Σήμερα, αυτός ο υπέροχος μπλε πλανήτης, φιλοξενεί περίπου 7,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, πολιτισμών, διαφορετικής κουλτούρας, ποικίλων ικανοτήτων και χαρακτηριστικών. Τόσο διαφορετικοί κι όμως τόσο ίδιοι μεταξύ μας. Σύμφωνα με τον φίλο Καρλ (Καρλ Γιουνγκ: Ελβετός ψυχίατρος και ψυχαναλυτής) όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε έναν μαζικό ασυνείδητο νου, διαμορφωμένο από τις μνήμες και τα πρότυπα συμπεριφοράς σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας.
Δυο τύποι ανθρώπων όμως, που όλοι έχουμε στη ζωή μας (ή είμαστε οι ίδιοι), είναι εκείνοι που μιλώντας μεταξύ μας, μπορούν εύκολα να προσδιορίσουν έναν χαρακτήρα, ακόμη κι από μια απλή συναναστροφή. Εκείνοι που λέμε «γλυκούς», που αποτελούνται από 60% ζάχαρη-10% μέλι-30% νάζι κι οι άλλοι, αυτοί που στο αίμα τους κυλάει λεμόνι, που για να διαλυθεί η ξινίλα πρέπει να την αραιώσουν με τεκίλα για να γίνει έστω υποφερτή.
Το κακό είναι ότι η πρώτη κατηγορία δεν εννοεί να καταλάβει, στο μεγαλύτερο ποσοστό της, πως υπάρχει και η δεύτερη. Οι τύποι, που το σηκωμένο φρύδι αποτελεί τρόπο ζωής. Που δεν μπορούν να μεταφέρουν τα συναισθήματά τους μ’ ένα γλυκό και ζεστό χαμόγελο, ενώ ξέρουν πώς θα βοηθήσει να εξομαλυνθεί μια κατάσταση και θα προτιμήσουν να τα κάνουν όλα άνω κάτω.
Ένας άνθρωπος τον οποίο αναφέρουμε ως γλυκό κάπως πιο πρόχειρα, είναι ουσιαστικά αυτός που μπορεί και θέλει -βασικό- να επικοινωνήσει, χωρίζοντας προτάσεις, οι οποίες αποτελούνται από ξεκάθαρες έννοιες με δομή, σωστή σύνταξη με υποκείμενο-ρήμα-αντικείμενο. Που έχει ως κίνητρο τη σύμπνοια. Ένας άνθρωπος ο οποίος αναφέρεται ως ξινός σε μια πρώτη γνωριμία, είναι εκείνος που δε θέλει συζήτηση, θέλει μια δομή δράσεων που την έχει αποφασίσει ο ίδιος. Έτσι οι προτάσεις είναι ελάχιστες κι η επικοινωνία γίνεται συνήθως με νεύματα ή εκφράσεις του προσώπου, διφθόγγους ή την ασφαλέστερη οδό, τη σιωπή.
Δε γίνεται όλοι να προσεγγίζουμε με τον ίδιο τρόπο τις καταστάσεις γύρω μας κι ίσως αυτή η κατάταξη να αδικεί κάπως τους ανθρώπους δε στάζουν συνέχεια μέλι. Κάποιοι θ’ αγαπήσουν και θα στολίσουν τις στιγμές τους με πολλές κι όμορφες λέξεις, με προτροπές, με κατανόηση, με φιλοφρονήσεις, ίσως όμως και με πλαστό καμιά φορά ενδιαφέρον για να προκαλέσουν τη συμπάθεια. Κάποιοι θ’ αγαπήσουν την απλότητα και δε θα πουν τίποτα παραπάνω από αυτό που θεωρούν πως ισχύει και δε θα διανθίσουν τους διαλόγους τους. Υπάρχουν κι οι τύποι που όταν δε συμπαθήσουν κάποιον από την πρώτη μάτια, θα το δείξουν ή θα σηκωθούν να φύγουν. Που το πείραγμα είναι η γλώσσα της αγάπης τους. Είναι οι φίλοι, που αναγνωρίζουν πόσο θεραπευτικό είναι το μπινελίκι, πόσο χαλαρωτικό κι απελευθερωτικό είναι να μην κινείσαι με βάση τις εντυπώσεις.
Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί όλες οι παρέες/σχέσεις έχουν και τον ξινό τους; Γιατί ξέρουμε όλοι πως αυτός ο άνθρωπος θα σου πει αυτό που δε θέλεις ν’ ακούσεις αλλά πρέπει, αυτός θα επέμβει όταν κάποιος τολμήσει να προσβάλει τους ανθρώπους γύρω του, αυτός θα μπινελικώσει και θα ξινίσει σε μια ανάρμοστη συμπεριφορά, σε μια άθλια ιδέα. Και ξέρει πως θα του την πουν αλλά δεν τον νοιάζει.
Κάτω από το μέλι και τη ζάχαρη βράζει μια φωτιά που δεν την αφήνουμε να φουντώσει. Στην πραγματικότητα όταν το μέλι θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία για μεγάλο διάστημα χάνει σιγά σιγά όλα τα στοιχεία που το κάνουν γλυκό κι υγιεινό. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους, όταν σιγοβράζουν τη γλυκύτητά τους. Γι’ αυτό καλύτερα να πάρεις μια γεύση πιο δυνατή, πιο ισχυρή και να την «αραιώσεις» με κάτι. Με λίγο αλκοόλ, με λίγη ζάχαρη, με δυο τρία παγάκια, φτιάχνοντας το τέλειο κοκτέιλ αισθήσεων.
Η ξινίλα είναι λίγο παρεξηγημένη. Πάνω κάτω είναι απλώς η άλλη πλευρά της γλύκας, η ίσως λιγότερο συγκαταβατική. Δε γνωρίζει φύλο, ηλικία, πολιτισμό, γλώσσα ή ιδιότητα. Είναι ένας κοινός και παγκόσμιος καταλύτης, που κρατάει το κόσμο σε κίνηση. Είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος, το αντίβαρο στη ζυγαριά. Δε γεννιόμαστε όλοι οι άνθρωποι ζαχαρωμένοι. Κάποιοι γεννιόμαστε ξινοί και ξέρουμε πώς δε μπορείτε να ζήσετε χωρίς εμάς, γιατί κατά βάθος είμαστε η φωνή της λογικής σας.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου