Ζει σε μια κοινωνία, η οποία της επιβάλλει ως όνειρο το πετυχημένο πρότυπο της γυναίκας-μητέρας. Μεγάλωσε με παραμύθια, παιδικά κι ιστορίες για την τέλεια γυναίκα, αυτή που ολοκληρώνεται μέσω της οικογένειάς της. Αν δεν κάνει παιδί, είναι περίεργη, φευγάτη και μισή. Αν δε γίνει μητέρα δεν ολοκληρώνει το σκοπό της ζωής που της έχουν χαρίσει. Η γυναίκα που δεν μπόρεσε ή που επέλεξε να μην κάνει παιδιά, αντιμετωπίζεται ακόμα και σήμερα, το 2016, με στραβό μάτι και καχυποψία.
Αν πει πως δεν μπορεί να κάνει παιδιά, την αντιμετωπίζουν σαν καημένη που δεν έχει πια λόγο ύπαρξης κι αν απ’ την άλλη, τολμήσει να ξεστομίσει πως δε θέλει παιδιά, εκεί να δεις. Είναι ξαφνικά η αντιδραστική που θέλει να πάει κόντρα στα κοινωνικά πρότυπα κι εννοείται πως θα καταλήξει μόνη, γεροπαράξενη και δε θα έχει κανέναν να τη νοιάζεται, φέρνοντάς της ένα ποτήρι νερό.
Σίγουρα ένας απ’ τους κύριους ρόλους μιας γυναίκας είναι αυτός της μητέρας, γεννήθηκε με το χάρισμα να μπορεί να δημιουργεί ανθρώπους. Δημιουργεί ζωή εκεί που δεν υπάρχει, δίνει πνοή σε μικρούς θεούς, πλάστηκε για να φροντίζει, να αγκαλιάζει, να αγαπάει να κρύβει κάτω απ’ τις φτερούγες της όνειρα, φόβους κι ελπίδες.
Ναι, γεννήθηκε με αυτό το όπλο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Δεν είναι γυναίκα επειδή μπορεί να γίνει μητέρα. Η ιδιότητα της μητέρας ομορφαίνει όταν πάνω από όλα ξέρεις να είσαι γυναίκα. Ξέρεις να δίνεις, να αγαπάς και να φροντίζεις πάνω από όλα τον ίδιο σου τον εαυτό. Τότε και μόνο τότε, μπορείς να αξιοποιήσεις τη δυνατότητα της συνέχειας σου σε αυτό τον κόσμο.
Υπάρχει η γυναίκα που αφιερώνει όλη της τη ζωή στην καριέρα, στα ενδιαφέροντά της, στο σύντροφό της, στον εαυτό της. Είτε δε θέλει να φέρει παιδί σε αυτό τον κόσμο, είτε θεωρεί πως δεν είναι όλοι κατάλληλοι για το ρόλο του γονέα. Πώς μπορείς να κρίνεις ως ανεύθυνη αυτή τη γυναίκα που στο κάτω-κάτω δεν παίρνει στο λαιμό της μια μικρή ψυχή ενώ θεωρείς νορμάλ τις γυναίκες που γίνονται μητέρες για τα μάτια του κόσμου;
Υπάρχει κι η άλλη γυναίκα που δεν μπορεί να κάνει παιδί και παλεύει με όλη της την αγωνιστικότητα, το πείσμα και τη θέληση για να το καταφέρει. Για μένα, η προσπάθειά της, την κάνει περισσότερο γυναίκα από ό,τι θα είναι ποτέ, με παιδί ή όχι.
Αν είσαι κι εσύ μέσα σε αυτές τις γυναίκες, μη χαμηλώνεις το κεφάλι, μη θυμώνεις με την άγνοια ή τη μνησικακία του κόσμου. Γυναίκα δε σε κάνει η μήτρα σου, γυναίκα σε κάνει η πάλη σου για ζωή, η αέναη δημιουργικότητά σου. Ναι, γεννήθηκες για να προσφέρεις, αλλά αυτό μπορείς να το κάνεις με άλλους τρόπους. Να δημιουργείς μέσω της εργασίας σου, των χόμπι σου, της αγάπης σου και της ενέργειάς σου. Ζωντανή δε σε κάνει ο ρόλος σου ως μηχανή αναπαραγωγής. Είσαι ζωντανή όταν αγωνίζεσαι να πιάσεις τον ήλιο και να τον μοιράσεις στους αγαπημένους σου.
Άλλωστε οι γυναίκες, από αρχαιοτάτους χρόνους, ήταν αγωνίστριες, κουβαλήτριες, αυτές που χορηγούσαν δόσεις οξυγόνου σε ολόκληρες οικογένειες με διάφορους τρόπους. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες έννοιες που έχουν θετική σημασία, είναι γένους θηλυκού. Δύναμη, τιμή, αφοσίωση, ελπίδα, αγάπη, αγωνιστικότητα, ελευθερία, δημιουργία. Ζωή.
Είσαι γυναίκα όταν ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις και δε στριμώχνεσαι στις ταμπέλες του κόσμου αυτού. Είσαι γυναίκα όταν τολμάς να διεκδικείς αυτό που σε κάνει να χαμογελάς. Είσαι γυναίκα όταν δεν ξεχνάς τον εαυτό σου για χάρη των άλλων. Είσαι γυναίκα όταν αγαπάς με όρους, όταν δίνεις κομμάτι του εαυτού σου σε ό,τι κάνεις, δίχως να ξοδεύεις όλο σου το είναι.
Αξίζει να λέγεσαι γυναίκα όχι όταν γίνεσαι μητέρα, αλλά όταν σταματάς να είσαι κοριτσάκι.
Επιμέλεια Κειμένου Χαράς Βλαχοδήμου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Χαρά Βλαχοδήμου
