Ενέργεια. Η δύναμη εκείνη που μας είναι αναγκαία για να ζήσουμε, αρχικά. Δευτερευόντως, να ζήσουμε δυναμικά, αποφασιστικά, με κίνητρο και να το καθιερώσουμε. Να βάλουμε αυτό το κινητήριο πάθος στο κέντρο της πολύτιμης κι απρόβλεπτα μικρής ζωής μας.
Κάποιες φορές οι δυσκολίες, οι υψηλές απαιτήσεις ή κι εμείς οι ίδιοι από μόνοι μας καταλήγουμε να σερνόμαστε στη μελαγχολία κι άδειοι από θέληση κι ενέργεια αφηνόμαστε σε αυτή νιώθοντας ότι θα μπορούσαμε να ζούμε κάτι καλύτερο. Το οποίο, εν τέλει, δε ζούμε.
Η ψυχοσωματική ιατρική έχει αποδείξει απ’ την αρχή της ύπαρξής της ότι ο νους και το σώμα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Έτσι όσο πιο χαμηλό είναι το επίπεδο της ενέργειάς μας τόσο πιο επιρρεπείς είμαστε στο να υποφέρουμε σε περιορισμένο προσωπικό επίπεδο μέχρι στο σημείο της κατάθλιψης ή άλλων διαταραχών συμπεριφοράς.
Είναι αλήθεια συνεπώς ότι τα άτομα με μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας μπορούν να αποφύγουν τέτοιου είδους εκτροπές και να πετύχουν το στόχο τους νικώντας τα εμπόδια με το εφόδιο της ενέργειάς τους. Άλλωστε, πώς θα φτάσεις μέχρι το τέλος αν δεν είσαι σε μόνιμη εγρήγορση; Κυρίως γιατί το ξέρεις ότι κάθε γραμμή τερματισμού είναι η αρχή ενός νέου αγώνα.
Κοιτώντας λίγο παραέξω ωστόσο διαπιστώνουμε ότι δεν εξαρτώνται όλα από μας. Το περιβάλλον μας παίζει σπουδαίο ρόλο στην καλή διατήρηση της ενέργειάς μας. Όλα όσα υπάρχουν στη ζωή μας αποτελούνται από αλληλοδονούμενα άτομα τα οποία παράγουν καθαρή ενέργεια. Μέσα σε αυτή την παραγωγή ενέργειας βρίσκονται τα συναισθήματα μας, τα ένστικτά μας, οι ορμές μας κι οι σκέψεις μας.
Στην ουσία ζούμε σε ένα ατέλειωτο περιβάλλον κίνησης κι όπως σε οποιοδήποτε περιβάλλον έτσι και στο ενεργειακό, θα υπάρχουν τα αρπακτικά κι η λεία τους. Αυτού του είδους τα αρπακτικά ονομάζονται ενεργειακά βαμπίρ γιατί ρουφάνε την ενέργειά μας ή έχουν την τάση να μας αδειάζουν από αυτή πολύ σύντομα. Μετά τη συνεύρεσή μας μαζί τους να νιώθουμε εξαντλημένοι κι έρμαια της μαυρίλας και της κούρασής μας.
Με λίγη προσοχή, όμως, έστω κι αν αρχικά φανεί πολύπλοκο, μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε ένα ενεργειακό βαμπίρ μία και καλή. Αρχικά, θα νιώθουμε στρεσαρισμένοι και πνιγμένοι στην παρουσία τους. Ίσως εκδηλωθούν και σωματικές ενδείξεις, όπως πονοκέφαλος ή πόνος σε άλλο σημείο του σώματος. Θα νιώθουμε ότι το μυαλό μας δεν ανταποκρίνεται κι η παραμικρή σύνθετη σκέψη θα φαίνεται κοπιαστική. Ενίοτε ίσως εκδηλώνουμε νεύρα και σημάδια θυμού χωρίς ιδιαίτερους λόγους.
Τα ίδια τα ενεργειακά βαμπίρ θα παρουσιάζουν συμπεριφορές, όπως διάθεση για διαφωνία με επιθετικές τάσεις κάποιες φορές. Ναρκισσισμό στο σημείο που να εκδηλώνεται το «εγώ» τους σε κάθε ευκαιρία. Μόνιμα θα εκφράζουν παράπονα ότι αδικούνται μέσω μελοδραματικών συμπεριφορών, γκρίνιας και κουτσομπολιού. Η ανάγκη τους για διαρκή επιβεβαίωση κι αποδοχή συχνά θα οδηγεί σε χειραγώγηση κι εκμετάλλευση μέχρι να πάρουν αυτό που θεωρούν ότι τους ανήκει.
Οι πιο βασικοί κι απαραίτητοι τρόποι αντιμετώπισης τέτοιων ανθρώπων είναι αρχικά ο περιορισμός της επαφής μαζί τους. Θέστε τα προσωπικά όρια του χρόνου και της αντοχής σας, όσο δύσκολο κι αν σας φαίνεται, όσο καιρό κι αν νομίζετε ότι θα σας πάρει. Στη συνέχεια σώστε όση απ’ την ενέργειά σας μπορείτε και μην αντιδράτε.
Η αντίδρασή σας στη δράση τους το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει είναι να τους ισχυροποιήσει και να τους διαιωνίσει. Σε αυτό υπάγεται και το να ακούτε περισσότερο παρά να μιλάτε ή να δίνετε απαντήσεις, λύσεις ή σχολιασμούς. Τις περισσότερες φορές ένα ενεργειακό βαμπίρ θα ψάχνει ένα αποκούμπι να τα αδειάσει όλα και να πάρει ό,τι έχει να του δώσει από αυτό.
Τέλος, οραματιστείτε. Προσπαθήστε να δείτε πώς θα ήταν τίποτα και κανείς ούτε καν εμείς οι ίδιοι να μη χαλάει ή σπαταλάει την πολύτιμη ενέργειά μας. Αυτή που είναι μόνο για μας και για το δρόμο μας. Στο κάτω-κάτω δε θα έχει ποτέ τίποτα να μας προσφέρει κάτι που θέλει περισσότερο να πάρει παρά να μας δώσει.
Συντάκτης: Πέπη Νάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
