Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων εκεί έξω: Εσύ και όλοι οι υπόλοιποι. Η σχέση που διαμορφώνουμε με τους άλλους είναι δική μας δουλειά, έτσι ώστε κάθε βήμα και κάθε «άλλος» ν’ αντανακλά δικά μας κομμάτια και χαρακτηριστικά. Το καθετί απάνω σ’ αυτόν τον κόσμο έχει και δικά μας στοιχεία. Έτσι, όλο και κάτι θα αφήσουμε στον κόσμο αυτό κάποια στιγμή.
Είτε το ξέρουμε, είτε το αγνοούμε.
Θέλω να μοιραστούμε όσα μαζί ακούγαμε από παιδιά. Να ξαναγίνουμε παιδιά ή να ξαναβρούμε κομμάτια μας. Να τα αποσυναρμολογήσουμε και να τα συνθέσουμε, όσα ή ό,τι δεν πάει παρακάτω να το αλλάξουμε και να αλλάξουμε. Ξεκινώντας από εμάς, που φοβόμαστε την αποτυχία. Ή ξεκινώντας από ορισμένους που φοβούνται πως η αποτυχία χτυπά την πόρτα, σε όποιον δεν είναι πονηρός ή κουτοπόνηρος, ετοιμοπόλεμος ή αδίστακτος, έτσι ώστε λογικά να πετύχει.
Να θυμάσαι αυτό: Όσοι πατάνε επί πτωμάτων για να πετύχουν είναι αυτοί που απλώς δεν μπορούν να πετύχουν. Οπότε μη σε αγχώνει, αν σου λένε πως θα κάνουν τα ίδια μ’ εσένα ή θα τα κάνουν καλύτερα από εσένα. Μη σε τρομάζουν που φαίνονται (και μπορεί να είναι) τόσο αδίστακτοι προκειμένου να εξυπηρετήσουν το προσωπικό τους συμφέρον. Ανίκανοι να λογαριάσουν ηθικές αρχές και αφελείς να καταλάβουν τις συνέπειες που προκαλούν στους άλλους.
Μη σε φοβίζει, γιατί δεν είσαι έτσι εσύ. Δεν είναι όλοι δολοφόνοι συνειδήσεων.
Ο άνθρωπος που διαθέτει προϋποθέσεις για να επιτύχει, έχει ταυτόχρονα αναπτύξει και την ικανότητα να βλέπει «οικολογικά» τις συνέπειες των πράξεών του, γνωρίζοντας δηλαδή πως τούτες δεν πρόκειται να βλάψουν τους γύρω του. Είναι αυτό που λέμε στο life coaching οικολογία στόχου ή σκοπού. Ποιους ωφελεί και ποιους βλάπτει; Νομικά, όλα αυτά τα ανθρωπάκια θα δικάζονταν για παράβαση καθήκοντος. Δεν ωφελούν, αλλά βλάπτουν. Και αν αναρωτιέσαι, αν έχουν ιδιαίτερο καθήκον να σου φερθούν εντάξει, τόσο σε εσένα όσο και στους υπολοίπους, η απάντηση είναι πως ναι, φυσικά και έχουν. Ή αν το προτιμάς αλλιώς, απλώς μην κάνεις ότι δεν θες να σου κάνουν. Τελικώς, κάνε ό,τι θες να σου κάνουν.
«Ναι, αλλά εκείνοι πετυχαίνουν»: Μην το πεις ή τουλάχιστον μη μου το πεις. Μπορεί να είναι τέτοιοι οι καιροί και περίεργες οι φάσεις που περνάμε όλοι, μα δεν αξίζει. Θες το κάρμα; Θες το φιλότιμο; Πάρε ό,τι θες, πες το όπως θες, μα μην προκαλείς αταξία. Η αταξία προκαλεί χάος στο σύμπαν. Και αταξία στο σύμπαν σημαίνει αταξία και χάος στη δική σου ζωή. Καλύτερα να το παλέψεις μόνος σου. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει και ό,τι είναι να έρθει θα έρθει. Σάμπως το αντικείμενο εκμετάλλευσής σου δε θα σε καταλάβει; Και τι σχέση θα είναι αυτή; Ξεκάθαρα σαθρή και με μηδενικό υπόβαθρο.
