Αισίως φτάσαμε στο 2023, όπου πλέον έχουν εφευρεθεί άπειροι τρόποι να κάνουμε την καθημερινότητά μας ευκολότερη, πιο λειτουργική, πιο διασκεδαστική κι ίσως κατά μια έννοια πιο ασφαλή, αν και στην Ελλάδα το θέμα «ασφάλεια» είναι πονεμένη ιστορία. Αν όμως με μια χρονομηχανή, ο τωρινός εαυτός σου γυρνούσε πίσω, 30 χρόνια ας πούμε, πόσο ικανοποιημένος θα ήταν; Τα προαιρετικά εκείνης της γενιάς έχουν γίνει απαραίτητα αυτής. Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται, σε φάση να πιάνεις τον εαυτό σου να απαντάει στο 10χρόνο ανίψι σου με φράσεις που χρησιμοποιούσε ο πατέρας σου, όπως η κλασική του «εμείς τότε» λες κι απευθύνεσαι στην εποχή του μεσοπολέμου.

Ταξιδέψτε μαζί μου σε αυτή τη μικρή αναδρομή οι νεότεροι για να νιώσετε πώς ήταν να ζεις τη δεκαετία του 90 κι οι μεγαλύτεροι νιώστε γέροντες, αν κάτι από αυτά τα θυμάστε.

 

1. Διαδίκτυο

Είχε κάνει δειλά δειλά τα βήματά του στην καθημερινότητά μας, κάπου μέσα στο 1991. Για να συνδεθείς δε, έπρεπε να έχεις κάνει δέηση, να μη χρησιμοποιεί κανείς άλλος το τηλέφωνο και να είναι ευνοϊκά τα άστρα. Ήταν κάτι που δεν υπήρχε σε όλα τα σπίτια, είχε χρονοχρέωση και σίγουρα δεν είχες πρόσβαση από παντού. Κι όμως, οι άνθρωποι επικοινωνούσαν και λειτουργούσαν. Φανταστικό; Πλέον είναι ένα απαραίτητο εργαλείο κι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας με ό,τι καλό ή κακό έχει να δώσει.

 

2. Κινητό

Κάποτε ήταν μόνο για κλήσεις και φιδάκι. Χρήσιμο γι’ ανθρώπους που τους διευκόλυνε στη δουλειά τους ή για αυτούς που μπορούσαν να το έχουν. Μη φανταστείτε καμία τρελή τεχνολογία, μια συσκευή σε μέγεθος παντόφλας νούμερο 44, που απλώς έπαιρνες ή δεχόσουν κλήσεις και στο τσακίρ κέφι έστελνες και κανένα μήνυμα. Πλέον έχει γίνει προέκταση του χεριού μας κι ο τρόπος να κάνουμε σχεδόν τα πάντα.

 

3. Λάπτοπ, τάμπλετ κι άλλες φορητές συσκευές

Οι φορητές συσκευές δεν ήταν και τόσο φορητές, με την έννοια πως αν ήθελες να χρησιμοποιήσεις το λάπτοπ σου, ας πούμε, έπρεπε να το συνοδεύεις με διαφορά άλλα περιφερειακά για να δουλέψει και χωρίς ρεύμα κρατούσε κάπου δέκα λεπτά. Έτσι, κατέληγες πως τελικά δεν ήταν τόσο απαραίτητο κι ο γρηγορότερος τρόπος ήταν ο χειροκίνητος. Σήμερα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, δεν μπορούμε να φανταστούμε να γράφουμε μια εργασία ή να δουλεύουμε με άλλο τρόπο.

 

4. Αερόσακοι 

Για παράδειγμα, πλέον δεν μπορείς να φανταστείς αυτοκίνητο χωρίς αερόσακους ή ζώνες. Πολλές πτυχές της ζωής μας, πια, καθορίζονται από την επιλογή της ασφαλέστερης πρακτικής, κάτι στο όποιο οι παλιότεροι είτε δεν έδιναν σημασία, είτε απλώς δεν το θεωρούσαν και τόσο απαραίτητο σε σχέση με το πόσο προσέθετε στην τελική τιμή.

 

5. Φωτογραφίες/Βίντεο

Γενικότερα το να απαθανατίζει κάποιος στιγμές από τη ζωή του, για να έχει αρχείο ή απλώς για να θυμάται ήταν χόμπι κι όχι μια στάνταρ διαδικασία. Αν ξεχνούσε και τη φωτογραφική στο σπίτι ή δεν είχε φιλμ,δεν έτρεχε και τίποτα. Η όλη διαδικασία, ήταν ένα τελετουργικό με 36 λήψεις στη διάθεσή σου, τις οποίες έπρεπε να πας να εμφανίσεις από το φιλμ, κάτι που χρειαζόταν κάποιες μέρες και κόστιζε αρκετά. Τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις έστω και μια φωτογραφία, στη χειρότερη μόνο στο κινητό, στην καλύτερη ποσταρισμένη σε κάποιο σόσιαλ.

 

6. Βιντεοπαιχνίδια, ηλεκτρονικά παιχνίδια και κάθε είδους παιχνίδι που χρειαζόταν πρίζα

Το σπίτι του φίλου που είχε κάτι απ’ αυτά, αυτομάτως γινόταν ναός για την παρέα. Παρ’ όλα αυτά το παιχνίδι στον δρόμο ήταν απαραίτητο και δε συμπεριλάμβανε ούτε μία οθόνη- άντε κανένα game boy στη χειρότερη.

 

7. Οικοσυσκευές όπως καφετιέρες, air fryer κ.λπ

Θυμόμαστε, για παράδειγμα, τους γονείς μας να πίνουν, είτε ελληνικό είτε στιγμιαίο. Σήμερα δεν μπορούμε να διανοηθούμε τη ζωή μας χωρίς την τεράστια ποικιλία καφέ που μας προσφέρεται, ενώ αν κάποιος πίνει φραπέ κι όχι φρέντο εσπρέσο είναι αυτομάτως κι άνθρωπος των σπηλαίων. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις υπόλοιπες συσκευές του σπιτιού μας.

Πριν μας κάψουν οι γηραιότεροι στην πυρά, να υπενθυμίσουμε πως κι εκείνοι βίωσαν κάτι ανάλογο, όπως κι εμείς θα βιώσουμε στο μέλλον από την επόμενη γενιά- αν σκεφτούμε ότι το δίχρονο ανίψι μας ξέρει ήδη να ξεκλειδώνει και να επιλέγει στο κινητό τι θέλει να δει. Οι ανάγκες αλλάζουν αναλόγως των εποχών που διανύουμε. Κάποια πράγματα, όμως, θα παραμείνουν απαραίτητα όπως η επικοινωνία, η επαφή των ανθρώπων κι η ασφάλεια. Μπορεί να έχει αλλάξει ο τρόπος, αλλά το ζητούμενο θα παραμένει διαχρονικά το ίδιο.

Συντάκτης: Αμάντα Δουλγεράκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου