Το εσωτερικό του αυτοκινήτου σου δείχνει πολλά για σένα

Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι λένε, για να δημιουργήσεις μια εικόνα για κάποιον. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος τρόπος για να διαμορφώσεις άποψη ούτε κι απαραίτητα αυτός που θα ανταποκρίνεται εν τέλει πλήρως στην πραγματικότητα. Κάπου υστερεί. Δύο άνθρωποι όσο κολλητή παρέα κι αν κάνουν, όσα κοινά χαρακτηριστικά κι αν έχουν μεταξύ τους, αποτελούν δύο διαφορετικές ξεχωριστές προσωπικότητες  και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ο ένας  απόλυτα αντιπροσωπευτική εικόνα του άλλου. Μήπως θα ήταν πιο σωστό αν λέγαμε «δείξε μου το αμάξι σου να σου πω ποιος είσαι;»

Γιατί πέρα απ’ τον κολλητό, τι είναι αυτό που δεν αποχωριζόμαστε όπου κι αν πάμε; Πού περνάμε το περισσότερο χρόνο πέρα απ’ το σπίτι μας; Πού βάζουμε τα καψουροτράγουδα τέρμα, ανοίγουμε παράθυρο και χανόμαστε στις σκέψεις μας; Στο αμάξι μας, ναι. Εκεί  που νιώθεις άνετα να είσαι ο εαυτός σου, να κλάψεις αν δεν είσαι καλά ή να τσιρίξεις από χαρά αν έτσι σου βγει. Εσύ αποφασίζεις ποιον θα βάλεις μέσα, εσύ ποιον θα αφήσεις απ’ έξω. Σαν να μια μικρογραφία της ζωής σου, απόλυτα αντιπροσωπευτικό της ψυχολογίας και γενικότερα της καθημερινότητάς σου.

Έχεις αναλογιστεί πόσο χρόνο μπορεί να περνάς μέσα στο αμάξι σου; Αν ας πούμε κάνεις μισή ώρα να πας στη δουλειά και μισή να γυρίσεις κάθε μέρα και δουλεύεις πενθήμερο, μιλάμε για 20 ώρες το μήνα που περνάτε παρέα χωρίς να προσθέσουμε τις εξόδους για καφέ ή διήμερα τα σουκού. Εκεί οι ώρες διπλασιάζονται. Πιο δικό σου δε γίνεται. Γι’ αυτό και δένεσαι και προσέχεις το αμαξάκι σου όσο σαραβαλάκι ή παλιό αν είναι. Είναι ένας απ’ τους προσωπικούς σου χώρους στον οποίο ζητάς σεβασμό απ’ τους φιλοξενούμενους κι ας το ‘χεις εσύ σαν κλοτσοσκούφι ανάλογα με την ψυχολογία σου.

Μπαίνεις στο αμάξι και δε σε νοιάζει αν πήρες πορτοφόλι γιατί ξέρεις ότι αν απλώσεις λίγο το χεράκι κάτω όλο και κανένα ευρώ θα βρεθεί πεσμένο, από τότε που στο ασήμωσαν ξέρω ‘γω. Πεταμένες συσκευασίες από φαγητά- που έχουν φαγητό ακόμα μέσα,  χαρτάκια από διόδια -σουβενίρ απ’ τα ταξίδια σου δεν τα λες-  και πλαστικά από καφέδες που ποτέ δεν ήπιες ολόκληρους, σου θυμίζουν κάτι; Ε βέβαια, αν δεν είσαι στις καλές σου αυτό φαίνεται απλώς και μόνο απ’ την εικόνα του αυτοκινήτου σου. Για να πλυθεί θα πρέπει να βρέξει ή να τύχει ραντεβουδάκι- όπου αναγκάζεσαι να βάλεις μια τάξη. Το χάος του αντικατοπτρίζει το ψυχολογικό χάος της ζωής σου, αν το καλοσκεφτείς. Μα αν περνάς καψούρα, αν είναι καθαρό το αμάξι θα σε νοιάζει;

Αντίστοιχα όταν είσαι στις καλές σου και τότε αυτό φαίνεται. Πλυμένο, σενιαρισμένο ούτε σκόνη στο ταμπλό ούτε θα αφήσεις τους φίλους σου να φάνε μέσα, ούτε να καπνίσουν. Η απόλυτη τάξη όταν αυτή υπάρχει γενικότερα στη ζωή σου, αυτόματα σου βγαίνει και σε όλους τους τομείς. Θέλεις όλα γύρω σου, ειδικά τα πολύ προσωπικά σου αντικείμενα να ταιριάζουν με την ψυχική γαλήνη κι ηρεμία που βιώνεις και να ‘ναι στην εντέλεια, πόσο μάλλον το αυτοκίνητό σου. Πλύσιμο, γυάλισμα σε μόνιμη βάση και το μοστράρεις στους άλλους και κορδώνεσαι. Τότε ή ευτυχισμένος είσαι ή απλώς είναι καινούριο και το προσέχεις λίγο παραπάνω όπως γίνεται πάντα στις αρχές.

Εκτός απ΄ την ψυχολογία μας  η εικόνα του μπορεί να αντικατοπτρίσει και στοιχεία του χαρακτήρα του καθενός. Η ακαταστασία ας πούμε και τα σκουπίδια πεταμένα για μέρες δείχνουν έναν άνθρωπο ακατάστατο που δεν ενδιαφέρεται και πολύ για την καθαριότητα και υγιεινή του χώρου του ούτε για τη γνώμη των άλλων. Ο κλασικός τύπος ανθρώπου που δεν πρόκειται να κάνει τίποτα σήμερα, μιας και μεθαύριο μέρα είναι. Ότι βρέξει ας κατεβάσει, που λένε, δε βάζει προτεραιότητες στη ζωή του και βολεύεται σε καταστάσεις αταξίας όχι τόσο γιατί την προτιμά, αλλά γιατί δε θέλει να ξεβολευτεί. Αντίθετα το καθαρό και μέσα και έξω αμάξι, υποδηλώνει έναν άνθρωπο υπεύθυνο που ενδιαφέρεται για το χώρο του αλλά και για το καλό εκείνων που θα μπουν μέσα σ’ αυτό. Δείχνει σεβασμό προς τα αντικείμενά του και προς τους άλλους, σεβασμό και προς τους κόπους του, ιδιαίτερα αν πάσχισε για να αγοράσει το αμάξι μόνος του. Ενδιαφέρεται για την εικόνα του και τη γνώμη του κόσμου, γι’ αυτό και θέλει αυτή να είναι υπέρ του. Όσο πιο πολλά εξαρτήματα του φοράει, τόσο πιο πολύ θέλει να τραβάει τη προσοχή. Αν πάλι ένα αμάξι μοιάζει διαφορετικό είναι πολύχρωμο ή έχει αυτοκόλλητα, τότε ο ιδιοκτήτης κατά πάσα πιθανότητα είναι κάποιος που θέλει να ξεχωρίζει και να είναι μοναδικός.

Κοίτα να δεις πόσα πράγματα μπορεί να καταλάβει κανείς για έναν άνθρωπο ανάλογα με το αμάξι που κυκλοφορεί. Ανάλογα το χρώμα, το μέγεθος, το κόστος ή την εσωτερική του κατάσταση. Γι’ αυτό κι επιμένω στα αρχικά μου λόγια «δείξε μου το αμάξι σου να σου πω ποιος είσαι» και θα δεις που θα πέσω 100% μέσα.