Και εμείς ξέρουμε ή τουλάχιστον προσπαθούμε να χτίζουμε σχέσεις με υπόβαθρο και ποιότητα. Έτσι δεν είναι;
Σχέσεις με υπόβαθρο και ποιότητα τόσο με τους άλλους, όσο και με τους εαυτούς μας. Πάνε πακέτο τούτα τα δυο. Ό,τι κάνεις θα σου κάνουν ή ό,τι κάνεις θα σου γυρίσει πίσω. Κάνε καλό, θα δεις καλό. Κάνε κακό, φυλάξου! Και μην ξεχνάς, πως ενός κακού μύρια έπονται.
Καλύτερα να το δουλέψεις μόνος σου. Ναι, για εκείνη τη δουλειά που ήθελες επιφυλάξου πρώτα πως έχεις τα προσόντα. Ναι, για εκείνη τη σχέση που ήθελες επιφυλάξου πως είσαι, αν όχι στο σωστό timing, τουλάχιστον έτοιμη ή έτοιμος να δώσεις για να δοθείς. Μην παρακινείσαι από εγωιστικά κίνητρα και τακτικές. Δεν ωφελούν, αλλά βλάπτουν. Πρώτα τους άλλους και μετά εσένα.
Αν ώρες ώρες πιάνεις τον εαυτό σου να κάθεται στον καναπέ και να ονειρεύεται πως έχει τη δύναμη να απαλλαγεί και να αλλάξει, να σηκωθεί από τις γκρίζες ημέρες και να χωρέσει όλα όσα θα μπορούσαν να τον κάνουν ευτυχισμένο, πίστεψέ το. Είναι μάλλον η αλήθεια. Η αλήθεια σου. Και είναι μία προτιμότερη αλήθεια.
Κι αν άλλες φορές δε θέλεις να σηκωθείς από τον καναπέ, ούτε θέλεις να ανατείλει η επόμενη ημέρα, γιατί νιώθεις πως έχεις φτάσει στον πάτο, μία ερώτηση. Οδηγεί κάθε τέλμα σε μία καινούρια αρχή; Ναι ή όχι; Έχουμε όλοι μία απάντηση να δώσουμε. Έχουμε φτάσει όλοι στην απόγνωση και το μηδέν. Και η απάντηση είναι: Ναι, έπεται μία νέα αρχή. Γι’ αυτό μην ακούς από τις ιστορίες αυτών που απλώς πατάνε τους άλλους, για να ανέβουν ψηλά και δήθεν τα καταφέρνουν. Στην πραγματικότητα, όχι απλώς κατεβαίνουν χαμηλότερα, αλλά αποτυγχάνουν παταγωδώς. Διασύρουν ζωές και διασύρονται.
Μη διανοηθείς να υποβιβάσεις τους άλλους. Μην υποβιβάσεις τη νοημοσύνη τους, γιατί θα το καταλάβουν. Αν όχι αυτοί, τότε οι άλλοι. Και οι άλλοι μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι ή οι χειρότεροι εχθροί σου.
Μην υποβιβάσεις τις προσπάθειες των άλλων. Σε ό,τι έχεις δώσει ενέργεια θα σου επιστραφεί πίσω. Όχι διπλάσια, πολλαπλάσια. Στέλνε θετικά vibes. Μην υποτιμήσεις ποτέ το δυναμικό σου, το δυναμισμό σου και κυρίως τον εαυτό σου.
Μην παρεκκλίνεις από τις αρχές σου και μην απομακρύνεσαι από όσα πιστεύεις για δίκαια και σωστά. Κλείσε τα μάτια και άσε τους γύρω. Κι αν προσπαθήσουν να σε πείσουν, πως το να ποδοπατήσεις επάνω από τις ζωές άλλων ανθρώπων είναι θεμιτό και εντάξει, πες τους πως εσύ δε θα πάρεις. Γιατί ναι μεν, διαλύεται ο κόσμος, αλλά γιατί μερικοί μπορούμε να τον κρατήσουμε όρθιο και ακέραιο. Ηθικό και ακμαίο.
Και αν αποτύχουμε; Μπράβο μας. Μόνο αυτοί που τολμούν να αποτύχουν παταγωδώς, μπορούν να επιτύχουν μεγαλειωδώς, έλεγε κάποτε κάποιος. Στην τελική, καλύτερα να πατώσεις, παρά να πατήσεις επί πτωμάτων!
Eπιμέλεια Κειμένου Μανώλη Βαμβουνάκη: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Μανώλης Βαμβουνάκης
