Η σχέση είναι επιλογή και το κέρατο επίσης

Ως γνωστόν, όταν είσαι ελεύθερος και ψάχνεσαι συνήθως παρατηρείται το να μη βρίσκεις τόσο εύκολα όσο θα περίμενες ταίρι, τουλάχιστον όχι ακριβώς αυτό που θέλεις. Είναι αυτό που λέμε ότι όσο το κυνηγάς τόσο απομακρύνεται. Απ’ την άλλη, μόλις βρεις και κάνεις μια σχέση ξαφνικά μπορεί να τύχει να αρχίσουν να σε διεκδικούν από παντού. Το λεγόμενο “bad timing”  που λέμε. Το δίλημμα αυτό όμως που μπορεί να προκύψει μέσα σου ανάμεσα, να συνεχίσεις την ήδη υπάρχουσα σχέση ή να ξεκινήσεις μια καινούρια ή ακόμα και το να μπεις στον πειρασμό να απατήσεις, πώς το αντιμετωπίζεις;

Ακόμα κι εκείνοι που είπαν πως ποτέ δε θα απατούσαν, ούτε καν θα έμπαιναν σε πειρασμό, σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή τους θα τους πέρασε απ’ το μυαλό, έστω ασυνείδητα. Άνθρωποι είμαστε, τι να κάνουμε; Εκεί που νιώθεις πως είσαι εντάξει με κάποιον ή και μόνος σου, όλο και κάτι θα σου χτυπήσει την πόρτα έτσι στο άκυρο. Όλο και κάτι θα έρθει να ταράξει τα νερά, ίσως για να δοκιμαστεί κάτι ήδη υπάρχον ως προς το πόσο δυνατό είναι. Ίσως γιατί αυτό το νέο που θα έρθει είναι το καρμικό σου. Όπως και να έχει για να μάθεις τι πρέπει να κάνεις θα πρέπει να δοκιμάσεις, έτσι δεν είναι;

Το θέμα είναι, όποια απόφαση κι αν πάρεις, στα μονοπάτια που ανοίγονται μπροστά σου να υπάρχει ένας συνδυασμός σωστής σκέψης, λογικής αλλά και συναισθημάτων. Ακόμα πιο σημαντικό, όταν ή αν θα μπεις στον πειρασμό να απατήσεις, αν δεν το κάνεις εν τέλει, να είναι επιλογή κι όχι συγκυρία. Εκεί είναι που θα κριθείς. Αυτή η επιλογή είναι που ορίζει το μετά στην ουσία.

Κάνοντάς το θα πάρεις μια απάντηση στα αμέτρητα ερωτήματά σου, θα γίνουν μετά πιο ξεκάθαρα στο μυαλό σου, ίσως σκεφτείς. Πέρα απ’ το μπέρδεμα στο κεφάλι σου που ίσως διογκωθεί, φαντάσου τις τύψεις που θα γεννηθούν για την απιστία σε έναν δικό σου άνθρωπο. Ακόμα κι αν τα συναισθήματά σου για τη σχέση σου δεν είναι τόσο δυνατά, οι ενοχές θα υπάρχουν γιατί δε θα είναι συνειδητή επιλογή. Άρα, απιστία ή μη, πρέπει να γίνονται με καθαρό κεφάλι- κοινώς να ξέρεις τι κάνεις και γιατί. Κάθε φορά που θα κοιτάς στα μάτια τον σύντροφο σου, να είσαι σε θέση να μπορείς να γνωρίζεις γιατί έκανες ή δεν έκανες κάτι. Να είναι η πίστη ή η απιστία επιλογή. Να πεις όχι γιατί το αποφάσισες κι όχι γιατί προέκυψε.

Κανένα συναίσθημα δεν μπορεί να είναι λάθος απ’ τη στιγμή που το νιώθεις και κανένας δε θα σου δώσει τη λύση. Εσύ πρέπει να πάρεις τη μεγάλη απόφαση. Βασικό όμως είναι να είσαι σίγουρος ότι έχεις αληθινά συναισθήματα για κάποιον πριν δοκιμάσεις μαζί του, αφήνοντας κάτι άλλο. Να γίνει πρώτα όλη διεργασία μες στο μυαλό σου και μετά να προχωρήσεις στην πράξη απελευθερωμένος από προηγούμενα κατάλοιπα.

Καλώς ή κακώς η σχέση είναι επιλογή. Δε σε υποχρεώνει κανείς να την κάνεις ούτε και να μείνεις με το ζόρι σε κάτι που μπορεί να μην είναι ιδανικό για σένα ή απλώς να έχει κάνει τον κύκλο του. Θες να είσαι με κάποιον και θέλει κι αυτός; Ωραία, μείνε προσηλωμένος εκεί και δούλεψέ το, αλλιώς μείνε ελεύθερος και κάνε τη ζωή σου- κι αυτό επιλογή σου είναι. Ούτε αναφορές σε κανέναν, ούτε διλήμματα, ούτε τύψεις. Μήπως αν είσαι ανάμεσα σε δύο, εν τέλει η καλύτερη λύση είναι αυτή;