Θα δούμε λίγο χιόνι φέτος;

Είναι και το όλο κλίμα γύρω-γύρω που σε παρασύρει λαμπάκια, πιο φωτισμένοι δρόμοι, εύθυμα τραγουδάκια στον ρυθμό της εποχής, πλάνα εξορμήσεων ή πλάνα σπιτικών συναθροίσεων. Είναι και το ημερολόγιο που δείχνει ξεκάθαρα την καρδιά του χειμώνα. Είναι και οι αντίστοιχες εικόνες όλων των ιδανικών τοπίων που έχεις φτιάξει κατά καιρούς στο μυαλό σου.

Είναι και αυτό το κλίμα το Μεσογειακό που δεν σου δίνει αυτό που θες. Μόνο κάτι ατέλειωτες λιακάδες σαν καλοκαίρια που ξεχάστηκαν και ξύνεις το κεφάλι σου καθώς αναρωτιέσαι μπροστά στο ημερολόγιο αν όντως έχουμε χειμώνα και κάτι θερμοκρασίες σε παραπάνω για την εποχή επίπεδα που ενώ ευνοούν την ομαλή διεξαγωγή πολλών άλλων πραγμάτων δεν ευνοούν αυτό που θες. Ένα χειμωνιάτικο, κρύο χιονισμένο λευκό τοπίο.

Καταρχάς ας μη γελιόμαστε το θέλουμε το χιόνι και για την γκρίνια. Για να μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε ελεύθερα για το κρύο που μας επιτίθεται και εμείς ενώ παλεύουμε να προστατευτούμε αυτό όλο και από κάπου τρυπώνει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Στη συνέχεια, εξαιτίας πάντα αυτού του ύπουλου τρυπώματος πάντα και παντού έχουμε βρει κορυφαία δικαιολογία για αγκαλιές και τριψίματα, χωρίς πάλι να να κάνουμε τίποτα μόνο που ευτυχώς αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε κιόλας.

Κάθε που τρίζουν τα δόντια σου από τον κρύο αέρα ανακαλύπτεις ολοένα και καινούργιους τρόπους τριβής με τους άλλους και τρόπους να «γνωριστείτε καλύτερα». Απλά λίγο το νου σου να είναι όντως αυτοί που θες να πας τα κοινωνικά σου ένα βήμα παραπέρα και όχι ο οποιοσδήποτε. Γιατί και το χιόνι δεν μπορεί να σου βρει και τους σωστούς.

Ύστερα θέλουμε και το τοπίο για την χαρά του τοπίου και μόνο. Κάθε φορά που θα είμαστε έξω να γεμίζει το μάτι μας άσπρο. Να τα έχει καλύψει όλα αυτό το κατάλευκο παγωμένο στρώμα και να ξεχάσουμε για λίγο πώς έμοιαζαν πριν. Να τα περπατήσουμε αλλιώς όλα τα λευκά καλυμμένα μέρη και να αφεθούμε σε όλες τις δραστηριότητες που συνοδεύουν το πολυπόθητο μας χιόνι στα ίδια μέρη που προηγουμένως κάναμε άλλες μην έχοντας ποτέ φανταστεί αυτές του χιονιού. Θα θελήσουμε και να τις απαθανατίσουμε κιόλας αυτές τις στιγμές και κάθε φωτογραφία ή βίντεο θα συνοδεύεται με φράσεις κατάπληξης για αυτό το λευκό θαύμα που σπάνια συμβαίνει.

Χιονάνθρωποι, χιονοπόλεμοι και αφιερώσεις. πάνω στο παχύ λευκό στρώμα πάγου. Οι στιγμές που θα συλλέξουμε ή θα ζήσουμε θα έχουν πολλές στιγμές νοσταλγίας ήδη από την γέννηση τους γιατί ξέρουμε ότι δεν θα κρατήσει πολύ αυτή η λευκή πανδαισία και ούτε που ξέρουμε πότε θα ξανάρθει. Οι πιο ρομαντικοί θα κοιτάμε και τον ουρανό κάνοντας άπειρους ποιητικούς συνειρμούς για το τι άλλο μπορεί να κατεβάσει εκτός από βροχή.

Η γιορτινή εποχή που πλησιάζει όλο και πιο γρήγορα βέβαια είναι το μεγαλύτερο δέλεαρ για να πειστούμε ότι κάτι θα της λείπει πάντα χωρίς χιόνι να την συμπληρώνει. Άλλωστε θέλουμε μόνιμα τον Άγιο Βασίλη να δυσκολεύεται να μας βρει για να μας φέρει το δώρο μας. Εκτός από τις δικές του δυσκολίες, τον όγκο των δώρων, να πειθαρχήσει τόσα ζώα για να τον μεταφέρουν με το έλκηθρο, την πιθανότητα να μην χωράει από την κάθε καμινάδα γιατί άνθρωπος είναι και αυτός το τσίμπησε το τσουρέκι με την φάτσα του πάνω, θέλουμε να έχει και αντικειμενικές.

Να πιρουνιάζει το κρύο και να είναι ανελέητος ο βοριάς και αυτός πεισματικά χωρίς να τον σταματάει η χιονοθύελλα να μας βρίσκει τελικά και να μας παραδίδει το δώρο μας. Και εκεί που θα πάμε να του πούμε ότι δεν ήταν ανάγκη να περάσει τόση ταλαιπωρία για μας βρει να μας κλείνει το στόμα με ένα: «Την άξιζες» και εμείς να ευχόμαστε να χιονίζει πάντα όταν κάποιος θέλει να μας κάνει ένα δώρο. Δεν είναι και λίγο το έξω να βοηθάει το μέσα.