Αν δε φτάνει ο έρωτας μόνο τότε περνάει στην υπερβολή

Δεν είναι παράξενο συχνά να μπερδεύουμε την αγάπη με άλλα συναισθήματα όταν ειδικά υπερβάλλουμε με αυτά. Είναι μάλιστα συχνό φαινόμενο να  φτάνουμε σε σημείο να πιστεύουμε ότι αγαπάμε τόσο τον άλλον που μπορούμε να πείσουμε κι αυτόν αλλά και τον ίδιο μας τον εαυτό ότι αυτό είναι ο απόλυτος έρωτας. Αλλά είναι όντως;

Όλοι θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, ακόμα κι αυτοί που δεν το παραδέχονται και το παίζουν σκληροί. Καμιά φορά πάνω στη συναισθηματική μας πείνα μπαίνουμε σ’ ένα παιχνίδι διεκδίκησης, κτητικότητας και εγωισμού που μπερδεύει τόσο εμάς όσο και το ταίρι μας και μόνο όταν βγεις απ’ το χορό μπορείς να δεις τα πράγματα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μόνο τότε σου γίνεται ξεκάθαρη η μία και μοναδική αλήθεια· εκεί που υπάρχει υπερβολή, ο έρωτας κι η αγάπη απουσιάζουν.

Κανένα συναίσθημα που περιλαμβάνει υπερβολή δεν είναι γνήσιο, ατόφιο. Ένα μυαλό έχουμε κι αυτό το άμοιρο τι να κάνει, μπερδεύεται καμιά φορά. Δεν είναι ότι δε θέλουμε να τη νιώσουμε, ίσα-ίσα , από την υπερβολική μας λαχτάρα γίνονται όλα τα στραβά ή και απ’ το φόβο ότι αν χάσουμε κάποιον μπορεί να μείνουμε μόνοι. Γαντζωνόμαστε σ’ έναν άνθρωπο κι όποιον πάρει ο χάρος. Με νύχια και με δόντια προσπαθούμε να τον κρατήσουμε μη μας φύγει και λέμε ότι αγαπάμε και κάνουμε ό, τι περνάει απ’ το χέρι μας στο όνομα αυτής της αγάπης. Μες τη θολούρα του μυαλού μπορείς να κάνεις κι αλλιώς;

Από την άλλη, ενώ μπορεί να μην έχουμε τόσο έντονα συναισθήματα εξ’ αρχής είναι εύκολο αυτό να ανατραπεί από τη μια στιγμή στην άλλη μόλις ψυλλιαστούμε ότι πάμε να χάσουμε κάποιον. Ε βέβαια, όσο την έχεις σίγουρη τη σχέση βολεύεσαι, άπαξ και κάνει να φύγει ή χειρότερα, αν πάει κάποιος να την κλέψει, έρχεται με μιας η αφύπνιση. Σαν να μετατρέπεσαι σε άλλον άνθρωπο απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Σαν να κοιμάσαι τόσο καιρό και ξαφνικά ξυπνάς ερωτευμένος, έτοιμος να κάνεις τα πάντα για το «και καλά» άλλο σου μισό.

Από εκεί και μετά αρχίζεις γλυκόλογα στο φουλ, όσα δώρα δεν πήρες για το ταίρι σου τόσο καιρό, τα παίρνεις με τη μία, αφιερώνεις τραγούδια -μη σου πω κάνεις καντάδες κάτω απ’ το παράθυρό του-, λουλούδια, γράμματα και τα κατεβατά αγάπης που του στέλνεις. Οι υπερβολές πάνε σύννεφο. Κι άμα η διεκδίκηση σού βγει έτσι έχει καλώς, γιατί υπάρχει κι ή άλλη πλευρά της που έχει αντίστροφα αποτελέσματα. Ζήλιες, φασαρίες και μαλώματα για το πού πήγε με ποιον και γιατί. Σε ποιον έκανε like, γιατί δεν ανεβάζει φωτογραφίες σας πια μαζί, παρακολουθήσεις, απανωτά μηνύματα, μια κρύο μια ζέστη, νεύρα, νεύρα και πάλι νεύρα. Ούτε εσύ ησυχάζεις, πόσο μάλλον ο σύντροφός σου. Λες ότι τα κάνεις ή σου τα κάνουν από την υπερβολικό έρωτα, αλλά γελιέται πάντα αυτός που το λέει αλλά και αυτός που το πιστεύει.

Ό, τι κραυγάζει δεν μπορεί να είναι αληθινό, που να χτυπιέσαι. Το ξέρω ότι εσύ που το βιώνεις, το νιώθεις στο πετσί σου. Δεν μπορείς να φας, να κλείσεις μάτι, να ησυχάσεις στιγμή. Δεν έχεις διάθεση και νιώθεις ότι τίποτα δεν μπορεί να σου τη φτιάξει πέρα από μια κίνηση, ένα μήνυμα τουλάχιστον απ’ αυτόν που καίγεσαι για πάρτη του. Πιστεύεις ότι θα τελειώσει η ζωή σου αν δεν είσαι με το αντικείμενο του πόθου σου γι’ αυτό και φτάνεις στα άκρα για να το πετύχεις. Άλλωστε στον έρωτα και στο πόλεμο όλα επιτρέπονται, όπως λένε.

Αυτή είναι η στιγμή όμως που πρέπει να κάνεις μια παύση και να αναρωτηθείς τι στο καλό κάνεις. Πιστεύεις σοβαρά ότι όπου υπάρχει αληθινή αγάπη υπάρχουν καβγάδες και υπερβολές; Έτσι νομίζεις ότι πάει το πράμα; Τα «σ’ αγαπώ» πολλοί ξεστόμισαν αλλά απ’ αυτές τις φορές, οι μισές κι ούτε, ισχύαν στο 100% τους. Δεν αρκεί να το λες για να ισχύει όπως και δεν μπορείς να το επιβεβαιώσεις κάνοντας πράξεις υπερβολής όπως το να πας να βαράς κουδούνια ή να απειλείς ότι θα φαρμακωθείς αν δε γυρίσει το αμόρε.

Τα πράγματα στον έρωτα είναι απλά και ήρεμα. Έτσι τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι. Όπου υπάρχει αληθινή αγάπη κι είναι αμοιβαία δε χρειάζονται υπερβολές, ούτε υπάρχει χώρος για συνεχόμενα μαλώματα ώστε να διατηρείται τα σασπένς. Όλα αυτά υποδεικνύουν κάτι άλλο που καμουφλάρεται ως αγάπη αλλά κάθε τι άλλο πέρα απ’ αυτό είναι. Εκεί δεν αναρωτιέσαι για τα συναισθήματα κανενός απ’ τους δύο, είσαι σίγουρος γιατί φροντίζει και το ταίρι σου να νιώθεις ασφαλής μέσα στη σχέση. Κι ούτε χρειάζεται να κάνει κανείς πως φεύγει ούτε να φτάσει στο σημείο να φύγει όντως, γιατί όποιος αγαπά, μένει. Όλα τα άλλα είναι «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».