6 λόγοι που γουστάρουμε ν' αγοράζουμε άχρηστα πράγματα

Πόσες φορές έχει τύχει να δούμε κάτι και να το αγοράσουμε χωρίς να το χρειαζόμαστε; Έτσι απλώς, επειδή μας άρεσε ή αποφασίσαμε ότι το θέλουμε. Ύστερα, το κρατήσαμε σαν βραβείο, πήγαμε για καφεδάκι μετά την αγορά γυρίσαμε σπίτι και πληροφορήσαμε τους πάντες γύρω μας για την αγορά μας. Μέχρι που δεν το ξανακουμπήσαμε.

Εκτός του γεγονότος ότι είμαστε υπερκαταναλωτικά όντα και μπορούμε ν’ αγοράζουμε πράγματα που δε χρησιμοποιούμε, υπάρχουν και πιο επιστημονικές εξηγήσεις για το γιατί το διασκεδάζουμε να κάνουμε ανούσιες αγορές. Μετά από ιδρώτα και ώρες μελέτης, πειράματα κι έρευνες που έκαναν κάποιοι (;) καταλήξαμε στους παρακάτω λόγους:

1. Το αντικείμενο που αγοράσαμε θεωρούμε ότι είναι σημαντικότερο από ό,τι άλλο έχουμε. Το θεωρούμε πιο πολύτιμο κι όσο το κρατάμε αχρησιμοποίητο, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει η αξία του. Γίνεται ακόμα πιο «ξεχωριστό» κι υποσυνείδητα πλέον, παύουμε να θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να το διαφυλάξουμε.

2. Τα αντικείμενα αυτά θεωρούνται επένδυση. Θεωρούμε για κάποιο λόγο, ότι είμαστε «τυχεροί» που πέσαμε πάνω στο αντικείμενο, που ενώ δε χρειαζόμαστε στην ουσία, το αγοράζουμε νομίζοντας ότι επενδύουμε τα χρήματά μας. Όπως με όλες τις επενδύσεις, πιστεύουμε πως θα μας αποφέρει κάποιο κέρδος. Τελικά το μόνο που μας φέρνει είναι ένα παραπάνω πράγμα για ξεσκόνισμα ή δίπλωμα στην ντουλάπα.

3. Βαρεμάρα. Ω ναι! Ένας πολύ απλός και σημαντικός λόγος άσκοπων αγορών. Όταν όλα τα αλλά πλέον δε μας ικανοποιούν, κάνουμε καινούριες αγορές για να ξεφύγουμε από την πλήξη μας. Πιστεύουμε ότι η προσθήκη καινούριων αντικειμένων θα μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα και ν’ αλλάξουμε λίγο παραστάσεις.

4. Ανασφάλεια. Εντάξει, εδώ θέλω να πω πως δε φταίμε απολύτως εμείς γι’ αυτό αλλά κι ο τρόπος που μας μεγάλωσαν. Μας έμαθαν οι παλαιότερες γενιές, ότι το να έχεις παραπάνω από τα απαραίτητα σημαίνει ασφάλεια. Μάθαμε να σκεφτόμαστε «ας αγοράσω κι αυτό, σε περίπτωση που χρειαστεί να το έχω». Εν τέλει, δε χρειάζεται και μένει στο ράφι, όμως εμείς έχουμε γεμίσει το κενό που αισθανόμαστε και πλέον είμαστε πλήρεις κι ασφαλείς.  

5. Μάρκετινγκ. Ομολογείστε το! Είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι δε θα πιαστούν κορόιδα από μια διαφήμιση! Που ξέρουν να ξεχωρίζουν την πραγματική προσφορά. Κι όμως, υπάρχουν κάτι τύποι, οι οποίοι έχουν σπουδάσει την τέχνη της εξαπάτησης. Ξέρουν πώς θα παρουσιάσουν ένα προϊόν και τι θα πουν για να μας κάνουν να το αγοράσουμε, ακόμα και αν δεν το θέλουμε καν. Κι αν συνεχίζετε να είστε δύσπιστοι, κάντε το τεστ της κουζίνας. Όλοι έχουμε θαμμένο κάπου ένα παρασκευαστή για ντολμαδάκια ή έναν αυτόματο καθαριστή για φασολάκια. Δεν είναι κακό. 

6. Ζήλια. Ένα από τα θανάσιμα αμαρτήματα. Ένας πολύ σημαντικός λόγος να ξοδέψουμε λεφτά σε πράγματα που δε θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ. Μας αρέσει να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με άλλους, είτε χειρότερους είτε καλύτερους από εμάς. Δεν μπορούμε ν’ αρκεστούμε μόνο σ’ αυτά που έχουμε και θέλοντας να δείξουμε υπεροχή, συλλέγουμε άχρηστα πράγματα, αρκεί να έχουμε περισσότερα από τον δίπλα. Εκτός από την υπεροχή, μπορεί απλώς να θέλουμε να έχουμε ό,τι κι ο διπλανός μας, ασχέτως αν θα το χρησιμοποιήσουμε ή όχι.

Εκτός από νορμάλ καταστάσεις, στις οποίες θα τύχει ν’ αγοράσουμε ένα άχρηστο προϊόν, υπάρχει κι η σοβαρότερη μορφή, αυτής της καταναλωτικής μανίας. Με μορφή ασθένειας πλέον συγκαταλέγεται ανάμεσα σε άλλες ψυχικές ασθένειες, με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτή της βουλιμίας, του εθισμού στο αλκοόλ ή τα ναρκωτικά. Η μανία αυτή παρουσιάζει εξάρσεις όταν το άτομο υποφέρει από κατάθλιψη κι εντείνεται την περίοδο των γιορτών. Πιστεύουν ότι θα αισθανθούν καλύτερα, αλλά τελικά αισθάνονται πολύ χειρότερα. Καταλήγουν να εξαντλούνται οικονομικά τελικά και να πέφτουν ακόμα πιο πολύ ψυχολογικά.

Για όλα όμως υπάρχει γιατρικό. Αν δε συγκαταλεγόμαστε στη δεύτερη κατηγορία και χρίζουμε ψυχολογικής βοήθειας (καλό είναι να απενοχοποιήσουμε τον ψυχίατρο-ψυχολόγο παιδιά και να ζητάμε τη βοήθειά του όταν νιώθουμε πως κάτι δεν πάει καλά) τότε καλό θα είναι να ακολουθήσουμε μικρές, πρακτικές μεθόδους που θα σώσουν κι εμάς και το πορτοφόλι μας. Ας πάρουμε τον χρόνο μας να σκεφτούμε δεύτερη φορά αν αυτό που θέλουμε ν’ αγοράσουμε το χρειαζόμαστε πραγματικά. Μπορούμε να κάνουμε μια λίστα (κατά προτίμηση από το σπίτι όπου δεν υπάρχουν οι σειρήνες να μας δελεάζουν) που θα μας κατευθύνει στα απαραίτητα και μόνο.

Εν κατακλείδι, άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε. Αρκεί να μην τα κάνουμε τακτικά γιατί στοιβάζονται στις ντουλάπες μας, στα συρτάρια μας και στο τέλος τα πετάμε. Χρήματα που θα μπορούσαμε να τα κάνουμε διακοπές, τατουάζ, ποτάκια με φίλους κι άλλα πολλά και σίγουρα πιο εποικοδομητικά.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!