Θα έχεις παρατηρήσει αυτά τα μεγάλα σπίτια που περιτριγυρίζονται από πελώριους απρόσωπους φράχτες. Λένε πως όσο πιο μεγάλο το τείχος, τόσο πιο σπουδαίος θησαυρός κρύβεται από πίσω. Η αξία του εσωτερικού εξαρτάται από το μέγεθος του εξωτερικού.
Πόσες φορές έχεις πιάσει τον εαυτό σου να αναρωτιέται, άραγε τι υπάρχει πίσω από το φράχτη;
Έχοντας κάνει εικόνα τα μυστήρια σπίτια που μόλις περιέγραψα, φέρε τώρα στο νου σου και την αντίστοιχη κατηγορία ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί που δείχνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι. Ο συναισθηματικός πλούτος, η ευγένεια ψυχής κρύβεται πίσω από μια μάσκα ρηχότητας και αδιαφορίας. Απόλυτα κατεργασμένα διαμάντια που επέλεξαν να θαφτούν κάτω από ένα φθηνό περιτύλιγμα. Το εσωτερικό τους; Ένας ανθισμένος κήπος με όλα τα χρώματα. Όποιος καταφέρει και τον δει, νιώθει τη ζεστασιά, την ευαισθησία και τον κόπο που χρειάστηκε για να δημιουργηθεί όλο αυτό. Το εξωτερικό του αποπνέει παγωνιά. Ασχημάτιστο, άοσμο, αδιάφορο σαν να φτιάχτηκε για να απωθεί. Προκαλεί δέος με το μέγεθός του, αλλά ταυτόχρονα τρομάζει και απομακρύνει.
Σίγουρα θα έχεις γνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο. Μπορεί απεγνωσμένα να θέλει να κρυφτεί, αλλά θα υπάρξουν στιγμές που η λάμψη του θα διαπεράσει καθετί το σκοτεινό, στέρεο και προσεκτικά διαφυλαγμένο. Και η ερώτηση θα πέσει στο τραπέζι. Γιατί κάποιος με τόσο εσωτερικό πλούτο, να βάζει στη βιτρίνα το «τίποτά» του; Γιατί σε μια κοινωνία που όλοι θέλουν να ξεχωρίσουν, να επιβεβαιωθούν, να αρέσουν, υπάρχει άνθρωπος που ενώ θα μπορούσε να είσαι στην πρώτη σειρά του «θεάτρου», προτιμά την πίσω γωνία του εξώστη;
Φόβος. Αμυντικός μηχανισμός γεννημένος από παρελθοντικά τραυματικά βιώματα. Ο πρώτος ένοχος πίσω από το ερώτημά μας. Όταν έχεις στα χέρια σου κάτι που αξίζει, φοβάσαι περισσότερο. Η κοινωνία του σήμερα καταβροχθίζει ό,τι έχει απομείνει από τις αξίες και τις αρχές που με τόσο κόπο αυτός ο άνθρωπος φύτεψε στον φροντισμένο κήπο του. Φόβος για μαζικοποίηση, για εξαφάνιση, για μηδενισμό. Αυτός που δε φοβάται είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να χάσει. Όμως όταν είσαι προορισμένος να νιώθεις τόσα πολλά, να καταλαβαίνεις ακόμα περισσότερα, δεν είναι πιο εύκολο για σένα, να προστατεύεσαι από το να προστατεύεις; Nα πληγώνεις από το να πληγώνεσαι;
Ανασφάλεια. Αυτή έχει την ευθύνη για πολλές ανθρώπινες μούμιες. Άνθρωποι τυλιγμένοι στην αμφιβολία και το αυτομαστίγωμα. Είναι αυτός που δεν έχει ιδέα τι αξίζει και αν αξίζει. Δε βλέπει τον εαυτό του, παρά μόνο μέσα από το πρίσμα του «δεν μπορώ». Είναι εύλογο να μη δείχνει αυτό που έχει να δείξει πραγματικά, διότι δεν έχει καν την επίγνωση ότι το έχει. Ανήκει στην κατηγορία ανθρώπων με χαμηλή αυτοεκτίμηση, πιθανώς αδιάφορη ή κακή σύνδεση με τους γονείς και δυστυχώς με κομμένα τα φτερά. Η ιστορία της ζωής του είναι αυτή: νιώθει πιο ασφαλής όταν κάνει τους άλλους να νιώθουν ανασφαλείς. Κι αυτό γιατί κανένας δεν του έχει μάθει, δεν του έχει δείξει το θησαυρό μέσα του. Αντιθέτως, τον απέρριψαν και τον αποθάρρυναν πολλές φορές στο παρελθόν.
