Σαν τη γλύκα της αρχής που σπαρταράει η καρδούλα σου δεν έχει

Δεν υπάρχει ουδείς δεσμευμένος άνθρωπος που να μην έχει φτάσει στο σημείο να νοσταλγεί τις πρώτες στιγμές με το σύντροφό του στα αρχικά στάδια της σχέσης τους. Τα πρώτα αγγίγματα, τα πρώτα μηνύματα εκεί που τίποτα δεν ήταν σίγουρο. Εκεί που βλέπεις πως υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον κι αναρωτιέσαι πώς στο καλό να κάνεις την πρώτη κίνηση και ποια πρέπει να είναι αυτή. Εκεί που σε καταβάλλει το άγχος και μελετάς προσεγμένα το κάθε βήμα. Εκεί που ξεκινάει το παιχνίδι.

Ας το πάρουμε λοιπόν απ’ την αρχή. Πρώτο βήμα είναι να σιγουρέψεις το ενδιαφέρον του επιθυμητού προσώπου. Δεν είναι πάντα εύκολο να καταλάβεις αν τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Σαφώς υπάρχουν κι οι περιπτώσεις που είναι κάπως πιο ξεκάθαρο, σαν κάτι να πλανάται στην ατμόσφαιρα. Το νιώθεις ότι κάτι υπάρχει μεταξύ σας, λες «δεν μπορεί να είναι στο μυαλό μου» κι αυτό φαίνεται στη χημεία, τη στάση του σώματος ακόμα και στο ότι όταν βρίσκεστε με παρέα, είτε έξω είτε σε κάποιο σπίτι, όσες θέσεις και ν’ αλλάξεις πάντα με κάποιο τρόπο καταλήγει δίπλα σου και ψάχνει αφορμές να σου πιάσει κουβέντα. Καλά όλ’ αυτά, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να μην μπορείς να καταλάβεις αν θέλει ή δεν του καίγεται καρφί, γιατί η συμπεριφορά του είναι μια κρύο μια ζέστη. Μην ταράζεσαι, δε σημαίνει απαραίτητα ότι δεν ενδιαφέρεται. Παίζει να διστάζει, να φοβάται την απογοήτευση ή να ντρέπεται τους άλλους που είναι μπροστά. Αργά ή γρήγορα όμως, η καψούρα θα φανεί, αφού είναι σαν το βήχα και δεν κρύβεται.

Επιβεβαιώνοντας «το αμοιβαίο» μπαίνουμε στην πράξη. Ποιος θα στείλει πρώτος και τι θα πει; Και τα επόμενα μηνύματα· άλλο βάσανο. Σκέφτεσαι τι θα πεις και πώς θα το πεις και φτάνεις ν’ απαντάς ανά μισάωρο απ’ το άγχος σου. Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω το Τ9 που φροντίζει τα μηνύματά μας να ‘ναι αψεγάδιαστα, γιατί όλα μετράνε για να δώσουμε στον άλλον μια καλή εικόνα, μη μας πει κι ανορθόγραφους. Αχ, αυτά τα πρώτα μηνύματα έχουν άλλη χάρη! Στέλνεις ένα και κολλούν τα μάτια σου πάνω στην οθόνη μέχρι να έρθει η απάντηση, ακόμα κι αν η ερώτηση ήταν ένα απλό «τι κάνεις;».

Φυσικά εδώ είναι καταλυτική κι η βοήθεια των κολλητών που σε ξεσκαλώνουν όταν κολλάς και δεν ξέρεις τι να πεις, γι’ αυτό και τυχαίνει πολλά απ’ τα μηνύματά σας να έχουν γραφτεί συνεταιρικά. Οποιαδήποτε στιγμή και να χτυπήσει το κινητό σου είναι σαν να σταματάει η καρδιά σου μήπως κι είναι απ’ το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει. Τη μία στέλνεις εσύ πρώτος, την άλλη μέρα περιμένεις να το κάνει το άτομο για να σιγουρευτείς ότι θέλει κι αυτό να μιλάτε και κάπως έτσι τρως όλη τη μέρα πάνω απ’ το τηλέφωνο. Για να μη μιλήσω και για τα ξενύχτια καβάλα στο κομοδίνο για να φτάνει ο φορτιστής και να μιλήσετε λίγο ακόμη.

Κάπου εδώ έρχεται κι η ώρα για το πολυπόθητο ραντεβού, που περίμενες πώς και πώς, αλλά τώρα που ήρθε επιτέλους η ώρα τα ‘χεις παίξει. Τι θα βάλεις, πώς θα μιλάς, ποιος θα κάνει την πρώτη κίνηση, πώς θα είναι το πρώτο σας φιλί είναι μόνο μερικά απ’ τα ερωτήματα που γυρνούν στο μυαλό σου και σε τυραννούν, μιλάμε για γλυκιά τυραννία βέβαια.

Γενικότερα φοβάσαι μήπως δεν έχετε τι να πείτε και καταλήξετε να κάθεστε απλά ο ένας δίπλα στον άλλον αμήχανα. Ταυτόχρονα όμως, αγωνιάς να περάσετε λίγο χρόνο μαζί χωρίς τρίτους, να είστε χαλαροί κι ο εαυτός σας και να μιλήσετε για τις ζωές και τα μυστικά σας. Θέλεις να μάθεις τα πάντα. Στα πρώτα ραντεβού είναι που ξετυλίγεται σιγά-σιγά το μυστήριο και μαθαίνεις για την οικογένεια, τους φίλους, τους φόβους, τα όνειρα κι έτσι αρχίζει το δέσιμο.

Όλα τα «πρώτα» είναι μοναδικά και σου μένουν στο μυαλό κι ας κάνετε και στην πορεία άλλα, καλύτερα. Μπορεί για παράδειγμα το πρώτο φιλί να μην είναι τόσο καλό, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεχάσεις. Το ίδιο ισχύει για όλες τις πρώτες από κοινού εμπειρίες σας όπως η νύχτα που θα κοιμηθείτε μαζί, το πρώτο σας ταξίδι ακόμα και το πρώτο μάλωμα. Όσο καιρό και να μείνετε μαζί, ακόμα και να χωρίσετε, οι αναμνήσεις της αρχής μένουν αναλλοίωτες καθώς έχουν τη μοναδικότητα της πρωτιάς.

Τι ωραίο θα ήταν λοιπόν, να έμεναν όλες οι σχέσεις έτσι όπως ήταν στην αρχή. Αυτό το σασπένς, το «αλλού πατώ κι αλλού βρίσκομαι», το «είμαι θολωμένος απ’τη καψούρα» είναι αξία ανεκτίμητη.  Κι αν δεν μπορούν να διατηρηθούν στον ίδιο βαθμό όπως στις αρχές, κοίτα τουλάχιστον να ζεις και ν’ απολαμβάνεις τις στιγμές σας πάντα σαν να ΄ναι η πρώτες σας.