Ένα νυν ταίρι που να μη θυμίζει σε τίποτα το πρώην

Δε γίνεται να μη φας τα μούτρα σου, δε γίνεται να μην τσαλακωθείς στην προσπάθειά σου να βρεις τον έρωτα. Η διαδικασία από μόνη της είναι ένας αγώνας, μια πάλη εύρεσης του ταιριαστού σε σένα και που ενώ μες στο μυαλό σου μπορεί να φαντάζει παιχνιδάκι –ειδικά αν έχεις και τον αέρα και το ‘χεις με το φλερτ-ν στη πράξη το να δέσει το γλυκό με κάποιον πλήρως, το λες και Γολγοθά. Αφού δεν αρκεί μόνο να αρέσετε ο ένας στον άλλον εξωτερικά, αν ήταν μόνο αυτό τότε όλοι θα βρίσκαμε ταίρια περνώντας από σκάνερ. Χρειάζεται πολλά παραπάνω δυστυχώς ή ευτυχώς.

Είναι που χαρακτήρες ερωτευόμαστε εν τέλει κι όχι μάτια, χαμόγελα ή καυτά κορμιά, όπως νομίζουμε. Κι ας μας τραβάει πρώτα η εμφάνιση σ’ έναν άνθρωπο, δεν είναι τελικά αυτή που μπορεί να μας κερδίσει ολοκληρωτικά. Ζώντας διαφορετικές εμπειρίες με διαφορετικούς ανθρώπους, δοκιμάζοντας σχέσεις και περνώντας όλων των ειδών τα κύματα, υπάρχει άραγε κανείς που μπορεί να πει πως δεν έχει απογοητευτεί από χαρακτήρες που νόμιζε πως ήταν φτιαγμένοι να ταιριάξουν με τον δικό του σαν κομμάτια παζλ; Κάποιος που ισχυρίζεται πως δεν εκτίμησε λάθος καταστάσεις κι άλλον άνθρωπο νόμιζε πως ερωτεύτηκε αλλά άλλος αποκαλύφθηκε στην πορεία; Για πείτε, υπάρχει;

Μόνο όποιος δεν ψάχνεται ή δεν έχει δοκιμάσει να μπει σε διαδικασία σχέσης μπορεί να πει πως δεν έχει φάει τις κατραπακιές του και δεν έχει πέσει έξω. Κατά τ’ άλλα οι υπόλοιποι που είναι έξω στον αγώνα το ζουν στο πετσί τους. Από κάθε σχέση κάτι παίρνεις, ειδικά απ’ αυτές που τελειώνουν άδοξα. Ίσα-ίσα, από εκείνες είναι που παίρνεις τα περισσότερα μαθήματα ζωής, θα έλεγα. Όλοι εκείνοι με τους οποίους δεν ταιριάζεις τελικά, σου δίνουν και ένα σημάδι για το τι να μην ψάξεις ξανά στον επόμενο. Καταλαβαίνεις τι σου αρέσει σε αυτόν που θέλεις να έχεις δίπλα σου, τι δε θα σου αρέσει ποτέ, τι είσαι διατεθειμένος να ανεχτείς και κάπως έτσι μαθαίνεις περισσότερα πράγματα για τον εαυτό σου μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία.

Μπορεί, ας πούμε, να πιστεύεις πως δε ζηλεύεις καθόλου αλλά με μια σχέση σου να γίνεις απίστευτα ζηλιάρης και κτητικός σε σημείο που θα χάσεις τον άλλον. Τι λες, θα το επαναλάβεις ξανά αν σου γίνει μάθημα ή θα κοιτάξεις να το μετριάσεις στο μέλλον για να μην ξαναχάσεις άνθρωπο έτσι; Εξαρτάται βέβαια κι απ’ το κατά πόσο συνειδητοποιείς τα λάθη σου γιατί υπάρχουν σίγουρα κι εκείνοι που δεν τα αναγνωρίζουν, πετώντας το μπαλάκι στον άλλον.

Κάθε τι που αναγνωρίζουμε ότι μας ενοχλεί σ΄ έναν άνθρωπο ή στον εαυτό μας ζώντας μαζί του σε σημείο που να μας κάνει να χωρίζουμε γίνεται και η πυξίδα μας για τον επόμενο έρωτα. Ξέρουμε τι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να ανεχτούμε και τι θα θέλαμε να βρούμε. Μόνο μέσα απ’ την εμπειρία όμως καταλαβαίνεις ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που απεύχεσαι και ποια αυτά που αποζητάς κι όσο προσπαθείς να βγάλεις κανόνες τόσο περισσότερο θα πέφτεις στις ίδιες σου τις αντιφάσεις.

Απ’ την αρχική γνωριμία και μόνο πάντως, μπορείς να καταλάβεις πολλά μετά από ένα σημείο εμπειρίας, δεν είναι όμως και απόλυτα σωστά αφού περνούν αναγκαστικά μέσω του πρίσματος μιας προηγούμενή σου γνωριμίας, άρα κι ενός διαφορετικού χαρακτήρα. Κι αν ψάχνεις για κάτι σοβαρό γίνεσαι ιδιαίτερα επιλεκτικός στους συντρόφους σου και επεξεργάζεσαι όλα τα στοιχεία που σου βγάζει ο καθένας πριν τελικά αποφασίσεις ότι θέλεις να προχωρήσεις και ν’ αφιερώσεις χρόνο σ΄ αυτό, όμως με αυτή τη λογική μπορεί να γίνεις κι άδικος παράλληλα γιατί κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια.

Μην πέσεις στην παγίδα του «να είμαι με κάποιον άνθρωπο που να μη θυμίζει σε τίποτα τον προηγούμενο». Κρίμα να κυνηγάς ουράνια τόξα κι έναν έρωτα άπιαστο για να αποφύγεις ό, τι σε πλήγωσε, μαζί και την πιθανότητα να το ξανασυναντήσεις. Ίσως το απόλυτα τέλειο να μην υπάρχει, ευτχώς όμως σίγουρα υπάρχει κάποιος άνθρωπος εκεί έξω που μπορεί να σε ψάχνει κι αυτός για να ζήσετε έναν έρωτα στα μέτρα σας. Μην τον πουλήσεις εύκολα χάριν των παλιών κακών καιρών.