Επιλεκτικότητα. Ο άνθρωπος που θα έχει γνωρίσει καλά τον εαυτό του, θα ξέρεις ποιος είναι και τι ζητάει, θα ψάχνεται μονίμως και δε θα μένει στάσιμος, ούτε τη στιγμή που όλα παγώνουν γύρω του. Αυτός είναι ο άνθρωπος που θα ισχυροποιήσει τα τείχη γύρω του για να διασφαλίσει την προστασία του θησαυρού του. Δε βάζει εμπόδια για να μη φαίνεται αυτό που έχει μέσα του, αλλά για να δει ποιος θα ενδιαφερθεί αρκετά να τα ξεπεράσει. Έχει κουραστεί από τη φθήνια της εποχής, από το πόσο εύκολα πλέον μπορείς να αγοράσεις ακόμα και την αγάπη. Πιστεύει στην προσπάθεια, στη διεκδίκηση και στην τόλμη, ίσως έπρεπε να είχε γεννηθεί σε κάποια άλλη εποχή. Είναι σαν να έχει ορκιστεί ότι δε θα δώσει σε κανέναν το κλειδί, αν δε τον περάσει από τα δικά του οριοθετημένα τεστ.
Αυτόν τον άνθρωπο θα τον αναγνωρίσεις παρατηρώντας τον σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του. Μπορεί να φαίνεται αδιάφορος συναισθηματικά, αλλά να είναι δοτικός εκεί που θέλει να είναι. Μιλάει λίγο, αλλά όταν επιλέγει να το κάνει, θα το κάνει με συνέπεια και σοβαρότητα. Ίσως σε περάσει από «ανάκριση», καθώς του αρέσει να παίζει το παιχνίδι με τις ερωτήσεις, χωρίς βέβαια αυτός να απαντάει σε κάποια από αυτές. Εμπνέει σιγουριά και σταθερότητα, χωρίς να ξέρεις το γιατί. Πάνω από όλα έχει κοντά του λίγους, αλλά δοκιμασμένους φίλους κι έχει μάθει να μιλάει μέσα από τις πράξεις του, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν όταν νιώσει σιγουριά κι αποδοχή από τον άνθρωπο απέναντί του.
Όμως, αυτό που θα πρέπει να σε ενδιαφέρει πραγματικά, είναι το αν έχεις τη δύναμη να ξεκλειδώσεις το θησαυρό του. Αν έχεις τις αντοχές και την υπομονή να «παίξεις» το παιχνίδι του. Από τη μία, μπορεί να φαίνεται χειριστικό και κουραστικό από μέρους του, αλλά κοιτώντας λίγο πιο βαθιά, βρίσκοντας το κλειδί, κερδίζεις και μια βόλτα στην επόμενη πίστα μαζί του.
Γιατί, μπροστά στην απόλαυση ενός πολύχρωμου κήπου, πηδάς και μάντρες, άμα λάχει. Τους συναγερμούς και τους δισταγμούς άφησε τους για όσους, δεν μπορούν.
Επιμέλεια Κειμένου Χαράς Βλαχοδήμου: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Χαρά Βλαχοδήμου
