Αυτός που είπε ότι στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται μάλλον έκανε μεγάλο λάθος. Και δεν ξέρω για τον πόλεμο -εύχομαι ποτέ να μη μάθω από πρώτο χέρι- αλλά στον έρωτα σίγουρα δεν επιτρέπονται όλα. Κάθε άνθρωπος μες στη μοναδικότητά του αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με τον δικό του διαφορετικό τρόπο. Ακόμη κι αν επιλέξουμε να είμαστε μαζί με κάποιον άλλον ποτέ δεν είναι εύκολο να ταιριάξουμε απόλυτα. Εξάλλου δε γεννηθήκαμε πανομοιότυποι, γεννηθήκαμε διαφορετικοί και πάντα θα μας ελκύουν και τα αντίθετά μας.

Αν και ζούμε σ’ έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς, που για τα πάντα πρέπει να έχεις ένα πρόγραμμα, που ταξινομείς τη σκέψη σου σε κουτάκια, υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία γίνονται αυθόρμητα ακόμη. Θα ερωτευτείς αυθόρμητα, θα γελάσεις, θα κλάψεις, θα καβγαδίσεις. Παρ’ όλα αυτά τείνουμε να βάζουμε πρόγραμμα, ακόμη και στα συναισθήματά μας, ακόμη και στο πώς θα πρέπει να μιλήσουμε ή να φερθούμε στον σύντροφό μας, πότε θα περάσουμε καλά ή ποτέ θα καβγαδίσουμε. Αφήνω όλα τα υπόλοιπα στην άκρη -γιατί μπορώ να δεχθώ ότι μπορούμε να προγραμματίσουμε μια στιγμή χαλάρωσης ας πούμε- αλλά πώς μπορείς να βάζεις χρονοδιάγραμμα σε μια διένεξη;

Αντί να σκέφτεσαι πώς θα λύσεις την παρεξήγηση, σκέφτεσαι πόση ώρα πρέπει να κρατήσει μούτρα ο σύντροφός σου, μέχρι να πάρεις τη σκυτάλη και να δείξεις ότι έχεις θυμώσει που κράτησε μούτρα. Δεν μπορείς, όμως, να βάζεις στο μυαλό σου ένα χρονοδιάγραμμα για τις αντιδράσεις σου κι ακόμη χειρότερα για τις αντιδράσεις του άλλου. Δεν επεξεργαζόμαστε όλοι στον ίδιο χρόνο τις καταστάσεις. Άρα πού βασίζεις αυτό το χρονοδιάγραμμα που λέει πόσο επιτρέπεται να είναι κάποιος θυμωμένος πριν θυμώσεις κι εσύ μαζί του που θύμωσε;

Πάνω απ’ όλα, είσαι μαζί με κάποιον γιατί έχεις την ασφάλεια ότι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, να μιλήσεις άνετα.  Καλό θα ήταν, όπως σθεναρά υποστηρίζουμε τις απόψεις μας σε σημείο να φτάνουμε σε διένεξη, να έχουμε και το σθένος να παραδεχθούμε τα λάθη μας και να συγχωρήσουμε ή να ζητήσουμε συγχώρεση. Το θέμα δεν είναι να μεταθέτουμε μιαν αναπόφευκτη συζήτηση αλλά να μάθουμε ν’ ακούμε, να συζητάμε και να λύνουμε επί τόπου τα προβλήματά μας. Όσο κρατάς φυλακισμένο κι άλυτο ένα πρόβλημα, τόσο διογκώνεται, μέχρι που εκρήγνυται και γεμίζει ο κόσμος άσκοπες συγνώμες και λόγια που μετανιώσαμε που είπαμε.

 

 

Λες, μπορεί να είναι θυμωμένος μαζί μου μια μέρα, έναν μήνα, μία ώρα και περιμένεις ο άλλος να υπακούσει νοητά στο πλαίσιο που έχεις θέσει. Κι αν αυτός ο χρόνος που είχες κατά νου περάσει, κάθεσαι στο πάτωμα ουρλιάζοντας και περιμένοντας να σου δώσουν την προσοχή που σου στέρησαν. Δε λειτουργεί όμως έτσι. Μίλα, εκφράσου κι αν δεις ότι δε λύνεται κάνε κάτι καλύτερο, κάνε μια προσπάθεια. Θέτεις όρια στο δικό σου μυαλό και περιμένεις ο άλλος να συμβιβαστεί και να μην τα ξεπεράσει. Στην περίπτωση που δεν έρθουν τα πράγματα όπως τα έχεις σκεφτεί και τα έχεις υπολογίσει, εκνευρίζεσαι όχι για τον αρχικό λόγο της διένεξης, αλλά γιατί θεωρείς πως ο άλλος έχει ξεπεράσει τα όρια που έχεις θέσει. Τώρα που το διαβάζεις ακούγεται τρελό, ε;

Το δώρο του λόγου μάς έχει δοθεί για να το αξιοποιούμε. Να κρατάμε κακίες και μουτράκια δε μας αρμόζουν, πόσω μάλλον μεταξύ ζευγαριών που υποτίθεται πως είναι μαζί γιατί κάπου ταίριαξαν. Κάπου όμως θα διαφωνούν κιόλας. Τα συναισθήματα κι οι εκφράσεις δεν μπορούν να είναι προγραμματισμένες. Τίποτα καλό δε μπορεί να προκύψει από κάτι τέτοιο. Δεν μπορείς να έχεις σε κουτάκια τους ανθρώπους και τις αντιδράσεις τους, δεν μπορείς να κρατάς ημερολόγιο για το ποτέ θα είσαι θυμωμένος ή ποτέ θα αντιδράς. Δεν είναι λογικό ν’ αντιδράς άσχημα όταν ο άλλος δεν κάνει αυτό που θες εσύ να κάνει.

Απλώς σκέψου πόσο πιο ήρεμος θα νιώσεις όταν λύσεις την παρεξήγηση και προχωρήσεις παρακάτω, χωρίς να γυρνάει στο μυαλό σου το τι θα μπορούσες να είχες πει ή τι θα γινόταν αν είχες πει κάτι άλλο. Όλα αυτά γυρνάνε μέσα σου και δε σε αφήνουν να χαρείς ουσιαστικά τη σχέση σου. Στην ουσία επαναπρογραμματίζεις τη ζωή σου τελικά . Δε ζεις, απλώς συνυπάρχεις και τελικά δεν πας παρακάτω.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Αμάντα Δουλγεράκη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου