Συναγερμός συναγερμός χωρίζει απόψε ο κολλητός!

Oι κολλητοί ξέρεις ποιοι είναι. Είναι εκείνοι που άνετα μοιραζόμαστε τα μυστικά μας, περνάμε τις καλύτερες στιγμές μας στον καναπέ, γελάμε μαζί, κλαίμε μαζί, ταξιδεύουμε, βολτάρουμε, ξενυχτάμε. Δεν υπάρχει κάτι πιο ουσιώδες από τη σχέση δυο κολλητών φίλων. Κι έτσι, όταν ένας από τους δυο χάνει κάτι, πρέπει να είναι εκεί ο άλλος να γεμίσει το κενό.

Μια από αυτές τις δύσκολες στιγμές είναι όταν ο κολλητός χωρίζει από μια σχέση που είχε επενδύσει. Εκεί φαίνεται και κρίνεται η ιερότητα της φιλίας σας. Πρέπει να βοηθήσεις σαν να είναι το πρόβλημα δικό σου. Να πάρεις ένα βάρος και να ελαφρύνεις τον πόνο που εκείνη τη στιγμή φαίνεται ατελείωτος κι αβάσταχτος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, οι οποίοι μπορούν να μη συμπεριλαμβάνουν ποτά και κραιπάλες. Σίγουρα οι πρώτες προμήθειες αφορούν φαγητό, σοκολάτα, τσιγάρα, κανένα ποτάκι (όχι τίποτα πολύ, δε θέλουμε να μη νιώθει), καψουροτράγουδα και πολλή υπομονή.

Αρχικά, ως συμπαραστάτης, καλό θα ήταν να είσαι προετοιμασμένος για μια δύσκολη περίοδο γεμάτη αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα, αρνήσεις, κλάματα, αναστεναγμούς κι άλλα συναφή. Η λύση του εγκλεισμού δε βοηθάει ποτέ κανέναν, ειδικότερα αν το μόνο που θέλει ο άλλος είναι ν’ αποκοπεί από τον κόσμο και να κλαίει τον χαμένο του έρωτα όλη μέρα. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο φίλος δε σηκώνει αντιρρήσεις- βασικά δε ρωτάει καν. Απαγάγει τον κλαίοντα με το ζόρι και τον βγάζει εκτός σπιτιού, ακόμα κι αν είναι να πάνε μια βόλτα μέχρι το κοντινό πάρκο να κάτσουν στο παγκάκι και να τρώνε σποράκια. Πρέπει να κάνουμε τον άλλο να δει την ομορφιά του κόσμου, μήπως νιώσει πως δε χάλασε.

Η σιωπή επιβάλλεται όταν πονάει ο κολλητός. Και βοηθάει κιόλας, έτσι ώστε στον χρόνο του ν’ ανοιχτεί, να εκφράσει τις σκέψεις του και ν’ απαλύνεις, με τη σειρά σου, τον πόνο. Δεν είναι η στιγμή κατάλληλη να κατακρίνεις τις επιλογές του, ακόμα κι αν είχες προβλέψει την κατάληξη της σχέσης, ακόμα κι αν είχες προειδοποιήσει εκατοντάδες φορές (γιατί οι σωστοί φίλοι δε σου χαϊδεύουν τ’ αυτιά, δε σε αφήνουν να εθελοτυφλείς ) δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να πεις τη μαγική ατάκα «στα είχα πει». Δεν είναι η ώρα να διδάξεις, αλλά να καθοδηγήσεις προς το να βρει μόνος του τις απαντήσεις που θέλει.

Κάθε χωρισμός όπως και κάθε άνθρωπος, είναι διαφορετικός. Έτσι, μην μπεις στη διαδικασία να προτείνεις ή να πεις πράγματα μόνο από τις δικές σου εμπειρίες ή από τη δίκη σου ενδεχόμενη αντίδραση σε ανάλογη περίπτωση. Τον ξέρεις, είναι φίλος σου, όποτε ξέρεις πώς σκέφτεται και πώς αντιδρά ακόμα κι αν είναι η πρώτη φορά που περνάει κάτι τέτοιο. Ξέροντας, λοιπόν, ότι είχε επενδύσει στη σχέση αυτή πολλά, δε βοηθάει να ρίχνεις λάδι στη φωτιά με ατάκες του τύπου «αφού το ήξερες» ή άκρως αρνητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Δε θα βοηθήσει, γιατί ακόμα και την στιγμή που κλαίει κι οδύρεται σαν την Παξινού σε αρχαία τραγωδία, θα συνεχίσει να βλέπει τα ωραία της σχέσης που έληξε.

Εδώ έρχεται λοιπόν η ώρα να αποδομήσετε μαζί τη σχέση. Φαντάσου ότι παίζεις Τζένγκα, βγάζοντας τουβλάκι τουβλάκι όλα αυτά που οδήγησαν στο χωρισμό, αφήνοντας εκτός της κατασκευής τα δεδομένα. Σίγουρα. κάπου εκεί, το αλκοόλ θα υπάρξει μια καλή λύση. Παρ’ όλα όσα λέγονται με τον μαγικό αυτό ζωμό, μάλλον λειτουργεί αντίθετα από ό,τι πιστεύουμε. Δε μας κάνει να ξεχνάμε, μας κάνει να θυμόμαστε. Και για να χωρίσεις μεγαλειωδώς πρέπει να θυμηθείς για να μπορέσεις να προχωρήσεις χωρίς να θάψεις τίποτα.

Ο χωρισμός όπως κι όποτε κι αν έρθει για τον κολλητό, είναι αποστολή για σένα. Κακοτράχαλος ή στρωμένος με ροδοπέταλα ο δρόμος υπάρχει για να τον βαδίσετε παρέα. Μέχρι να μην πονάει πια.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!