου ή τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου και το τι σε εμπνέει, μπορεί να περάσεις απ’ όλες τις παραπάνω κατηγορίες. Όταν όμως βρεθείς στην τελευταία, να ξέρεις πως κατά πάσα πιθανότητα ζεις τη πιο αληθινή αγάπη, η οποία μοιράζεται ανάμεσα σε δύο κι όχι ανάμεσα σε χίλιους δύο ακόλουθους κι αυτό εν τέλει είναι το μόνο που αξίζει. Άντε και καμιά χιλιάρα λάικς.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου