Ξεκινάς συνομιλία με υποψήφιο ταίρι. Όλα αβέβαια. Σου αρέσει, αλλά σιγά-σιγά μέσα σου αρχίζουν να αιωρούνται όλα εκείνα τα ερωτήματα τύπου «Τώρα μιλάμε φιλικά», «Χημεία υπάρχει ή θα μένουμε στο τι κάνεις, όλα καλά, εσύ»; Να τα λοιπόν τα προβλήματα απ’ την αρχή! Καλά, προβλήματα ακριβώς δεν τα λες, αλλά σε βασανίζουν πάντα στις αρχές, με βασικότερο αυτό της χημείας μεταξύ σας.
Αυτή η χημεία ρε παιδί μου, αυτή είναι που τα ορίζει όλα. Υπάρχει παντού σ’ όλες τις σχέσεις που κρατάμε στη ζωή μας. Στις φιλίες, στον εργασιακό χώρο, ακόμα και μέσα στην οικογένειά μας δεν έχουμε όλοι μεταξύ μας την ίδια σχέση πάντα. Θα τύχει με κάποιον απ’ τα αδέρφια σου ας πούμε, να ταιριάζεις περισσότερο. Όχι ότι με τους υπόλοιπους δε θα τα πας καλά, αλλά είναι κι αυτοί οι άνθρωποι που απλά ταιριάζουν τα χνώτα μας κι έχουμε αυτό το κλικ, έχουμε περισσότερο να πούμε και δύσκολα βαριόμαστε ο ένας τον άλλον. Ε, άμα το βρεις αυτό το κλικ το αφήνεις μετά;
Κι επιστρέφουμε στο θέμα μας. Πώς θα καταλάβεις όταν είσαι ακόμα στην αρχή με κάποιον αν υπάρχει αυτή η χημεία μεταξύ σας; Απλό! Αν μιλήσετε τουλάχιστον για 3 ώρες συνεχόμενα στο τσατ -χωρίς παύσεις- εδώ είσαι, έχει περάσει ήδη το πρώτο τεστ και μπορεί να προχωρήσει στην επόμενη φάση. Όχι πείτε μου, δεν είναι σημαντικό κριτήριο το να έχεις κάτι να πεις με τον άλλον κι όχι απλά να ανταλλάσσετε emojis; Αμάν κάνουμε να βρούμε έναν άνθρωπο να κάνουμε μια συζήτηση της προκοπής κι όχι απλά να πληκτρολογούμε άσκοπα γιατί βαριόμαστε. Φαντάσου λοιπόν να σ’ αρέσει ο άλλος, να έχετε και την απαραίτητη χημεία να μιλάτε με τις ώρες. Ό, τι πρέπει! Κι αν μιλάτε για περισσότερο από 3 ώρες συνεχόμενα, τότε να πω, άντε και καλά στέφανα. Εντάξει, φυσικά είναι κι άλλοι παράγοντες σημαντικοί για να πετύχει κάτι που ξεκινάει έτσι απ’ το πουθενά, αλλά αυτό το κριτήριο αρκεί τουλάχιστον για να εγκρίνεις μέσα σου ότι αξίζει να το δοκιμάσεις και να το πας πιο πέρα.
Είναι βασικό να υπάρχει ροή στη συνομιλία, τόσο από κοντά όσο κι απ’ το τηλέφωνο. Τι να κάνουμε; Στις μέρες μας ολόκληρες σχέσεις διατηρούνται μέσω τηλεφώνου και το έχουμε αποδεχτεί. Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα το να έχεις κάτι να πεις και να υπάρχει κάποιος που να ενδιαφέρεται να ακούσει. Και να σου μιλάει κι αυτός και να σε ρωτάει, να κυλάει η συζήτηση γιατί πόσες φορές σας έχει τύχει να τσατάρετε με κάποιον κι αυτός να μιλάει μόνο για τον εαυτό του, να μη σας ρωτάει κάτι για εσάς να συνεχιστεί η κουβέντα ή το χειρότερο σ’ αυτά που ρωτάτε εσείς να απαντά μονολεκτικά;
Αν σου τύχει λοιπόν άτομο που να μιλάς μαζί του για ώρες και να μη λέτε απλώς λόγια του αέρα, να ‘χαμε να λέγαμε, έχουμε θετικά προγνωστικά. Πολλά μπορείς να καταλάβεις απ’ τον άλλον μέσα από μια συνομιλία. Το τρόπο που σκέφτεται, τις απόψεις του ακόμα κι απ’ το τρόπο που γράφει μπορείς να καταλάβεις αν ταιριάζετε. Το βασικό όμως είναι ότι οι πολλές ώρες δείχνουν ότι υπάρχει ενδιαφέρον κι απ’ την άλλη μεριά και δε μιλάς μόνος σου. Και κάπως έτσι παίρνεις το θάρρος να συνεχίσεις. Μια φίλη μου στο πρώτο τηλεφώνημα μ’ ένα παιδί που είναι ακόμα μαζί, μιλούσε μαζί του για 9 ώρες! Το αντιλαμβάνεστε; Χημεία από το πρώτο τηλεφώνημα, αυτά είναι! Να μην ξεχάσω να τη ρωτήσω τι πάροχο έχει.
Κάν’τε συζήτηση παιδιά, γιατί χανόμαστε! Να βρεις κάποιον να μιλάς και για τη πιο χαζή σου σκέψη, κάθε όνειρο όσο απατηλό κι αν φαίνεται και κάθε εμπειρία που σ’ έκανε να χαμογελάσεις ή ακόμα και να κλάψεις. Αυτά είναι στο κάτω-κάτω που μας δένουν· οι στιγμές. Μπορεί να μην τις έχεις ζήσει μαζί του αλλά ακόμα και το να θέλεις να τις μοιραστείς κι ο άλλος να επιθυμεί ν’ ακούσει γι’ αυτές είναι μια καλή αρχή!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου