Η ευτυχία μαθαίνεται

Σπουδαία δουλειά η ευτυχία.

Άλλοτε την περιμένεις, άλλοτε την βάζεις στο βάθρο και πιέζεις τον εαυτό σου να τη φτάσεις και υπάρχουν
και αυτές οι άλλες στιγμές που νιώθεις πως σου έρχεται κατακούτελα από μόνη της. Λες και αποφασίζει να σε επισκεφτεί γιατί ήσουν καλό παιδί ή επειδή το αξίζεις περισσότερο από κάποιον άλλο.

Η αλήθεια είναι ότι η ευτυχία μαθαίνεται, αποτελεί τρόπο σκέψης. Δε μπορείς να περιμένεις στον καναπέ σου
να έρθει να χτυπήσει την πόρτα, ούτε να ζητάς να ευτυχήσεις κάνοντας δυστυχισμένες σκέψεις.

Θα σε βάλω λοιπόν να κλείσεις τα μάτια και να φανταστείς τον εαυτό σου να κάνει τα δέκα πράγματα που θα τον μάθουν να βλέπει την “ευτυχία” ανά πάσα στιγμή. Μη φοβηθείς. Μπορείς να το κάνεις και εσύ.Το θέμα είναι θέλεις;

Φαντάσου λοιπόν, ένα πρωινό διαφορετικό από τα άλλα. Ξυπνάς και το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να φροντίσεις
τον εαυτό σου για να ξεκινήσει η μέρα όμορφα. Του κάνεις ένα δώρο, του προσφέρεις το πρωινό που ονειρεύεται
από το προηγούμενο βράδυ, τον καλλωπίζεις και τον “χαιδεύεις”, δίχως να περιμένεις το ντάντεμα των γύρω σου.
Έπειτα βγαίνεις έξω και κάνεις κάτι που αγαπάς. Τη δουλειά σου, ένα χόμπυ, κάτι το οποίο αντιπροσωπεύει εσένα και μόνο.
Κανένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν μένει παθητικός ανάμεσα σε δουλειές και δραστηριότητες καθοδηγούμενες
από τρίτους.
Ταυτόχρονα, κοινωνικοποιείσαι, βλέπεις ανθρώπους που σου προκαλούν χαμόγελο, ανθρώπους που σε ωθούν στα ουράνια κρατώντας σε από το χέρι, μη τυχόν και πέσεις. Αληθινοί άνθρωποι που σου δωρίζουν την παρουσία τους. Έχουν μάθει να μένουν και να συμβάλλουν στην κάθε σου ημέρα. Δε θεωρείς δεδομένη την ύπαρξη τους και αυτό σε κάνει να χαμογελάς μόνο που συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν.

Σε αυτή την ιδανική μέρα, εκφράζεις τα συναισθήματα σου παντού και πάντα. Μοιράζεις κοπλιμέντα, αδειάζεις από το θυμό σου, μιλώντας στο κατάλληλο άτομο, εξομολογείσαι τον έρωτα σου, αφήνοντας το στίγμα σου στον κόσμο του άλλου. Δεν καταπιέζεις τίποτα γιατί ξέρεις πως ότι μείνει μέσα σου θα βγει με τον πιο βίαιο τρόπο, την πιο ακατάλληλη στιγμή. Και εσύ ως ευτυχισμένος άνθρωπος δε το επιτρέπεις αυτό.

Η μέρα σου έχει και την άλλη πλευρά της. Βλέπεις τον εαυτό σου να βάζει ΟΧΙ και να τοποθετεί όρια σε όσα δε του ταιριάζουν πια. Δε στριμώχνεται σε κουτάκια, δεν αφήνει τοξικούς ανθρώπους να τον μολύνουν. Όσο πιο ευτυχισμένος επιλέγεις να γίνεις, τόσο πιο πολλά Χ θα βάλεις στη μέρα σου. Και θα το κάνεις σήμερα. Δε χωράνε αναβολές στην ανακούφιση και την ευτυχία.

Μιας και διάλεξες να ευτυχήσεις… αγαπάς και αγαπιέσαι δίχως να φοβάσαι. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να αφήνεις
τον φόβο να βάζει κάτω όσα θέλεις πραγματικά. Τολμάς, φωνάζεις τα “αγαπάω” σου, φωλιάζεις σε αγκαλιές που θέλουν να σε κρατήσουν ασφαλή, εμπιστεύεσαι μέχρι να μη θέλουν να τους εμπιστευτείς, δίνεις φτερά δίχως να παίρνεις την αγκαλιά σου μακριά.

Ξέρεις πως η ευτυχία σου δε μπορεί να μείνει ασπρόμαυρη. Χρειάζεται την αγάπη για να αποκτήσει χρώματα, πολλά χρώματα. Και όσο ευτυχισμένος και να είσαι μόνος σου, αν δεν έχεις κάποιον να μοιραστείς όλα όσα καταφέρνεις, όλα όσα αγαπάς και όλα όσα ονειρεύεσαι…δεν έχει νόημα. Τίποτε δεν είναι αληθινό αν δε το μοιραστείς.
Κάτι που δε ξεχνάς να κάνεις αυτή την τόσο σημαντική μέρα είναι να προσφέρεις στον συνάνθρωπο σου ένα
κομμάτι της ευτυχίας σου, κομμάτι του εγώ σου. Μέσω του εθελοντισμού, της προσφοράς, έχεις βρεί τον τρόπο
και γεμίζεις την ψυχή σου, γεμίζοντας τις ψυχές των άλλων.

Και τώρα που ξαπλώνεις στο κρεβάτι κουρασμένος σωματικά αλλά όχι πνευματικά… δεν κοιμάσαι πριν φέρεις στην μνήμη σου όλα όσα σε κάνουν να νιώθεις ευγνώμων σε αυτή τη ζωή. Σκέφτεσαι τις όμορφες στιγμές που πήραν σάρκα και οστά από ανθρώπους, αναπολείς την επαφή σου με τη φύση, χαμογελάς για όλα όσα σου άφησε απλόχερα ετούτη εδώ η μέρα.

Σου έμαθε τι θα πει ζωή. Και μαθαίνεις, κάθε μέρα πως ζωή χωρίς τελείες δεν υπάρχει.
Ακόμα και οι τελείες σου, οδηγούν στην ευτυχία κάποιας άλλης αρχής.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ένα: Αναπνέεις άρα υπάρχεις. Υπάρχεις άρα έχεις δικαίωμα στην ευτυχία.
Το έχεις, θα το αρπάξεις;